รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero)

"นี่! ปล่อยชะเอมนะ" เสียงร้องของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น "ไม่ปล่อยจะทำไม จะขี้แย ร้องไห้ไปฟ้องครูหรอ ยัยเด็กขี้ฟ้อง ฮ่าๆๆๆ พวกมึงดูดิวะ ร้องไห้อีกแล้ว ฮ่าๆๆ" เด็กผู้ชายตัวอ้วนกำลังดึงผมเปียของเด็กหญิงตัวเล็ก ชะเอมเป็นเด็กนักเรียนชั้น ป.2 เป็นเด็กไม่ค่อยพูด ชอบเก็บตัวเงียบ มักจะโดนเด็กผู้ชายตัวอ้วนแกล้งเป็นประจำ เพราะเธอชอบร้องไห้ยิ่งเธอร้องก็ยิ่งโดนแกล้ง พอเธอไปฟ้องคุณครูก็จะเด็กผู้ชายโดนลงโทษ ยิ่งกับเด็กคนนี้ที่แกล้งเธอเหมือนกับจะแก้แค้นที่เธอทำให้คุณครูเชิญผู้ปกครองมา เด็กผู้ชายอ้วนคนนี้เป็นนักเรียนชั้นป.5 เป็นเด็กเกเรชอบกลั่นแกล้งคนอื่นเป็นประจำ "ชะเอมไปทำอะไรให้ ทำไมต้องแกล้งชะเอม" "ไม่ได้ทำ แต่แกล้งเธอแล้วสนุกดี ยัยขี้แย ร้องไห้ขี้มูกโป่งไปฟ้องครู" "ช่วยด้วย ช่วยชะเอมด้วย ฮือๆๆๆ ปล่อยชะเอมนะ ฮือๆๆๆ" ชะเอมร้องให้คนช่วยเสียงดัง พร้อมทั้งร้องไห้สะอึกสะอื้น เมื่อถูกดึงผมเปียแรงขึ้น "ไอ้อ้วน!" เสียงของเด็กผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น "มึงว่าใครอ้วน เป็นแค่รุ่นน้องอย่ามาปากดีกับรุ่นพี่" "ก็มึงนั้นแหละ ไอ้อ้วน รุ่นพี่แบบนี้กูไม่นับหรอก ปล่อยน้องเขาเลยนะ" อาชิพูดอย่างไม่กลัวเกรง "อึก... ช่วยชะเอมด้วย... อึก" "หยุดร้องได้แล้ว มันน่ารำคาญ" อาชิเอ่ยว่า "เห้ย! พวกมึงจับตัวมันไว้" เด็กชายตัวอ้วนหันไปสั่งเด็กผู้ชายรุ่นเดียวกันอีกสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เขาปล่อยผมเปียของชะเอมทำให้ชะเอมวิ่งมาหลบด้านหลังของอาชิได้ "เป็นถึงรุ่นพี่ แต่จะลุมกันหรอ ไม่เห็นแน่จริงเลยว่ะ" ภูเพื่อนสนิทของอาชิพูดขึ้น "พวกมึงไม่ต้อง กูจัดการเอง ตัวอย่างกับไม่เสียบผี" เด็กชายตัวอ้วนว่า ก่อนจะถกแขนเสื้อแล้วเดินเข้ามาเผชิญหน้าอาชิที่ตัวเล็กกว่า เขาง้างหมัดใส่อาชิ แต่อาชิหลบได้ทัน ส่วนภูคอยกันเด็กผู้ชายสองคนไม่ให้เข้ามายุ่ง "ฝีมือมีแค่นี้เองหรอวะ ไม่สมกับที่คุยไว้เลย" อาชิว่า "มึง!" เด็กผู้ชายตัวอ้วนกัดฟันพูดด้วยความโมโห พลั่ก! ตุ๊บ! อั๊ก! ในเวลาไม่นานอาชิก็ใช้วิชาการต่อสู้ที่เรียนมาจัดการเด็กอ้วนให้ล้มลงไปกองกับพื้นอย่างมีชั้นเชิง "โอ๊ย...จัดการมันดิวะ ยืนมองอยู่ได้" เด็กผู้ชายตัวอ้วนสั่งเพื่อนทั้งๆ ที่ตัวเองยังร้องโอดโอยอยู่กับพื้น อาชิกับภูจัดการเด็กผู้ชายอีกสองคนได้ในเวลาอันรวดเร็ว จนลงไปกองรวมกันบนพื้น "กูฟ้องพ่อกูแน่ พรุ่งนี้มึงได้เจอดีแน่" เด็กอ้วนยังคงพูดจาข่มขู่อาชิกับภู "เชิญขี้ม้าสามศอกไปฟ้องพ่อมึงเลย ไอ้อ้วนใจตุ๊ด" อาชิว่า "ฝากไว้ก่อนเถอะมึง" เด็กผู้ชายตัวอ้วนพูดต่อ "มึงอยากลงไปกองกับพื้นอีกเมื่อไหร่ก็มาได้เสมอ แต่กูขอเตือนมึงไว้นะ ถ้ายังแกล้งคนอื่นอีกกูจะเอาให้ขาหักเดินไม่ได้เลย" อาชิพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "กูไม่กลัวมึงหรอก โอ๊ย!!!" เด็กผู้ชายตัวอ้วนท้าทาย ก่อนจะต้องร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกอาชิบิดข้อมืออย่างแรงจนเกิดเสียงดังก๊อก "พวกมึงรีบไปให้ไกลๆ เลยนะ" ภูบอกเสียงกร้าว เด็กผู้ชายสองคนจึงรีบเข้าพยุงเด็กผู้ชายตัวอ้วนที่ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ พลางจับข้อมือตัวเอง แปะๆๆๆ "พี่เก่งจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาช่วยชะเอม พี่ชื่ออะไรหรอคะ" ชะเอมปรบมือให้อาชิกับภู "พี่ชื่อภู นี่อาชิ" ภูเป็นคนตอบ "ไม่มีมือหรือไง ถึงปล่อยให้พวกมันแกล้งอยู่ได้" อาชิเอ่ยว่า "ชะเอมสู้ไม่ได้" ชะเอมบอกเสียงอ่อน "ยังไม่ทันจะสู้เลย รู้ได้ไงว่าสู้ไม่ได้" "ก็เขาตัวใหญ่ แล้วเป็นรุ่นพี่ด้วย" "ก็เลยยอมให้เขารังแกเนี่ยนะ เหตุผลของคนอ่อนแอ" "ก็ชะเอมอ่อนแอจริงๆ นี่" ชะเอมก้มหน้าตอบ ยอมรับว่าตัวเองอ่อนแอจริงๆ "ไอ้ภูไปกันเถอะ ป่านนี้ไอ้อ้วนไปฟ้องครูละ" "พี่อาชิคะ พี่อาชิเป็นฮีโร่ของชะเอมนะ" ชะเอมบอกพร้อมทั้งส่งยิ้มหวานให้อาชิ "ฮีโร่อะไรของเธอ ดูการ์ตูนมากไปหรอ" อาชิว่า "ก็พี่อาชิช่วยชะเอมไว้ พี่อาชิเลยเป็นฮีโร่ของชะเอมไงคะ" "ไร้สาระ" อาชิบอกอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะกอดคอภูเดินออกไป "ถ้ามีใครมาแกล้งชะเอมอีก ชะเอมจะไปบอกให้พี่อาชิช่วยนะคะ" ชะเอมตะโกนตามหลัง แต่อาชิก็ไม่ได้สนใจที่จะฟัง