บทที่17.3 หัวใจอสุเรนทร์

1271 คำ

“ความรู้สึกนั้น หาใช่เกิดกับนางอัปสรไม่...” แม้คำตอบของคนตรงหน้าจะฟังดูกำกวมไม่ให้ความชัดเจน แต่ด้วยเพราะภาพนิมิตที่ท้าวอสุเรนทร์บันดาลให้เห็นอยู่บ่อยครั้งล่ะมั้ง ฉันก็เลยพอเดาได้ว่าเขาหมายถึงอะไร และเพราะคิดแบบนั้น จู่ๆ แว๊บหนึ่งหัวก็ดันนึกถึงคำพูดหนึ่งของณภัทรขึ้นมา ‘รู้ได้ยังไงว่าในยุคสมัยนั้นจะไม่มีเรื่องชายรักชาย? เรื่องแบบนี้น่ะมันมีมาตั้งนานแล้ว เพียงแค่มันเปิดเผยมากไม่ได้เหมือนยุคสมัยปัจจุบันต่างหากล่ะ’ เพราะเปิดเผยมากไม่ได้เหมือนอย่างยุคสมัยปัจจุบันงั้นเหรอ... ‘นครของเรามิมีเรื่องผิดวิปริตเช่นนั้นดอก…เหตุใดเจ้าจึงถามเราเช่นนี้’ หรือเพราะว่าเรื่องแบบนี้ไม่เป็นที่ยอมรับนั่นเลยทำให้ท้าวอสุเรนทร์พูดไว้แบบนั้น จริงด้วยสิ! ในภาพนิมิตเมื่อคืน กุมภัณฑ์เองก็พูดทำนองตัดพ้อไว้เหมือนกันนี่ ‘เหตุใดเล่า ข้าจึงมิสามารถบอกกล่าวความรู้สึกของตัวข้าเองได้เฉกเช่นนารีและนางสวรรค์เหล่านั้น’ หรือ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม