เหนืออินทรี

บทนำ เหนืออินทรี ‘นางพญาวีนฉ่ำกลางงานเลี้ยง ค่ายพักงานยาวหวังปรับความประพฤติ ‘ นิ้วเรียวเลื่อนอ่านข่าวบนหน้าจอโทรศัพท์เครื่องบางขณะกำลังนั่งรอกาแฟ ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มเมื่อเห็นพาดหัวข่าวอีกอัน ‘สาวตุ๊กตาได้งานรุ่นพี่ บอกปัดแย่ง ยังย้ำลำบากใจที่ต้องรับงานแทน ‘ วงการบันเทิง อย่างไรเสียก็คือวงการบันเทิง เราไม่มีวันรู้เลยว่าคนที่อยู่กับเราตลอดนั้นคิดอย่างไรกับเรา ยิ่งถ้าเราเป็นฝ่ายสู้ ไม่ยอมคน เราจะกลายเป็นผู้กระทำ และเป็นคนผิดทันที อย่างเรื่องราวในครั้งนี้ ทั้งที่ยี่หวาไม่ได้เป็นคนเริ่มแต่เธอเป็นคนตรงไปตรงมา เลยทำให้ดูร้ายในสายตาคนอื่นต่างจากพวกที่ทำตัวใสๆ แม้ภายในจะร้ายแต่คนก็ยังสงสาร และเอ็นดู “ตอแหลทั้งนั้น" ยี่หวา เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า ครั้งนี้เธอกลับมาบ้านเกิดเพราะตั้งใจจะมาพักผ่อนสมอง แต่ก็ใช่ว่าจะได้พักผ่อนเสียทีเดียวเมื่อ ยาหยี น้องสาวฝาแฝดตัวดีของเธอขอให้เธอช่วยอะไรบางอย่าง ทั้งสองคนเป็นฝาแฝดที่หน้าละม้ายคล้ายคลึงกันมากแต่นิสัย และการแต่งตัวนั้นแตกต่างกันลิบลับ ยี่หวา แฝดพี่ เป็นคนมีความมั่นใจในตัวเอง โผงผาง ความสวยของเธอนั้นโดดเด่นมาตั้งแต่เด็ก ผิวขาวเนียน ดวงตาคม กลมโต จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าเรียวได้เป็นอย่างดี ทุกส่วนของเธอสวยดั่งพระเจ้าสรรสร้าง นั่นเลยทำให้เธอได้ฉายานางพญาวีน ในวงการนางแบบ ส่วนยาหยี น้องสาวฝาแฝดของเธอนั้นเป็นคน น่ารัก สดใส และไร้เดียงสา เลยทำให้โดนเธอดุอยู่บ่อยครั้งด้วยความเป็นห่วง ยี่หวารักน้องของเธอมากเนื่องจากทั้งคู่เหลือกันเพียงสองคน ไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้วแต่ถึงอย่างนั้น พวกเธอไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินเพราะมรดกที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้นั้นมากพอจะใช้ได้ทั้งชีวิต กริ๊ง กริ๊ง ยี่หวาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เมื่อเห็นหน้าจอโทรศัพท์ปรากฏชื่อน้องสาวฝาแฝดของเธอเลยกดรับ “อะไรอีกอะ ยัยตัวดี” “โธ่ว ยี่หวาคนสวย ทักทายน้องสาวดีๆ หน่อยสิ" “ไม่ต้องมาพูดดี โทรมามีอะไร” “คือจะโทรมาบอกว่า พ่อแม่ของน้องพีร์อยากให้เข้าไปสอนพรุ่งนี้เลยอะ” คำพูดของน้องสาวทำเอายี่หวาถึงกับปรี๊ดออกมา “หา!! ฉันพึ่งเหยียบเชียงใหม่วันนี้เองนะ เธอจะให้ฉันไปทำงานแทนเธอพรุ่งนี้เลยหรอ” เนื่องจากตอนนี้ยาหยีติดปัญหาอยู่ที่ต่างประเทศเลยไม่สามารถกลับมาได้ตามกำหนด ซึ่งเธอมีนัดสอนพิเศษภาษาญี่ปุ่นแบบส่วนตัวให้นักเรียนคนหนึ่ง เพื่อไม่ให้เสียเครดิต ยาหยีจึงขอให้พี่สาวของเธอไปสอนแทนเพราะอย่างไรเสีย ช่วงนี้ยี่หวาก็โดนพักงานอยู่แล้ว "ขยับมาสองวันเอง เดี๋ยวน้องสาวคนนี้ซื้อของไปฝากนะ" "เหอะ ฉันไม่อยากได้หรอกยะ เอาตัวเธอกลับมาให้ได้ก็พอ" "รู้แล้วค่า ตกลงตามนี้นะ รักยี่หวา จุ๊บ" ยี่หวามองหน้าจอโทรศัพท์พลางถอนหายใจ น้องสาวฝาแฝดของเธอเป็นอย่างนี้ทุกที ไม่ค่อยวางแผนอะไร และชอบทำอะไรฉุกละหุก ถึงอย่างไรเสียคงต้องยอมรับว่า ยาหยีเป็นคนเดียวที่เธอยยอมให้ แม้เธอจะเหวี่ยง จะวีนใส่แต่สุดท้ายก็ตามใจน้องสาวอยู่ดี “กาแฟของคุณยี่หวาได้แล้วค่ะ” พรึบ ยี่หวาลุกขึ้นไปหยิบกาแฟ ด้วยความที่เธอกำลังวุ่นวายกับการเก็บบัตรใส่กระเป๋าจึงไม่ทันได้มองทางตรงหน้า ผลัก ! หญิงสาวชนเข้ากับร่างหนาของชายคนหนึ่ง กาแฟสีดำสนิทหกใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวราคาแพงของคนตรงหน้าเธอเป็นวงกว้าง “ขอโทษค่ะ” มือหนาปัดมือเธอที่กำลังจะจับเสื้อเขาออก นั่นทำให้หญิงสาวฉุน เธอเงยหน้ามองเขาอย่างเอาเรื่องแต่พอได้เห็นใบหน้าของชายหนุ่ม เธอถึงกับชะงักไปชั่วขณะ ปกติแล้ว ยี่หวาไม่เคยชมใครว่าหล่อแต่สำหรับผู้ชายคนนี้ เธอกล้าพูดได้เลยว่าเขาหล่อมากแม้จะมีแว่นดำอยู่บนใบหน้าแต่นั่นไม่ได้บดบังความหล่อของเขาได้เลยยิ่งทำให้เขาดูโดดเด่นขึ้นด้วยซ้ำ ริมฝีปากสวยยกยิ้มมุมปาก เจ้าของใบหน้าหล่อโน้มหน้าลงมาอยู่ในระดับเดียวกับหน้าเธอแล้วถามเบาๆ “จะมองอีกนานมั้ย” ยี่หวาสะดุ้ง เธอกระแอมเล็กน้อยก่อนจะวีนออกมา “ก็คุณขวางทาง กรุณาหลบด้วยค่ะ” “หึหึ ไม่คิดจะรับผิดชอบหน่อยรึไง” ชายหนุ่มชี้มาที่เสื้อเลอะกาแฟของตัวเอง ยี่หวา มองแล้วถอนหายใจออกมา พูดกลับไปด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ให้ช่วยอะไรล่ะคะ เมื่อครู่คุณพึ่งปัดมือฉันออก” “หึหึ ประชดแบบนี้ รู้มั้ยเหมือนอะไร?” “เหมือนอะไร!?” “เหมือนเธอเป็นเมียฉันไงล่ะ” -------------