ขอคืน

1259 คำ

ผมตวัดสายตาเพื่อมองไปยังลินดาอีกครั้ง เธอมองมาที่ผมด้วยสภาพน้ำตาที่คลอเบ้า แต่ทว่า เรื่องราวที่เธอขอมา มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ ผมไม่จำเป็นต้องเลือก เพราะการที่ผมมาที่นี่ เหตุผลมันเพราะผู้หญิงอีกคน "พี่ไม่เข้าใจ ว่าน้องลินจะถามหาความสำคัญของตัวเองที่มีต่อพี่ไปเพื่ออะไร ..แต่พี่ให้ไม่ได้!" ผมพูดออกไปอย่างไม่ลังเล ก่อนจะดึงสายตาของตัวเองกลับ มองผ่านความรู้สึกของอีกคน และให้ไปสนใจเพียงใบหน้าของเพื่อนรักอย่างเดิม "ไอ้เหี้ยภาคย์!" คอเสื้อของผมถูกดึงกระชากอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ผมไม่ได้คิดที่จะยอมมัน "สิ่งที่มึงทำมันมากเกินไป!" "กูบอกให้มึงไปพาไอ้เหี้ยนั่นออกมา หากมันกล้าทำผู้หญิงของกู มันก็ต้องกล้าออกมาเจอหน้ากู หรือมึงจะรับผิดชอบแทนมัน!" ผมกระชากคอเสื้อของไอ้ดลย์กลับ และได้ยินเสียงร้องห้ามของน้องลินที่ดังออกมา "อย่านะคะ อย่าทำกันนะ" "ไอ้ภาคย์!" "หากมึงพูดไม่รู้เรื่อง มึงก็คว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม