แต่แม่งเอ๊ย เขามาถึงจุดนี้ได้ยังไงวะ
กลวัชรดื่มน้ำเยอะ เขาอั้นฉี่จนจะราดเป้ากางเกง ขาเขาสั่นพั่บๆ นั่งอยู่ท้ายรถกระบะขนโลงศพข้างผักกาด น่าหยิกให้เนื้อช้ำ จุดธูปเรียกยายกลับบ้านเฉยๆ ก็ไม่ได้ ปากไวไปบอกว่ากาดกับคุณกลหลานย่าสมสมัยมารับกลับบ้าน เขาตกกระไดพลอยโจนขึ้นท้ายรถมาด้วย
ไอ้ไม้ขับโฟล์วีลตามมา มันเอานิ้วโป้งชี้กลางนางก้อยยัดเข้าปาก สยดสยองแทนเขาที่ต้องนั่งชิดติดโลงศพ
กลวัชรแทบลืมหายใจ ท่อปัสสาวะของเขาเป็นสายตรง อั้นจนน้ำตาเล็ดรถขนโลงศพยังขับมาได้ไม่ถึงครึ่งทาง อีกนิดเขาจะควักออกมายิงฉี่ตรงนี้แล้วนะ ปวดหนักประมาณนั้นเลย
“โปรยเหรียญสิคุณ ถึงทางแยกยายจะกลับบ้านไม่ถูก”
ยายเธอไม่ใช่ยายฉัน
น้ำตากลวัชรจะไหล
เขากลั้นใจขานรับ โปรยเหรียญลงไปบนทางแยก กะพริบตาให้ถี่ขึ้น หันไปอายคอนแทกต์กับไอ้ไม้ มันเห็นเขาตาแดงกลัวผีจะเข้าสิงหรือเปล่าถึงได้ตบไฟเลี้ยว เหยียบคันเร่งมิดเท้าแซงขึ้นหน้าไป
ไอ้.
