“ที่รักจะทำ?”
“ฉันบอกไม่ได้ ทุกอย่างจะเป็นไปตามสถานการณ์” ฉันได้ยินแบบนั้นก็พูดไม่ออกเลย นั่งฟังคลิปเสียงเงียบ ๆ เพราะคลิปไม่ได้มีแค่วันเดียว ยังมีอีกหลาย ๆ วันที่พี่แนนโทรมาร้องห่มร้องไห้เรื่องรัฐมนตรีชื่อปรีชา
แถมพี่ดัชซ์ยังบอกว่าวันที่โยนศพนิรนามลงน้ำเขามีคลิปกล้องวงจรปิดแถวนั้น เป็นคลิปจากบ้านฝรั่งหลังนึงที่เจ้าของอยู่ต่างประเทศ จนได้รู้ชัดเจนว่าวันที่เขาถูกจับ ตำรวจไม่ได้สอบสวนหรือหาหลักฐานอย่างอื่นเพิ่มเติมเลย แถมไม่แน่ผลชันสูตรศพเป็นของปลอมด้วย
เรากลับมาถึงโกดังแล้วแต่ฉันไม่มีอารมณ์จะสังสรรค์จริง ๆ จึงขอนั่งร้องไห้กับเรื่องที่รับรู้เงียบ ๆ ในรถ ขณะที่พี่ดัชซ์มองมาเป็นระยะด้วยสายตา
เหนื่อยใจ
“พอได้แล้ว”
“ฮึก ๆ ไม่อยากจะเชื่อเลย”
“มันคือความจริง สักวันต้องรู้” ฉันพยักหน้าทั้งน้ำตา
“โอ๋หนูหน่อยสิ ทำไมหนูเศร้าแบบนี้” คนนั่งอีกฝั่งถอนหายใจ ก่อนจะถอดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วลงจากรถอ
