การใช้กำลังไม่ใช่ทางออกที่ดี แต่ไม่ใช่กับที่นี่ และทุกคนก็ย่อมรู้กฎเป็นอย่างดีนั่นก็คือการประลอง ดัชซ์ถอดเสื้อและสวมนวมชกเข้าที่กระสอบทราย และเมื่อนานะขึ้นห้องบาสกับทุกคนก็มารวมกันที่นี่
ก่อนที่คนที่ร่วมประลองในครั้งนี้จะถอดเสื้อโยนทิ้ง และสวมนวมเดินขึ้นบนเวทีไปเผชิญหน้า
“กูไม่คิดว่าจะมีวันนี้”
“ส่วนกูคิดมาสักพัก” ดัชซ์ตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ในวันที่เขาแตะ
ต้องเธอ เขาคิดไว้อยู่แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง กฎเกณฑ์หัวหน้ากลุ่มในคุกถูกนำมาใช้ ใครอยากได้ต้องมีการประลอง มันคือการตัดสินที่สมเหตุสมผลที่สุด
“มึงบอกให้กูไปตีสนิทนานะ แต่พอกูชอบน้อง มึงก็เสือกโลเล มึงกวน
ส้นตีนกูใช่มั้ยไอ้ดัชซ์”
บาสว่าแล้วก็กำหมัดคู่เตรียมตั้งการ์ด
“กูผิดเอง แต่กูหยุดไม่ได้”
“หยุดเหี้ยอะไร!”
‘ฟุ่บ’ บาสวาดหมัดหลวมไปที่หน้าฝ่ายตรงข้าม แต่ทว่าเขาหลบทันแล้ว
กำหมัดตั้งการ์ดทันที
“กูรู้ว่ามึงเป็นคนยังไง ถึงยอมให้มึง
