พิสูจน์ NC+++

1855 คำ
"ไม่อาบน้ำก่อนหรือคะ.." ฉันถามออกมา เมื่อชุดนักศึกษาถูกกระชากออกไป คิดเอาเถอะ ว่าเขาดิบเถื่อนมากแค่ไหน สามารถกระชากเสื้อของฉันให้ขาดวิ่นภายในพริบตา "ไม่อยากอาบน้ำ อยากทำอย่างอื่นมากกว่า" เขากระซิบออกเสียงแหบพร่า ก่อนที่บลาลูกไม้สีดำ จะถูกกระชากตาม "บะ บอกให้หนูถอดดีๆก็ได้นะคะ ทำแบบนั้นข้าวของมันเสียหาย" "ขอพิสูจน์ไซส์ แล้วจะซื้อมาคืนให้มากกว่าเดิมสิบเท่า!" ไม่ทันได้แสดงความรู้สึกอะไรกับคำบอกเล่าของเขา ฝ่ามือร้อนก็เคลื่อนมาประคองที่เต้าอวบอิ่ม ที่บัดนี้ ชูชันออกมาล่อสายตา "เธอสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี หากวันนี้ฉันจะทำ เธอคงไม่ห้ามปราม" เขาถามเหมือนลองใจ ดวงตาคมกริบจ้องมองที่ใบหน้าของฉันนิ่ง หากแต่ความพึงพอใจฉายชัดอยู่ในนั้น ฉันเคลื่อนท่อนแขนเรียวไปคล้องกอดที่ลำคอหนาเอาไว้ กลั้นใจยอมรับสิ่งที่มันกำลังจะเกิดอย่างจำใจ "หนูไม่ห้าม แต่เฮียช่วยทำแบบอ่อนโยนกับหนูได้ไหมคะ" ฉันเอียงหน้าขอ และมองลึกเข้าไปในดวงตา "คำพูดแต่ละคำของเธอดูน่าสนใจดีนะ น่าฟัง" เขาโน้มใบหน้าลงมาประชิดอีกครั้ง ก่อนที่จะทาบเรียวปากลงมาจูบที่ปากของฉันอย่างเดิม หัวใจของฉันสั่นระรัวอย่างหนัก แม้พยายามจะบอกตัวเองซ้ำๆ ว่าสิ่งที่ฉันกำลังจะทำ เป็นเพียงเรื่องที่จำเป็นต้องทำ ฉันไม่ควรคิดมาก ฉันไม่ควรคิดอะไรทั้งนั้น หากแต่ลึกๆในใจ ฉันไม่สามารถปฏิเสธความเป็นจริงได้ ว่าฉันกำลังเสียใจ หัวใจดวงน้อยกระตุกวาบ เมื่อต้นขาของฉันถูกแยกออกจากกัน โดยที่กระโปรงนักศึกษาถูกดันขึ้นไปกองที่เอวคอดกิ่ว กางเกงในลายลูกไม้สีดำ ที่รูดลงไปตามเรียวขา และทันทีที่ฉันเปลือยเปล่า เขาก็ผละกายออกไป เพื่อจัดการกับกางเกงของตัวเอง เสียงปลดเข็มขัดทำให้ฉันใจหาย จากนั้นไม่นาน ร่างสูงที่โถมทับก็ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ "กำลังจะเป็นของฉัน ก็หันมามองหน้าฉัน!" เขาออกคำสั่ง พลางลากฝ่ามือไปตามต้นขาขาว เขาเพียงแต่ทำแค่นั้น เสมือนรอใหัฉันทำในสิ่งที่เขาต้องการ "ฉัตรชนก!" ชื่อของฉันที่หลุดออกมาจากปากของเขา เรียกสายตาของฉันให้หันไปมองที่ใบหน้าหล่อเหลาช้าๆ เห็นว่า เขามองมาที่ฉันเช่นกัน "ร้องไห้?" เขาถามเหมือนสนใจ แต่ทว่า สายตากลับไม่ได้ถ่ายทอดความรู้สึกใดๆเลย "เสียใจที่กำลังจะเป็นของฉันหรือไง ฉันกำลังจะทำให้เธอมีความสุข เธอควรมองหน้าฉัน กอดฉัน และรอครางชื่อฉัน" "คะ คนไม่ได้รักกัน เซ็กส์สามารถทำให้มีความสุขได้ด้วยเหรอคะ?" "หาคำตอบด้วยตัวเองดีไหมล่ะ เพราะฉันกำลังจะทำแบบนั้นกับเธอ!" หน้าอกคัดตึงของฉันถูกมือหนาบีบคั้นอย่างหนัก ต้นขาแกร่ง ขยับแทรกเพื่อแยกเรียวขาของเขาออกจากกัน ก่อนที่เขาจะโน้มกายไปหยิบบางอย่างที่อยู่ในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะใช้ปากฉีกซองสิ่งนั้น ซึ่งฉันรู้ในทันทีว่ามันคืออะไร เครื่องป้องกันถูกสวมใส่เข้าไปที่แก่นกายใหญ่ แม้ฉันจะมองเพียงหาง แต่ค่ำคืนที่ผ่านมา ฉันจำขนาดของเขาได้ดี ว่ามันยิ่งใหญ่แค่ไหน เพียงแค่คิดตอนที่เขาจะสอดใส่ น้ำตาก็ทำท่าจะไหล ทรมานใจ จนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เลย "อ้าขาออก กว้างๆ!" ฉันทำตามที่เขาสั่งด้วยแววตาสั่นระริก ฟันคมบดเข้าหากัน ย้ำกับตัวเองเป็นร้อยๆครั้ง ว่ามันจะผ่านไป หัวใจดวงน้อยกระตุกวาบ เมื่อเขาใช้ส่วนหัวเห็ดแดงก่ำ ถูไถไปมาที่ช่องทางรัก ความแข็งขึงที่สัมผัส ทำให้ฉันหุบขาเข้าหากันทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาถาโถมกายเข้ามา กึกกก ปึก! "กรี้ดดดดดดดดด!" สิ่งลุกล้ำที่ถาโถมเข้ามากระทันหัน ทำให้หัวใจของฉันหักวาบ ความเจ็บปวดแทรกผ่าน น้ำตาเม็ดโตเอ่อล้นเมื่อเกินจะห้ามปราม ปึก! ปึก! "จะ เจ็บ!" "อ๊าา.." การกระแทกกายอันหยาบโล้น จนสุดความยาวของมันในครั้งเดียว ส่งผลให้ฉันเจ็บเกร็งไปทั้งร่าง เลือดบริสุทธิ์หลั่งไหล ร่างกายคล้ายกับแตกเป็นเสี่ยงๆ นิ้วเรียวเกาะจิกที่ไหล่หนาจนสุดแรง "เธอทำให้ฉันพอใจมากกว่าที่คิดเอาไว้! อ๊า.." ริมฝีปากหนาตะโบมดูดดุนลงมาที่ประทุมถันสลับกันทั้งสองข้าง ฉันเม้มปาก เก็บซ่อนความเจ็บปวดแน่น ร่างกายพังทลาย หัวใจมันแตกสลาย น้ำตาที่ไหล บ่งบอกถึงความเจ็บปวดทั้งกายและหัวใจ ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "อื้อออออออออออ!" ความเจ็บปวดส่งผลให้ฉันเจ็บเกร็งไปทั่วทั้งร่าง ช่วงล่างฉีกขาดจนเลือดบริสุทธิ์ไหลทั่วหน้าขา น้ำตาหลั่งออกมานอกตา หากแต่ว่า เขายังทำทุกอย่างให้มันดำเนินต่อไป "ซี้ดดดด เสียวฉิบหาย อ๊าา.." ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงจังหวะการกระแทกแก่นกาย ดังพอๆกับเสียงกรีดร้องของฉันที่ดังอยู่ในใจ มือเรียวดันที่อกแกร่งแน่น ปลายนิ้วเรียวหุบกำเข้าหากัน กลั้นใจยอมรับความเจ็บปวดที่เขามอบให้ แม้ว่าความเจ็บปวดจะทำให้ฉันหัวใจสลายไปแล้วก็ตาม ปึก! ปึก! ปึก! เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังก้องไปทั่วบริเวณห้อง หน้าอกที่ใหญ่เกินขนาด กระเพื่อมไปตามแรงกระแทกของจังหวะการร่วมรักที่หนักหน่วง มือหนาของเขาทั้งสองข้าง เคลื่อนมาบีบขย้ำหน้าอกของฉันอย่างเอาแต่ใจ สลับกับการเคลื่อนริมฝีปากมาคลอเคลียใกล้ๆ ขบเม้มหยอกเย้า โลมเลียซ้ำๆ ก่อนที่เขาจะครอบครองมันโดยการดูดแรงๆ "แน่น อ๊าา.." "จะ จุก อื้อออออ.." คนที่อยู่ด้านบนเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่น แม้ฉันจะพร่ำบอกถึงความเจ็บปวดที่ได้รับ หากแต่เขาไม่ได้ให้ความสนใจ เพียงแต่บอกฉัน ว่ามันจะผ่านพ้นไป ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "กอดฉัน อ๊าา.." "...ผ่อนคลายทุกอย่าง ฉัตร.. มันจะไม่เจ็บ และจะมีความสุขไปเอง" ฉันส่ายหน้า ปล่อยเส้นผมยาวสยายไปทั่วหมอน หากเขาไม่หยุดการกระทำที่ป่าเถื่อน ฉันจะไม่ไหว ฉันจะไม่ไหวแล้วจริงๆ "บะ เบา นะ หนูจุก" ร่างของฉันถูกฝ่ามือหนาจับพลิกให้อยู่ในท่าที่ตะแคงข้าง แก่นกายใหญ่หลุดออกจากช่องทางรักเพียงนิด ก่อนที่เขาจะกระแทกกระทั้น สอดใส่เข้ามาจนสุดความยาวของมัน "หนูไม่ไหว กรี๊ดดดดด!" ปึก! ปึก! ปึก! แก่นกายใหญ่ ถาโถมเข้าใส่อย่างหนักหน่วง ขยับออกจนเกือบสุด และโถมอัดกระแทกเข้าไปจนสุดแรงในคราวเดียว จนร่างกายของฉันสั่นคลอน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! พั่บบๆๆๆๆๆๆๆๆ "อ๊าา อีกนิด อ๊าา.." เขาครวญครางออกมาเสียงแหบพร่า ริมฝีปากร้อนเลื่อนมาจูบที่ปากของฉันซ้ำๆ ก่อนจะลากลงไปหาหน้าอกใหญ่ ใช้ปลายลิ้นปาดเลียยอดอกสีหวานอย่างเอาแต่ใจ ในขณะที่ช่วงล่างยังขยับอย่างเอาเป็นเอาตาย เสียงร้องไห้ขาดหายกลายเป็นเสียงสะอื้น ศีรษะของฉันแทบจะกระแทกกับหัวเตียงทุกครั้ง เวลาที่เขาอัดกระแทกความใหญ่โตเข้าใส่ หากแต่เขาใช้ฝ่ามือของตัวเองมากลั้นกลางระหว่างศีรษะของฉันและหัวเตียงเอาไว้ ทำให้บาดแผลที่อาจจะเกิดขึ้นอีกลดลง "จะเสร็จแล้ว อื้มม.." เขาบอกพลางแนบริมฝีปากมาประชิดที่กกหู ความรู้สึกแปลกใหม่แทรกผ่าน สมองมันขาวโพลน คิดอะไรไม่ออกเสียด้วยซ้ำ ก่อนที่เขาจะหยัดกายลุกนั่ง และเร่งจังหวะรักให้หนักหน่วงและรุนแรงมากกว่าเดิม ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก ปึก ปึก ปึก มือของฉันจิกลงไปกับที่นอนแน่น ระบายความเจ็บปวดที่เขามอบให้ เสียงกรีดร้องมันดังออกมาเสมือนจะขาดใจ ก่อนที่จังหวะรักในช่วงสุดท้ายจะผ่านไปเมื่อเขายุติทุกอย่างลง "อ๊าาาาาาาาส์" เขากระตุกเกร็งในกายฉันสองสามครั้ง มือหนาผละออกจากเอวคอดกิ่ว แล้วยกสางผมตัวเองที่ตกลงมาปรกหน้าผากลวกๆ จากนั้นก็ถอนถอนแก่นกายออกไป ก่อนที่ฉันจะหมดแรง เฮียภาคย์ถอดเครื่องป้องกันที่มีน้ำขุ่นๆนองอยู่ในนั้นออกจากแท่งเนื้อร้อน ก่อนจะโยนมันทิ้งที่ถังขยะ เลือดของฉัน ที่เปรอะตามหน้าขาของเขา ทำให้หัวใจของฉันกระตุกอย่างรุนแรง เหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมา บ่งบอกว่าฉันเป็นของเขาไปแล้ว เขาได้กำไรจากร่างกายของเขาแบบที่เขาต้องการแล้ว ฉันได้ทำหน้าที่ที่ฉันควรทำแล้ว ที่เหลือ ก็แล้วแต่ทุกอย่างมันจะดำเนินต่อไป ต่อให้ผู้ชายคนนั้นที่เป็นเพื่อนเขา จะเสนอตัวเพื่อช่วยเหลือ หากแต่ฉันเชื่อ ว่าไม่มีใครช่วยเหลือโดยไม่หวังผลตอบแทน หากเป็นแบบนั้น ฉันขอเลือกเฮียภาคย์ แม้เขาจะต้องการผลตอบแทนเหมือนกัน แต่เขาเหนือกว่าใคร เพียงแต่เขารับปาก ว่าจะดูแลพ่อของฉันให้เป็นอย่างดี สิ่งนี้ ที่ทำให้ฉันเลือกอยู่กับเขาต่อไป "ให้หนูย้ายออกไปอยู่ที่อื่นดีไหมคะ เฮียกับเพื่อน จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน" ดวงตาคมตวัดมามองที่ฉัน ก่อนที่เขาจะหยัดกายลุกจากเตียง "หนูเพียงแค่ไม่อยากเห็นเฮียและเพื่อนทะเลาะกัน หนูพอรู้ ว่าเพื่อนของเฮียไม่ค่อยชอบหน้าของหนูเท่าไหร่" "..." เขาหันหลังให้ ไม่ตอบสิ่งใดเลยสักคำ "หากมีโอกาสได้เจอกันที่นี่อีกครั้ง หนูกลัวว่าจะมีปัญหา หาห้องเล็กๆให้หนูอยู่ก็ได้นะคะ" "ฉันติดบ้าน ไม่ชอบนอนที่ไหนที่ไม่ใช่บ้าน" คิ้วของฉันนิ่วเข้าหากันเพียงนิด พลางใช้ความคิด ประมวลในสิ่งที่เขาพึ่งพูดออกมา "เฮียจะมานอนกับหนูทุกวันเหรอคะ?" เขาเพียงแต่ตวัดสายตาเพื่อมองมา ก่อนจะหันกลับไปทิศทางเดิม โดยไม่ตอบรับ หรือปฏิเสธสิ่งใดเลยสักคำ "หนูพอทราบมาบ้าง ว่าเฮียมีผู้หญิงข้างกายตั้งมากมาย คนระดับเฮีย จะหา ผะ ผู้หญิงที่ไหนมานอนด้วยก็ได้ เฮียบอกเองว่าขี้เบื่อ เฮียไม่เบื่อหนูเหรอคะ" ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่พูดออกมา ฉันรู้มาก่อนหน้า ว่าเขามีผู้หญิงไว้ปรนเปรอเขาบนเตียงตั้งมากมาย ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่เป็นของเล่นของเขาเหมือนกัน ฉันได้ยินเสียงเขาถอดถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะหันมามองหน้าฉันตรงๆ "ตอนนี้ฉันยังไม่เบื่อ ไว้เบื่อเมื่อไหร่ ฉันจะเป็นฝ่ายพูดเอง!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม