การเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วเช่นนี้ทำให้เสี่ยวถงได้แต่ลอบมองนายหญิงของตนด้วยความเวทนาสงสารยิ่งกว่าเดิม แต่สำหรับเจียงซูหลันไม่ว่าจะถูกเหล่าสาวใช้ปรนนิบัติตัวด้วยเช่นไรนางหาใส่ใจแม้แต่น้อย สิ่งที่ทำมีเพียงใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่ในเรือนเหิงเยว่ แม้มีลมพายุพัดผ่าน นางก็คล้ายรูปปั้นที่ไม่รับรู้สิ่งใดเลย
ฐานะฮูหยินเอกสกุลหานตกต่ำยาวนานนัก ครึ่งปีให้หลังหานไป่จิ้งถึงปรากฏตัวพร้อมเสื้อคลุมจิ้งจอกสีขาวบริสุทธิ์ราวหิมะแรก ก้าวเข้ามาในเรือนได้ก็ห่มคลุมไหล่ฮูหยินของตนพลางเอ่ยด้วยสีหน้าแววตาปกติ ราวกับหลายเดือนก่อนหน้านี้ไม่ได้ปล่อยให้นางเผชิญแววตาและเสียงนินทาของเหล่าสาวใช้
ทว่าหลังเขาปรากฏตัว เจียงซูหลับรู้สึกว่าสาวใช้ที่คอยปรนนิบัติในเรือนเหิงเยว่คล้ายจะเปลี่ยนไปไม่น้อย ที่เหมือนเดิมมีเพียงเสี่ยวถงกับคนที่ติดตามนางมาจากสกุลเจียงเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ไม่รู้ว่าสาวใช้เหล่านั้นไปรับใช้ที่เรือนใดเสียแล้ว แน
