(ทิวาเล่าเรื่อง)
ผมช่วยกีกี้กับจักจั่นทำงานจิปาถะทั่วไป สำหรับเกมที่จะใช้เล่น
ในวัน Freshy Day & Night ต้องยอมรับว่าคนเสนอตัวช่วยงานรุ่นพี่
ก็คือขุนน้ำ ซึ่งมันไม่เคยประมาณตัวเลย รับทุกอย่างมาอยู่ในสองมือสั้นๆ
ที่แสนนุ่มนิ่ม แล้วต้องวิ่งวุ่นหัวหมุน พอผมบ่น ขุนน้ำก็ทำท่ากระฟัด
กระเฟียดใส่
“ถ้าอย่างนั้น กูจะมีมึงไว้ทำไม ต้องมาช่วยกันสิวะ ถ้ารักกันจริงก็หัดแสดงน้ำใจหน่อย”
“อันนี้ มึงขอร้องกูหรือตั้งใจแดกดันไอ้ห่า!” ผมโวยกลับ
“คนอย่างมึง ถ้าพูดหวานๆ ด้วยจะยอมย้ายก้นอ้วนๆ มาช่วยไหม” ขุนน้ำย้อนกลับผมพร้อมทำตาโตแก้มป่อง
“เออๆ ถ้ามีเวลาว่างจะแวะไปดู”
ผมบอกมันอย่างนั้น แต่พอถึงเวลาจริง ผมก็รีบเก็บของทิ้งการซ้อมบาสเก็ตบอลของคณะซึ่งทำการแข่งในวันงาน Freshy Day & Night บอกตามตรงว่าเป็นห่วงขุนน้ำ กลัวมันเป็นลมเป็นแล้งไป และคนที่ต้องเหนื่อยหนักหลังจากนั้นย่อมเป็นผมอย่างไม่ต้องสงสัย
ผมช่วยงาน
