น้อยใจ

784 คำ
"หนูไม่ได้เสือกแค่ออกความเห็น" พลอยใสพยายามเบี่ยงประเด็นให้หนุ่มรุ่นพี่เลิกมองเธอ "นั้นแหละเขาเรียกเสือก" "เธอปัญญาอ่อนรึไง ไอ้เสือมึงคิดจะจีบใครมึงดูด้วยนะว่าเขามีสมองไหม" สิงห์ที่ตวาดคนร่างเล็กด้วยอารมณ์ฉุน พร้อมหันมาต่อว่าพี่ชายตนเองด้วยน้ำเสียงเรียบ เป็นปกติของคนอย่างเขาที่ปากกับใบหน้าไม่ค่อยสามัคคีกัน ใบหน้าหล่อๆ แต่ปากหมาใช่ได้ "มึงก็พูดกับน้องแรงไป น้องเป็นผู้หญิงให้เกียรติน้องบ้าง" เสือที่เอ็ดน้องชายตัวดีเบาๆ เพราะเขารู้นิสัยน้องชายดี มันเป็นคนปากร้ายแต่ใจดี แต่ไม่รู้ทำไมถึงชอบจิกกัดพลอยใสนัก "พี่เสือ หล่อสุภาพใจดีอีกค่ะ ต่างกันมากจริงๆ" พลอยใสทำท่าทางน่าเอ็นดูเมื่อเอ่ยชมเสือแต่ก็อดหันไปทางสิงห์ไม่ได้ รู้ทั้งรู้ว่าชายหนุ่มอีกคนแอบหมั่นใส้ตนอยู่ "เสือ อีกอย่างนะพี่สะใภ้กู ขอเป็นคนนะกูไม่เอาศพ" "ไอ้สิงห์" เสือที่ตวาดสิงห์ให้หยุดพูดแต่คนที่พูดกลับลุกเดินหนีออกไปไม่สนใจพี่ชายตนสักนิด "พลอยดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอ" พลอยใสที่ได้ยินคำนั้นถึงกลับน้อยใจขึ้นมา ปกติเขาก็พูดประจำ แต่คราวนี้ทำไมเธอรู้สึกกับคำพูดพวกนี้ มันทำให้เธอไม่มั่นใจ จนต้องหันมาถามเพื่อนๆ ของตน "กูแย่ขนาดนั้นเลยหรอก๊อบ" เธอกระซิบถามเพื่อนสาวเบาๆ เพราะคำตอบที่ได้คือเพื่อนสาวพยักหน้าแทน เสือที่สังเกตการณ์อยู่กลัวน้องรหัสของตนจะน้อยใจมากกว่านี้เลยพูดขึ้น "พลอยสวยนะ ไม่ต้องแต่งก็สวยอย่าไปสนใจคำพูดไอ้สิงห์เพราะมันควงสาวแต่ละคนมีแต่ปลอมๆไง" พลอยใสที่ได้ยินรุ่นพี่สุดหล่อพูดขึ้นถึงกับหัวเราะคริๆ ไม่นึกว่าผู้ชายที่พูดน้อยจะพูดคำนี้ขึ้นมา จนเธอลืมคำพูดสิงห์ไปเลย @คอนโด ก๊อกๆ "เข้ามา" พลอยใสเดินเข้ามาในห้องแต่ใบหน้าไร้รอยยิ้มก๊อบปี้ที่เห็นสีหน้าเพื่อนสาวก็พอเดาออก "แกมาห้องฉัน คงไม่ได้มานอนถอนหายใจชะมะ" เพื่อนสาวสองถามขึ้น ก๊อบปี้กับพลอยใสพักคอนโดเดียวกันคนละห้องเพราะก๊อบปี้นางต้องการความเป็นส่วนตัว "คิดถึงคำพูดไอ้พี่ปากหมาอยู่" พลอยใสถอนหายใจยาวๆก่อนจะตอบคำถามเพื่อน "หึ! มันก็จริงของพี่สิงห์แกปล่อยตัวเองเกินเบอร์อย่ามั่นให้มาก" ก๊อบปี้พูดพรางเอาแผ่นมาร์กหน้าขึ้นมาทาบลงบนใบหน้าของตนเองอย่างช้าๆ "แกต้องรู้จักใช้คำว่าไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่งนะนังพลอย" พลอยใสที่นอนดูเพื่อนสาวเสริมสวยอยู่ถึงกลับถอนหายใจ นี้จะสวยมันต้องขนาดนี้เลยหรอ "เอ่อ!...รู้แล้ว" พลอยใสตอบกลับเพื่อนด้วยเสียงดุดันก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดประตูเพื่อออกจากห้องเพื่อนสาวแต่เธอไม่วายกระแทรกประตูใส่เพื่อนที่กำลังนั่งมาร์กหน้าอยู่ ปัง!!!! "ยัยคนนี่" ก๊อบปี้ส่ายหน้าเบาๆกับอาการของเพื่อนตัวเล็ก นับจากนั้นมาพลอยใสเริ่มเปลี่ยนตัวเองตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผม เธอไม่ใช่คนขี้เหล่อะไร เพียงแค่หันมาดูแลใส่ใจตัวเองบ้างก็แค่นั้น เธอเริ่มแต่งหน้าบางๆดูสดใสเพิ่มมากขึ้น แต่ช่วงนี้พวกรุ่นพี่ต้องเร่งทำโครงงานวิจัย ส่งเพื่อจะจบหลักสูตรทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันนัก "พลอย..กูไปรอที่ตึกคณะนะ" แมวน้ำร้องบอกพลอยใสที่กำลังเดินไปหาซื้อกาแฟในตอนเช้า "แม่ง...รถคู่ใจต้องมาเสียอะไรตอนนี้วะกุยิ่งไม่ถนัดรถยนต์" สิงห์บ่นพึมพำในรถคนเดียวที่ต้องใช้รถยนต์ของที่บ้าน เพราะปกติเขาขี่บิ๊กไบค์ตลอด เขากำลังจัดการสัมภาระของตนอยู่นั้น พลอยใสที่ไม่รู้เลยว่ารถคันนี้เป็นรถของสิงห์ดาวร้าย เธอยืนส่องกระจกจากประตูด้านคนขับเพราะรถคันนี้ติดฟิล์มดำจึงมองไม่เห็นคนด้านใน "พลอยใสหรอ? ทำบ้าอะไรวะ" สิงห์ที่เห็นพลอยใสส่องกระจกเอามือปัดผมไปมายิงฟันแลบลิ้น เขานั่งมองสักพักก่อนจะยิ้มร้ายแล้วยกมือถือตัวเองถ่ายวีดีโอ ทุกอิริยาบถ ของเธอ ก่อนจะลดกระจกลงแล้วโชว์วีดีโอในมือ "เชี้ย!!!!!! .......ไอ้พี่สิงห์"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม