เจ็บนิดเดียว

1713 คำ

(ทิวาเล่าเรื่อง) ขุนน้ำครางขู่ผมตลอดทางที่พามันเข้าไปในห้องนอน แต่ผมไม่ถือสาด้วยรู้ว่ามันคงงุ่นง่านเต็มทน พอโยนมันลงบนเตียงได้ก็โล่งใจขึ้นมาหน่อยที่มันไม่ต้องทำเรื่องบ้าบอต่อหน้าคนอื่น “ร้อน อยากอาบน้ำ” มันงอแงเป็นเด็กก่อนถอดเสื้อเชิ้ตออกแล้วเหวี่ยงทิ้งราวกับไม่สนใจไยดี ปกติผมไม่เคยพิศวาสผู้ชายแก้ผ้ามาก่อน แต่ยอมรับว่าภาพขุนน้ำตรงหน้าทำให้ผมกลั้นหายใจไปหลายวินาที หน้าอกมันสวย ไม่ได้แน่นเหมือนผมก็จริงแต่สมส่วน และยอดหน้าอกสีน้ำตาลอ่อนที่ตั้งชันนั้นยั่วยวนลิ้นสากๆ ของผมให้เข้าไปดูดดุน ความรู้สึกโหยหาและต้องการปลุกไฟในตัวผม รสจูบหวานแหลมที่เราเคยแลกลิ้นกัน กลิ่นหอมๆ ตรงซอกคอที่ผมซุกไซ้อย่างมันเขี้ยวย้อนกลับเข้ามาในหัว ให้ตายเถอะ ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เพราะมองขุนน้ำ และดันเกิดอารมณ์หวามไหวอยากข่มเหงมันสุดๆ ขุนน้ำไม่ได้มีขนหน้าอก แต่ใต้สะดือของมันมีแพสีดำหลุบหายเข้าไปในกางเกง ผมมองอยู่นาน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม