เจ้าของบาร์คนใหม่
3042 คำ
บาร์ kh...
ฉันรีบวิ่งเข้าบาร์ด้วยความเร็วแสง ตอนนี้แขกยังไม่มีเข้าหรอก เพราะมันพึ่งจะทุ่มกว่า ๆ เมื่อฝีเท้าของฉันมาหยุดอยู่ตรงหน้าทุกคน เหงื่อความเหนื่อยล้ากับการวิ่งเข้ามาก็ซัดมาเต็มที่ ทุกคนกำลังยืนฟังกฎของร้านอยู่พอดี สายตาอาฆาตของกระเทยควายตัวสูงมองมาฉันอย่างเอาตายพร้อมกับเท้าสะเอวแล้วเริ่มอ้าปาก
“อีติ๋ม นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว มึงมาสายไปครึ่งชั่วโมง กูหัก…” หูกูผึ่งขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำว่าจะโดนหัก ฉันรีบอ้าปากเพื่อตัดบทของเจ้ออฟทันที ไม่ได้นะหักเงินกูไม่ได้
“ฮืออ เจ้ออฟขา ติ๋มขอประทานอภัยอย่างสูงนะเจ้าคะ ต่อไปนี้จะรีบตื่นจากการบรรทม”
”มึงไม่ต้องตอแหลดัดจริตใช้เสียงสองอีติ๋ม กูฟังแล้วขัดหู” หุบปากแทบไม่ทัน กูละเบื่อพวกรู้ทัน กลอกลูกตาลงล่างขึ้นบนวนไป
“0_0”
”นี่กูถือว่ามึงทำเป็นครั้งแรกนะ กูเลยไม่อยากจะอะไร แต่ตอนนี้กูไม่ใช่เจ้าของบาร์แล้ว กูไม่ลงโทษมึงคงไม่ได้” ขมวดคิ้วขึ้นทันทีแล้วเงยหน้ามองเจ้ออฟ ไม่ใช่เจ้าของบาร์ เจ้เขาหมายความว่าไงว่ะ
“ไม่ใช่เจ้าของบาร์ เจ้หมายความว่าไง”
“ก็ตอนนี้มีคนซื้อบาร์ของกูแล้วนะสิ แต่กูยังคงบริหารหน้าที่เหมือนเดิม คือดูแลพวกมึง ยังคงเป็นเจ้คนเดิม แค่กูไม่ได้เป็นเจ้าของ”
“แล้ว... เถ้าแก่ที่ไหนมาซื้อบาร์เจ้ละ หรือผัวใหม่เจ้”
“ผัวมงผัวใหม่ที่ไหนกันอีติ๋ม กูเหมือนทาสของเขามากกว่า พวกมึงก็ด้วย อย่าหาเรื่องให้กูปวดหัว เข้าใจไหม”
“เข้าใจค่ะเจ้” ทุกคนเอ่ยพร้อมกัน
“แล้ว... กฎใหม่ของบาร์มีอะไรบ้างละเจ้ รีบ ๆ พูดเถอะ จะไปแต่งตัวต่อ เดี๋ยวแขกก็เข้าละ” อีครีมเอ่ย
“เจ้าของใหม่ ก็ต้องมีกฎใหม่ด้วยเหรอ” ฉันถาม
“เออ มาฟังกฎของร้าน” เจ้ออฟหยิบกระดาษขึ้นมา 1 แผ่นแล้วเริ่มอ่านมัน
“ข้อที่ 1 เด็กทุกคนของบาร์จะต้องพูดจาดี ๆกับลูกค้า ไม่ว่าลูกค้าคนนั้นจะเป็นยังไงก็ตามแต่ ถ้าคุณยังอยู่ในบาร์ของผม คุณจะต้องมีกิริยาที่ดีต่อลูกค้าทุกคน หากใครฝ่าฝืน ผมจะลงโทษด้วยการหักค่าหัวของคุณเพิ่มเป็น 70%”
โอ้โห้ มองบนแทบไม่ทัน หักค่าหัว 70% ทำเหมือนมึงมาเจ็บหอยแทนกูเลยฉิบหาย แล้วเจ้าของคนใหม่เป็นผู้ชายเเหรอวะ คงหน้าเลือดใช่เล่น เบะปากมองบนไปเลยกู
“ข้อที่ 2 เวลาเข้างานคือ 1 ทุ่มตรง เวลาเลิกงานคือตี 1 ตรง ในระหว่างเวลาทำงานคุณไม่มีสิทธิออกจากบาร์ก่อนเลิกงาน หากฝ่าฝืนผมจะไม่จ่ายค่าแรงและค่าดริ๊งของคุณเด็ดขาด ถือว่าวันนั้นคุณไม่ได้เข้างาน”
“ข้อที่ 3 หากรอเวลาเลิกงานไม่ได้ แต่จะออกไปกับลูกค้าคุณจะต้องมาแจ้งกับผมก่อนว่าคุณจะออกงานนอกในเวลาที่ทำงานอยู่ คุณต้องได้รับอนุญาตจากผมเท่านั้นคุณถึงจะออกงานนอกได้ หากฝ่าฝืน คุณจะได้รับการลงโทษจากผมอย่างเด็ดขาด”
“ข้อที่ 4 หากลูกค้าท่านไหนต้องการตัวคุณ คุณไม่มีสิทธิที่จะปฏิเสธลูกค้าเด็ดขาด ไม่ว่าในตอนนั้นคุณจะมีแขกของคุณอยู่แล้วก็ตาม หากไม่ได้ติดต่อซื้อขายกับทางร้าน คุณไม่สิทธิไปกับแขกของคุณได้ หากฝ่าฝืนคุณจะต้องได้รับบทลงโทษจากผมอย่างเด็ดขาด”
“ข้อที่ 5 หากมาเข้างานสาย ไม่ว่าจะเกินเวลาเพียงแค่ 1 วินาที ผมก็ถือว่ามาสายเกินเวลาเริ่มงาน เอาเปรียบคนอื่น คุณจะต้องได้รับการลงโทษจากผมไม่ว่าจะลงโทษแบบไหนคุณต้องเต็มใจยอมรับมัน ไม่มีข้อแม้หรือข้อยกเว้น เพราะผมถือว่าคุณทำผิดกฎ”
“ข้อที่ 6 ห้ามเด็กในร้านทะเลาะวิวาทกันเอง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร หากมีการใช้น้ำเสียงหรือความรุนแรง ผมจะหักเงินค่าตัวและค่าดริ๊งของคุณรวมถึงพักงานคุณเป็นเวลา 1 อาทิตย์ “
“6 ข้อนี้โปรดจำให้ดี ผมเอาจริงทุกข้อ หากรับกฎองบาร์ไม่ได้ เชิญออกไปจากบาร์ของผม ผมเป็นคนเจ้าระเบียบ อะไรที่ผมต้องการ นั้นคือผมต้องการ”
เจ้ออฟลดใบกฎของบาร์ลง แล้วกะพริบตาอย่างเหนื่อยใจ พวกฉันถึงกับอ้าปากค้างตามกันแทบไม่ทัน
ลาออกดีกว่ามั้งกู
“โห้ นี้กฎของบาร์ขายตัวหรือกฎของโรงเรียนมัธยมวะเนี่ย”
“ระเบียบจัด”
“นี้ต่อไปนี้จะออกไปกับลูกค้าเลยไม่ได้ใช่ไหมเจ้”
“ถ้าลูกค้าติดต่อกับทางร้านนั้นคือมึงออกไปได้”
“แล้วค่าแรงค่าดริ๊งยังเมือนเดิมใช่ปะ” หลาย ๆ คนเริ่มถาม ส่วนอีติ๋มกำลังกลอกตาวน ๆ ไป
”เจ้าของบาร์คนใหม่เขาใจสปอต เขาให้ค่าแรงเพิ่มขึ้นต่อวันจาก 200 เป็น 400 เพิ่มค่าดริ๊งจากดริ๊งละ 50 เพิ่มเป็นดริ๊งละ 100 และค่าหัวจากที่หัก 50% เขาลดให้หักแค่ 30% เท่านั้น พวกมึงก็ได้เต็ม ๆ”
“โห้ว” ทุกคนร้องขึ้นพร้อมกัน
“30% งั้นกูไม่ลาออกละ” ตอนแรกแม่งก็ว่าจะลาออกละนะ เพราะกฎมันเวอร์ไป ยิ่งกว่าทำงานในโรงงานอีก แต่พอมาเจอสิ่งอำนวยการใหม่ กูพร้อมสู้ตายค่ะ
“กูด้วย กูไม่ออก กฎแค่นี้ทำไมกูจะทำไม่ได้ กฎสบายมากคะ” อีครีมเอ่ย
“เขาเจ้าระเบียบก็จริง แต่คนนี้ใจสปอตสุด ๆ พวกมึงควรดีใจนะที่เขามาเป็นเจ้าของบาร์แทนกู ไม่มีที่ไหนเขาให้มึงมากกว่าบาร์นี้แล้ว ถ้าพวกมึงออก เชิญไปเช็คมันสมองตัวเองได้เลย” เจ้ออฟพูดขึ้นมา
“จริง เขาให้เยอะมาก นี้วัน ๆ กูสามารถทำรายได้เกือบหมื่นเลยนะเนี่ย บลา ๆ” อีฟองพูด
“นี้ให้ฉันไปต้อนรับเจ้าของบาร์คนใหม่ก็ได้นะเจ้ 555”
“นั้นสิ ฉันก็พร้อมนะเจ้ จะต้อนรับอย่างดีเลย” กระหรี่หลายคนพูดขึ้นอีก
“มึงจะต้อนรับเขาอะ มึงรู้เหรอว่าเขาเป็นใคร อีบ้าพวกนี้ คันเหลือเกิ๊นแม่คุณ” ฉันพูดขึ้น
“เปย์ขนาดนั้นใครบ้างไม่อยากได้ละพี่ติ๋ม หรือพี่ไม่อยากได้” อีฟองเอ่ย
“อยากได้หรือไม่อยากได้นั้นมันก็เรื่องของหอยกู อย่าเสร่อ ตบซะดีมั้งอีนี่”
“พวกมึงจะกัดกันอีกนานไหม มึงก็พอมึงอีติ๋ม กัดเขาไปทั่ว มึงเป็นหมารึไง” เจ้ออฟส่ายหัวอย่างระอา
”เอ้า นี้พึ่งรู้เหรอว่าฉันเป็นหมาอะ ใครอยากกัดกับฉันบ้างละ มาสิ”
”โอ๊ย พอก่อนอีติ๋ม ไม่มีใครเขากล้ากัดกับมึงหรอก ฟันมึงแหลมขนาดนั้น” อีครีมว่า
“ชิ ให้มันรู้สะบ้างว่าใครเป็นใคร เออเจ้แล้วใครคือเจ้าของคนใหม่เหรอ” กอดอกเชิดหน้า เอาสิกูจองหอง
“นั่นสิ ใครเหรอเจ้” ทุกคนพร้อมเสือกกับกูมาก
“คุณ…”
ครืดดดด ครืดดดดด
ขัดจังหวะดีจริง ๆ อีมือถือของเจ้ออฟ เจ้ยังไม่ทันบอกมือถือของเขาก็ดังขึ้น เจ้ออฟรีบหยิบขึ้นมาแล้วกดรับหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส หรือผัวใหม่เขาวะ
“ฮัลโหล…”
(“...”)
”พึ่งบอกไปเองค่ะ อธิบายจบมะกี้นี้เอง เด็ก ๆพากันยินยอมรับกฎใหม่นี้ได้ทุกคนค่ะ”
(“...”)
”เอ่อ...มีค่ะ”
(“...”)
”อีติ๋มค่ะ สด ๆร้อน ๆ มันมาสายไปครึ่งชม” รีบหันควับไปหาเจ้ออฟ นี้กูจะโดนลงโทษคนแรกเหรอเนี่ย แสดงว่าในปลายสายก็คือเจ้าของคนใหม่สินะ
”ออฟยังไม่ทันบอกค่ะ”
(“...”)
“ได้ค่ะ จะรีบให้มันไปเดี๋ยวนี้”
(“...”)
“หุ ๆ ๆ หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะคะ”
ตอนนี้ตาวาวและรุกร้อนเป็นไฟมาก ฉันรีบวิ่งมานั่งข้าง ๆ เจ้ออฟ แล้วทำหน้าอ้อนทันที ใครจะอยากโดนหักเงินหรือหักค่าดริ๊งละ ไม่มีหรอก ถึงเจ้จะดูออกว่ากูตอแหลทำ แต่ยังไงก็ต้องทำไว้ก่อนเผื่อรอดละวะ
“อย่ามาตีหน้าตอแหลใส่กู มะกี้ยังฉอด ๆ อยู่เลยนะมึง”
แหม...เจ้ก็ อย่าถือสาฉันเลยนะ ฉันก็เป็นอย่างนี้แหละ เจ้ช่วยฉันหน่อยนะ แค่ฉันพึ่งมาสายเป็นครั้งแรกเอง อีกอย่างฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าจะมีกฎใหม่ออกมาแบบนี้”
“กูช่วยมึงไม่ได้หรอก มึงไปน้อมรับบทลงโทษของมึงซะอีติ๋ม”
“โอ๊ย ช่วยหน่อยก็ไม่ได้”
“มึงก็ช่วยตัวเองสิ ไหน ๆ ก็จะไปเจอเจ้าของบาร์คนใหม่แล้ว มึงก็เปิดฉากต้อนรับเขาหน่อยเป็นไร” อีครีมเอ่ย
“เออใช่”
”เอาเลยพี่ติ๋ม ต้อนรับเจ้าของคนใหม่ หน่อย เด็ดอย่างพี่เขาไม่ปฏิเสธหรอก” อีเพลงเอ่ยเสริม
“อีกอย่างเขาก็สนใจมึงอยู่ด้วย มึงอาจจะตักตวงจากเขาได้เยอะเลยนะมึงงง” เจ้ออฟอีกคน
“สนใจฉัน ใครเหรอเจ้ “ จ้องหน้าเจ้เขาอย่างงง ๆ
”เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละน่า”
“เอาเหอะอีติ๋ม ยังไงมึงก็ต้องไปรับบทลงโทษจากเขา มึงก็สนองการต้อนรับให้เขาไป เขาอาจจะไม่ลงโทษมึงก็ได้ เผลอ ๆ ได้เงินกลับมาด้วยนะมึง” อีครีมพูด
ก็หน้าคิดเเฮะ สายเปย์ที่แท้ทรูขนาดนั้น หากกูเอาตัวไปเสนอ ยังไงเขาก็ต้องเปย์เงินมาทางกูบ้างละวะ ร่างกายกูก็ไม่ได้มีค่ามากมายอะไรขนาดนั้น ขายมาแล้วนับไม่ถ้วน เงินก็ใช่ว่าจะได้เยอะ ถ้าลองเอาเจ้าของบาร์ กูอาจจะได้หลายบาทก็ได้ เผลอ ๆ ได้เยอะกว่าที่ผ่าน ๆ มาอีก จะได้มีเงินไปหาที่อยู่ข้างนอกได้ เริ่มทำงานใหม่ได้ เอาวะ ลองดู
“แล้ว...เขาให้ฉันไปที่ไหนอะ”
”ห้องนอนส่วนตัวในห้องทำงานเก่าของกูนั้นแหละ มึงขึ้นไปเถอะ แล้วอย่าก่อเรื่องนะมึง” เจ้ออฟดูแปลก ๆ วันนี้
“เจ้เห็นฉันเป็นยัยตัวร้ายของบาร์นี้หรือยังไง ห้ะ”
”มึงนะมันร้ายกว่าคำว่านางร้ายอีกอีติ๋ม ไปได้แล้วคุณเขารอ”
“ค่ะแม่ ไปนะอีกระหรี่ทั้งหลาย วันนี้บุญของหอยกูที่ได้ต้อนรับเจ้าของบาร์ พวกมึงก็ค่อยมารับส่วนบุญที่เหลือจากกูในวันอื่นเอาเนาะ” ก่อนไปขอเยาะเย้ยอีเด็กน้อยพวกนี้ก่อน
“หึ้ยย”
”อ้าวไป แยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองได้แล้ว ไปอีติ๋มมัวแต่เยาะเย้ยพวกมันอยู่นั้นแหละมึง” ฉันหันไปยิ้มหวานให้เจ้ออฟ แล้วสะบัดผมใส่อีพวกชะนีขี้อิจฉาคนอื่น คิดจะเล่นกับใครไม่เล่นอีพวกนี้ แม่ไม่ตบก็บุญละ
สองเท้าของฉันรีบก้าวมาที่บันไดทางขึ้นชั้นบน ฉันเซ็ทเพ้าเซทผมแล้วจัดการแต่งกายตัวเองให้ดี ก่อนจะปั้นหน้ายิ้มอย่างสวยงามแล้วเดินหน้าต่อ
หน้าห้องทำงานเจ้าของบาร์...
”แป๊บนะพวกมึง กูขอกลืนน้ำลายลงคอแปป พอมาถึงจุดนี้ทำไมคอกูแห้งก็ไม่รู้” ไม่รู้ว่าพูดกับใคร แต่รู้ว่ามีคนฟังอยู่ และรับรู้พร้อมเข้าใจ อาการกลัวเริ่มมา ใครบ้างไม่กลัวว่ะ
อึกกก อึกกก อึกกก กลืนน้ำลายวนไป
“อีติ๋ม มึงเป็นตัวของตัวเองหน่อยสิวะ มั่นหน้า มั่นโหนก มั่นกะโหลกที่คุมหัวมึงเข้าไว้ มึงสวยและสวยมาก เขาต้องชอบมึงแน่ เขาคงไม่จิตใจต่ำทำร้ายมึงหรอก สู้เว้ยตัวกู”
ก๊อก ๆ
ฉันเคาะประตูอย่างสวยงาม แล้วเอาหูแนบฟัง มันไม่มีเสียงตอบรับอะไรออกมา หรือเขาอยู่ในห้องส่วนตัวว่ะ เสียมารยาทหน่อยเป็นไร
แอ๊ดดด
ประตูบานใหญ่เปิดออก ฉันค่อย ๆ เอาหน้ายื่นเข้ามามองนิดหน่อย ภายในห้องทำงานมันไม่มีใครอยู่
ฉันดันตัวเองเข้ามาภายในห้องแล้วปิดประตูลง เอากระเป๋าคาดสะพายตัว แล้วมองรอบ ๆห้องอีกครั้ง ภายในห้องมันตกเเต่งใหม่ทั้งหมด มันดูสะอาดตากว่าเดิมแถมยังหรูหรากว่าที่เจ้ออฟเคยอยู่อีก
”คุณ... เฮ้ย เจ้ออฟยังไม่บอกชื่อนิ่หว่า แล้วเขาชื่ออะไรว่ะ”
แอ๊ดดด
ประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออก มีผู้ชายร่างสูงใส่สูทสีดำเดินออกมา นี้เเหรอวะเจ้าของบาร์คนใหม่
“นายให้เธอเข้าไปข้างใน” อ้าว ไม่ใช่ว่ะ เขาไม่ใช่เจ้าของบาร์ แต่เป็นลูกน้องของเขาต่างหาก ดูหน้ากลัวเนาะ
”อือ”
ฉันเดินอย่างกล้า ๆ เกร็ง ๆ ผ่านชายคนนั้นไป แล้วเปิดประตูห้องส่วนตัว พอเข้ามาข้างในอย่างกับสวรรค์ชั้นไหนก็ไม่รู้นะ สวยดีจัง แต่ไม่เห็นว่าจะมีใครอยู่เลย
แอ๊ด กึด
ประตูห้องส่วนตัวถูกปิด กูไม่ได้ปิดนะ แต่ไอ้นั้นมันปิด ฉันหันไปมองแล้วขมวดคิ้วขึ้น ก่อนจะง้างมือไปที่ลูกบิด เพราะมันมีเสียงดังกึดเหมือนโดนล็อค
“มาแล้วเหรออีตัวดี”
กำลังจะบิดอยู่แล้วเชียว เสียงใครก็ไม่รู้ดูคุ้น ๆ หน่อยดังขึ้น เสียงมันกึกก้องทุ้ม ๆ ฉันรีบหันหน้าไปทางต้นเสียง เห็นชายคนหนึ่งยืนหันหลังอยู่ตรงหน้าห้องน้ำแล้วก้มหน้าผูกเชือกที่เอวชุดคลุม เขาใส่เพียงชุดคลุมอาบน้ำสีขาวเท่านั้น แผ่นหลังมีรอยสักรูปมังกรสีทองพร้อมกับตัวอักษรภาษาจีน อ่านไม่ออก
“คุณเป็นเจ้าของบาร์คนใหม่ใช่ปะคะ”
”หึ เออ กูนี้แหละเจ้าของบาร์คนใหม่ แล้วก็ผัวใหม่มึง” แหม๋ไอ้นี้ใช่ย่อย ผัวมงผัวใหม่ คงอยากได้กูละสิ ดีเลยกูพร้อมต้อนรับมึง ฉันยกยิ้มขึ้นมาทันที เข้าทางอีติ๋มละทีนี่
”มึงงง”
แต่พอมันหันหน้ามาเท่านั้นแหละ ตากูโตลุกวาวหัวใจเริ่มสูบฉีดเลือดความตกใจออกมา ตายห่า มันคือไอ้บ้านั้น ไอ้หมื่นสงคราม นี้อีเจ้ออฟมันเล่นอะไรของมันว่ะ ลากกูมาลงนรกชัด ๆ เวรกรรมอะไรของอีติ๋ม มันจะฆ่ากูแน่ ๆ
กึดดด กึดดด
ฉิบหาย ประตูล็อค
“วันนี้มึงหนีกูไม่พ้นหรอกอีตัวดี หึ”
วันนี้มันไม่ใช่บุญของหมีกู แต่มันคือนรกของตัวกูชัด ๆ
“อร้าย ไอ้หมื่นนนน”
“วิ่งหนีให้ตายมึงก็หนีกูไม่พ้นหรอก มานี้มึงจะไปไหน”
ฉันวิ่งหนีมันรอบห้อง มันก็วิ่งตามไล่จับฉันอยู่แบบนั้นภายในห้องสี่เหลี่ยม เอาสิมาวัดกันว่าใครจะเหนื่อยก่อนกัน กูนักวิ่งของโรงเรียนนะมึง
“กร๊ด ไอ้หมื่นปล่อยกู” ทำไมมันวิ่งเร็วกว่ากูอีกวะ ฉิบหายวัวตายควายล้ม มันจับตัวกูไว้แน่นเชียว
“มึงคิดว่ามึงเก่งมาจากไหนกันเชียว มึงถึงกล้ามาลองดีกับกู วันนี้กูแหละกูจะจับมึงทำเมียอีกระหรี่ตัวร้าย”
“เมียพ่อมึงสิ กูไม่ยอมเสียหลีให้มึงหรอก ว้าย”
ฟุบ หมับ
จุกหลังสิกู มันจะทารุณกรรมอะไรเบอร์นี้ ไอ้หมื่นมันโยนตัวฉันลงเตียงแล้วมันก็ขึ้นคร่อมตัวกูทันที ใครก็ได้บอกกูที ทำไมมันถึงอยากได้หลีของกูนักหนา
“ปากดีนักนะมึง เอาสิแบกหลีของมึงหนีกูได้ไหมละ
“อร้าย ไอ้หมื่นนน เอาหน้ามึงออกไปไอ้เชื้อรา”
ใครหนอช่างกำหนดชีวิตของกู ไอ้หมื่นมันดึงเกาะอกพร้อมกับบลาลูกไม้สีขาวของฉันลงแล้วมันก็ก้มไปดูดที่หัวนมฉัน ปกติกูจะเสียวนะแต่หอยกูไม่ต้องการ มันไม่เลยไม่เสียว
“นมใหญ่แท้ว่ะ กูชอบ” สองมือมันบีบเต้าของฉันแน่น แล้วเค้นไปมา คือมือสองข้างของกูมันไม่สะท้านหน้ามึงเลยรึไง”
“กูบอกให้ปล่อยไงว่ะ ไอ้เชี่ย”
ปึก อ๊าก
มึงรู้ฤทธิ์อีติ๋มน้อยไปไอ้หมื่นหัวคว… ฉันใช้ตีนของฉันเตะขึ้นไปเป้าของมันเต็ม ๆ จนมันลุกพรวดขึ้นแล้วร้องอ๊ากออกมา พร้อมกับกุมไข่ตัวเองแน่น สมควร
“อีติ๋มมมม อ๊าก คว… กู”
”จะข่มขืนกูเหรอ มึงงง”
หมับ กึด
ฉันวิ่งไปกระโดดขี่หลังมันแล้วกัดลงไปที่หูของมันเต็ม สองขาของฉันก็ประสานรัดเอวมันแน่น แล้วเอามือคล้องคอมันแน่นเช่นกัน ฟันแหลมของฉันเฉาะเข้าไปที่ใบหูแล้วขบลงอย่างเต็มแรง
“โอ๊ยอีหมาบ้า ลงไปป อีติ๋มม ปล่อยกู อ๊าก”
กัดอยู่แบบนั้นแหละ ไอ้หมื่นมันก็ดิ้นแล้วสะบัดตัวแรงแต่ฉันเกาะมันแน่นไง มึงคิดจะเล่นกับใครไม่เล่นไอ้หมื่น
“อีติ๋ม ปล่อยกู โอ๊ยอ๊าก กูเจ็บบบ โอ๊ย อีเชี่ย” หยิบเครื่องซ็อตออกมา ในขณะที่มันสะบัดวนไป
แปล๊บ ความแรงของมันเป็นอย่างงี้เอง สั่นสะท้านไปทั้งตัว
”บรื้อ ๆ ตุบ ซู่ว”
นี้มันซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรของติ๋ม
แอ๊ดดดด
“นาย” ลูกน้องของมันวิ่งเข้ามา
“อีติ๋ม”
ฉันกับไอ้หมื่นควันออกจากปากเรียบร้อย บรื้อออ
ฉันกับไอ้หมื่นโดนช็อตคู่ อีอาวุธไม่รักดี
- ผู้เขียน
