ทำอะไร

1133 คำ
ผมยืนช็อกอยู่อย่างนั้น ภาพอดีตในวัยเด็กย้อนกลับมาในหัว ขณะที่ผมอายุได้ราวๆ 14 ย่าง 15 ปี เป็นภาพงานศพของตาที่เคยเป็นข้าราชการกรมที่ดินตำแหน่งใหญ่โตฉายชัดขึ้น งานศพในคืนที่ 3 จัดขึ้นที่บ้านเก่าหลังใหญ่ในจังหวัดหนองคาย มีแขกมาเต็มบ้านเกิดเรื่องวุ่นๆ และโต้เถียงกันของญาติเป็นระยะๆ และผมถูกหางเลขโดนยายเอ็ดจนน้ำตาตกใน เพื่อระบายความเครียด ผมกับลูกพี่ลูกน้องอีก 3 คนจึงแอบเอาเหล้าไทยมาผสมกับโค้กและดื่มเล่นอย่างสนุกสนาน ด้วยความคึกคะนองแบบโง่ๆ หลังจากนั้น ผมก็หัวหมุนก่อนวูบหมดสติ เพื่อนๆ รุ่นเดียวกันก็เริ่มเย้าแหย่ผม พวกนั้นค่อนข้างเป็นเด็กทโมนสักหน่อยจึงพากันเล่นทะลึ่งตึงตังจนผมเกือบถูกจับถอดกางเกงเพื่อวัดขนาดปีโป้น้อย สุดท้ายแม่มาช่วยไว้ และไล่ผมให้ไปนอน ผมนอนเคลิ้มจวนจะหลับอยู่แล้ว เป็นตอนนั้นที่ผมได้กลิ่นบุหรี่ อ่อนๆ โชยมาตามสายลมก่อนจะมีร่างหนึ่งนอนลงข้างๆ ด้วยประตูห้องไม่ได้ล็อกเพราะจะมีญาติที่เป็นผู้ชายมานอนรวมกัน ผมนอนนิ่งๆ อยู่สักพักก็มีมืออุ่นๆ มาแตะที่เอวแล้วตามด้วยการขยับมาชิดจนผมรู้สึกจั๊กจี้ ความรู้สึกดังกล่าวยากที่ผมจะอธิบาย มันเต็มไปด้วยความอยากรู้ อยากลอง และกลัวผสมปนเป หัวใจผมเต้นระส่ำ ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นเพราะผมรู้ว่าอีกฝ่าย คือพี่โจ “นอนเถอะ พี่ปวดหัวจะแย่” เขาคงเมาไม่ต่างจากผม ก่อนหน้านี้ผมเห็นเขายกแก้วเหล้าดื่มหนักมากจนหน้าแดง คอแดง และผมก็แอบมองเขาอยู่หลายครั้ง ซึ่งเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ พี่โจหล่อมาก คิ้วเข้ม มีกล้ามแขนล่ำๆ และตอนที่เขาถอดเสื้อเตรียมไปอาบน้ำ ผมแอบเห็นหัวนมสีชมพูของเขา และไรขนหน้าอกที่เซ็กซี่เป็นบ้า ผมไม่ได้ตอบอะไรพี่โจ เพียงแต่คว้าหาผ้าห่มมาคลุมร่าง และนอนหลับตาฟังเสียงดนตรีที่ดังจากด้านนอกห้อง สลับกับเสียงหนังกลางแปลงที่ฉายอยู่ห่างออกไป กระทั่งความเหนื่อยและปวดหัวหนักทำให้ผมผล็อยหลับโดยไม่รู้ตัว เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ผมไม่แน่ใจ แต่อาการดังกล่าวมันชัดเจนมาก และผมรู้ว่าไม่ได้ฝัน แต่กำลังถูกผีอำ!! ผมพยายามขยับตัว แต่เหมือนมีน้ำหนักมากดทับไว้ ร่างกายผมไม่อาจขยับไหว ความรู้สึกมันไม่ได้น่ากลัวหากเป็นความหวิวไหวจนหัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ สักพักก็มีมือใหญ่ๆ ลูบไล้ที่แขนผม ก่อนเลื่อนมาที่หน้าอกแล้วดึงเสื้อยืดขึ้น และตามด้วยการใช้ลิ้นสากๆ แลบเลียผิวกาย และจบลงที่ยอดหน้าอกซึ่งกำลังสู้มือ ผมเห็นเงาดำๆ ตรงหน้า ไม่รู้ว่าเป็นใครที่กระทำเรื่องอย่างนั้นกับผม หากยอมรับว่าสุขสมใจไม่น้อย ยามที่เขาเย้าหยอกและใช้ลิ้นไล้ไปทั่ว จากการเลียและดูดดุนที่หน้าอกทั้งสองข้าง ก็เป็นซุกไซ้ซอกคอผมแรงๆ แล้วปิดท้ายด้วยการดูดริมฝีปากล่างของผม “พี่โจ...” ผมครางชื่อนั้นแต่มันไม่หลุดพ้นจากลำคอ ในใจก็หวังให้คนที่กำลังล่วงเกินผมเป็นเขา ผู้ชายที่ผมอยากจูบปาก และเล่นแผลงๆ กับเขาตลอดมา ความรู้สึกต่อจากนั้นยากเกินอธิบายได้ แต่สิ่งที่ผมรับรู้คือน้องชายของผมแข็งขันและส่วนปลายหัวของมันร้อนจี๋ หากผมไม่อาจปลดปล่อยมันออกมาจากกางเกงเพราะร่างกายไม่สามารถทำตามสมองสั่งการ คนในเงามืดส่งยิ้มให้ผม และหัวเราะเสียงดังหึๆ อย่างร้ายกาจ สิ่งที่ผมไม่คาดคิดหลังจากนั้นก็คือ บางสิ่งที่อุ่นจัดของเขาจดจ่ออยู่ตรงหน้าผม ผมร้องประท้วงในใจ หากร่างกายกลับตอบสนองสิ่งที่อุ่นจัดนั้น เมื่อเขาถูไถมันผ่านร่มผ้ากับริมฝีปากผม เป็นตอนนั้นเองที่ผมอยากจะใช้ปากครอบครองและดูดดุนมันเหลือเกิน ใช่...ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่คิดเรื่องพรรค์นี้ในหัว หัวใจผมจะขาดเสียให้ได้ ทั้งเสียว ทั้งตื่นเต้น พอเขาสนุกด้วยการเย้าแหย่ผมได้สักพัก ริมฝีปากที่ชุ่มชื้นก็เลื่อนมาประกบริมฝีปากผม มันเป็นครั้งแรกที่ผมถูกจูบ และเป็นจูบที่ดูดดื่มและแสนเร่าร้อน ทุกอย่างเหมือนจริงมากเสียจนผมเผลอหลุดเสียงครางต่ำๆ อย่างสุขสม เป็นเวลานั้นที่ผมปรารถนาให้เขาจู่โจมผมอย่างรุนแรงกว่านี้ เสียงงึมงำดังอยู่ข้างหูผม และไม่นานนัก เขาก็เริ่มเล่นบทหนักหน่วงขึ้น เมื่อดุ้นอุ่นๆ เด้งออกมาจากกางเกงชั้นใน และมันเผยให้ผมเห็นชัดเต็มสองตา ผมยอมรับว่าไม่เคยเห็นของผู้ชายคนไหนมาก่อน ทุกอย่างเป็นเรื่องแปลกใหม่ แต่ก็ชวนให้หวาดเสียวและน่ากลัว อีกทั้งเงาดังกล่าวจงใจหลอกล่อให้เด็กอย่างผมหลงเสน่ห์ ถึงร่างกายผมไม่อาจขยับไหว แต่หัวใจผมพร้อมเรียนรู้สิ่งที่อีกฝ่ายกำลังจะปรนเปรอให้ และเขาก็ช่างกลั่นแกล้ง ด้วยหลังจากเผยความเป็นชายที่ใหญ่โตให้ผมเห็นแล้ว มือของเขาก็เลื่อนลงไปเล่นกับน้องชายผม “อย่า!!” ผมหลุดร้องเสียงดัง การที่เขาจับน้องชายผม และรูดมันขึ้นลงส่งผลให้ตัวผมเกร็งจัด ท้องน้อยร้อนวาบ และมีอาการคล้ายปวดฉี่ แต่มันซับซ้อนและหวิวไหวมากกว่านั้น “อย่า...อย่าทำผม” คราวนี้ผมร้องประท้วง มือเรียวยาวยังไม่หยุดการกระทำนั้น ผมสนุกและเสียวซ่านก็จริง แต่ความรู้สึกหนึ่งบอกให้ผมปกป้องตัวเอง ยามนั้น ร่างกายผมคล้ายจะคืนกลับมาดังเดิม มันตอบสนองสิ่งที่สมองสั่งการ ผมเลยพยายามดิ้น ดิ้นสุดแรงเกิด เพื่อไม่ให้บางสิ่งพ่นออกมาจากแก่นกายผมซึ่งกำลังผงาดเต็มที่!! “เฮ้ย!! คุณทำอะไร” ผมดึงตนเองกลับคืนสู่โลกแห่งความจริง ก่อนหันไปมองคนที่ยืน อยู่ด้านหลัง อีกฝ่ายสวมหมวกแก๊ป และเลื่อนมันลงมาปิดดวงตา นอก จากนั้นเขายังมีหน้ากากอนามัยปิดปากไว้ด้วย ผมจึงไม่อาจรู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ที่แน่ๆ ผู้ชายคนนี้สูงราวๆ 180 เซนติเมตร รูปร่างค่อนข้างดี ผิวขาว และหัวนมในเสื้อรัดรูปก็ตั้งชันสะดุดตาผม มองดูแล้วท่าทางเขามันคุ้นตามาก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม