“อ๊ะ...” ตลอดช่วงที่ปลายนิ้วร้อนระอุพยายามดุนดันแทรกผ่านความคับแคบเข้ามาในกาย ฉันรู้สึกได้ถึงการบดเบียด เสียดสีของปลายนิ้วขณะครูดผ่านความอ่อนนุ่มภายในกลางตัวได้อย่างชัดเจน จนเผลอสั่นทุกครั้งเมื่อระยะเคลื่อนของมันขยับเข้ามาภายในจะลึกขึ้น ลึกขึ้น...
ทีละนิด ทีละนิด จนกระทั่งสุดทาง
ผันเปลี่ยนลมหายใจปกติที่เคยมีให้ปรวนแปรติดขัด ผิดจังหวะจากที่เคย หากแต่ความรู้สึกดังกล่าวยังไม่ทันได้เคลื่อนหายคลายลง ร่างทั้งร่างก็คล้ายกับถูกคลื่นราคะจากสัมผัสปลายนิ้วโหมเข้าใส่เป็นระรอกที่สอง เมื่อเจ้าของการกระทำน่าอายดังกล่าวเริ่มขยับเคล้นคลึง บดเบียดความอ่อนนุ่มภายในดุดันและรุนแรงขึ้น จนพลอยให้คนถูกกระทำเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง
“จะ เจ้ายังรู้สึกเจ็บอยู่หรือไม่?” ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ใจร้ายเกินไปที่จะกระซิบถามถึงอาการ
“อะ..อื้อ” สิ้นเสียงตอบนี่คงเป็นอีกครั้งที่เขาจุมพิตลงอย่างแผ่วเบาข้างแก้ม พร้อมด้วยคำพูดรา
