“คุณอลิตาคิดจริง ๆ เหรอคะ ว่าคนอย่างพี่ทัพพ์จะถูกบังคับให้แต่งงานได้” จารวีไม่อยากฟังคนอื่นมาตัดสินครอบครัวของเธอแบบนี้ แม้ว่าส่วนหนึ่งจะเป็นความจริงก็เถอะ
“แล้วคุณล่ะคุณวี มีความสุขกับการแต่งงานปลอม ๆ นี่จริง ๆ เหรอคะแต่งแบบหลอก ๆ แขกไม่มีทะเบียนสมรสก็ไม่มี อย่าหลอกตัวเองเลยค่ะคุณวี ยิ่งคุณจบเรื่องนี้เร็วได้เมื่อไหร่ คุณก็ยิ่งจะเป็นอิสระได้เร็วเมื่อนั้นนะคะ” ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมลดละให้แก่กัน
คำพูดของอลิตานั้นไม่ได้ผิดจากเรื่องจริงสักเท่าไหร่ หญิงสาวรู้ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น และถูกต้องแม่นยำเสียด้วย จารวีคิดตามแล้วก็เห็นตรงกับหญิงสาวในเรื่องนี้
“คุณไม่ใช่คนพิเศษสำหรับทัพพ์เขานะคะ” อลิตาบอกอย่างมั่นใจ จารวีเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจ เลยถามออกไปด้วยความอยากรู้
“ทำไมคุณอลิตาคิดแบบนั้นละคะ”
“เพราะตอนที่ลิตาแต่งงานกับทัพพ์เราไม่ได้อยู่ที่นี่ค่ะ เรามีบ้านส่วนตัวมีหาดส่วนตัวอยู่หลัง
