“เพลาๆ หน่อยยัยพราว ใครผ่านมาได้ยินคำพูดหล่อนเขา เขาจะเผ่นแน่บ”
“เอาที่สบายใจเลยจ้า...ไงก็ได้ ฉันเป็นฉันแบบนี้ รับไม่ได้ก็คงต้องบาย” พราวฟ้าไหวไหล่ เธอเป็นแบบนี้ ไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อยเหมือนคุณหนู เป็นผู้หญิงที่ออกจะล้นๆ เป็นตัวของตัวเองและมั่นหน้าอย่างมาก
วันวาดโครงศีรษะ เธออ่อนใจแทนคนที่จะเข้ามาจีบพราวฟ้า เขาคงต้องทนความก๋ากั๋นของเพื่อนสาวเธอให้ได้ ไม่อย่างนั้นคงรู้สึกขัดตา
“ขนมแกขายได้มากเลยอะ ฉันแอบส่องดู ฉันว่าผลพวงมันมาจากคนขายด้วยล่ะ เพราะลูกค้าส่วนใหญ่คือสาวๆ”
“ก็ว่างั้นแหละ นี่คุณเรียวเธอมาสั่งเพิ่มอีกหลายอย่าง ฉันกำลังทำอยู่นี่ไง เธอบอกว่าจะเอาไปวางขายในอีก2 สาขา”
“ว้ายๆ อย่างนี้อนาคตแกได้รวยเป็นเศรษฐีนีแน่เลยมัฟฟิน...สาขาอีก2 แห่งนะ อยู่ใจกลางเมืองเลยนะ แหล่งคนทำงานเงินเดือนสูงๆ หากขนมแกติดปาก คงได้ทำมือเป็นระวิง”
“ขอให้จริงเถอะแก ก็น่าจะรู้ว่าฉันมีหนี้เยอะ จะได้เบาๆ ลงบ้า
