บทที่ ๑๗ คนผู้นั้นทำร้ายท่าน(๑)

1187 คำ

วันนี้หิมะโปรยปรายลงมาเพียงบางเบา อากาศไม่ได้หนาวเย็นจนเกินไปนัก เหมาะสำหรับการออกไปเที่ยวชมดอกเหมยบนภูเขาช่างหลิวยิ่ง ในเมื่อหานไป่จิ้งบอกว่าจะพาไปภูเขาช่างหลิวต่อให้รู้สึกหนาวเพียงใดเจียงซูหลันก็ยังเรียกเสี่ยวถงมาปรนนิบัติตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างดี เพียงย่างเข้ายามเหมาทุกอย่างก็ถูกเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว เพราะอยากไปเที่ยวชมความงามนอกเมืองหลวง เจียงซูหลันจึงให้เสี่ยวถงประคองออกจากเรือนมาคอยหานไป่จิ้ง อยู่บริเวณหน้าประตูใหญ่ของจวน แน่นอนว่าทันทีที่นายท่านสกุลหานรู้ข่าวหากไม่คาดโทษสาวใช้คนสนิทของฮูหยินคงเป็นไปได้ไม่ เสี่ยวถึงจึงได้แต่มองใบหน้าฮูหยินของตนแล้วทำหน้าคล้ายคนร้องไห้ จะไม่ให้เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรในเมื่อก่อนหน้านี้พยายามหักห้ามฮูหยินเอาไว้แล้ว เห็นสีหน้าคนสนิท เจียงซูหลันทำได้เพียงส่ายหน้ายิ้มๆ หลังจากนั้นก็ขึ้นรถม้าตามแรงรั้งจูงของคนมีอำนาจ หลังจากนั้นไม่ถึงสองถ้วยชา รถม้าตก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม