หลายวินาที ที่ฉันยอมยกโทรศัพท์มือถือแนบหูค้างไว้ ก่อนจะกดวางสาย เมื่ออีกฝ่ายไม่เอ่ยสิ่งใด แต่ก็แบบที่ฉันคิดเอาไว้ ศุภกรเลือกที่จะเดินเข้ามาหาฉัน ด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าหนักใจ
"ผม.." คำพูดนั้นหลุดหาย เมื่อเขาเลื่อนสายตามามองสบตากับดวงตาที่มีหยาดน้ำตาคลอเบ้า เขาหลุดแสดงความรู้สึกผิดออกมาให้ฉันเห็น หากแต่ความเป็นจริง ฉันมองว่า เราควรรู้สึกมากกว่านั้น เขาทำให้ฉันรู้สึกแย่ เพราะเขาที่เป็นเพียงลูกน้องคนสนิทที่มีหน้าที่เพียงติดตาม ยังกล้าเสนอตัวทำอะไรที่เป็นการกระตุ้นให้ฉันรู้สึกแย่มากกว่านั้น เขาควรได้รับผลที่เขากระทำ
ฉันหมุนกายกลับหลัง โดยไม่คิดจะรอฟังอะไร ฉันปรายตามองเฮียภาคย์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับผู้หญิงคนนั้นเพียงนิด ก่อนจะดึงสายตากลับ เชิดหน้าเก็บกลั้นความรู้สึกบางอย่าง พลางเดินหน้า โดยไม่สนใจเสียงของคนข้างหลังที่ร้องตาม
ฉันมีสิทธิ์ที่จะเดินกลับหลัง ไปแสดงตัวต่อหน้าเฮียภาคย์และผู้หญิงค
