โทษที คนนี้ของกู

เที่ยว

"เชี้ย!!" พี่สิงห์"

"พี่ไปทำอะไรในนั้น" เธอถามด้วยความงุนงง

"ปัญญาอ่อน รถฉัน"

"รถ.พี่!"

พลอยใสยืนงง กับคำตอบที่ได้ไม่เคยรู้ว่าพี่สิงห์จะมีรถหรูขนาดนี้ปกติเห็นขี่บิ๊กไบค์ เพราะเขาไม่ชอบรถยนต์ สิงห์ไม่สนใจพลอยใสที่ยืนงงอยู่เขาเดินออกจากรถสาวเท้าไปยังตึกคณะ

"พี่สิงห์เดี๋ยวก่อน....หยุด..หยุด" เมื่อตั้งสติได้พลอยใสวิ่งถามสิงห์มาติดๆ

"หนูบอกให้หยุด" เธอวิ่งมาดักหน้าสิงห์ ด้วยอาการหอบเหนื่อย เพราะคนร่างสูงไม่คิดที่จะหยุดเดิน

"เอาโทรศัพท์ให้หนู" เธอแบมือขอโทรศัพท์กับชายหนุ่มร่างสูง สายตาจ้องใบหน้าคมสันนั้นไม่ละ

"โทรศัพท์เธอจะมาอยู่กับฉันได้ไง"

"หนูหมายถึงโทรศัพท์พี่" ทีนี่พลอยใสเท้าสะเอวพูดด้วยน้ำเสียงดุอีกคน เขาไม่สนใจท่าทางของเธอแม้แต่น้อย ใบหน้าที่นิ่ง เฉยชา ไม่พูดอะไร แต่ใช่ฝ่ามือใหญ่ปัดคนตัวเล็กให้หลบพ้นทางตน

"จะเอายังงี้ใช่ไหมหนูขอดีๆแล้วนะ" เธอพูดเบาๆกับตัวเอง ก่อนจะแย่งกระเป๋าของสิงห์ที่มีโทรศัพท์อยู่ในนั้น

"ทำไรวะ" เขาตกใจเล็กน้อยที่ร่างเล็กพยายามกระตุกกระเป๋าสะพายของตน แต่มันก็ไม่เป็นผล ทั้งสองยื้อแย่งกันไปมา จนคนที่เดินไปมาบริเวณนั้นต้องหยุดมอง

"ทำเหี้ยอะไร คนมองหมดแล้ว" เขาตะคอกใส่พลอยใส แต่คนตัวเล็กไม่สนใจ พลอยใสสนใจแค่คลิปในมือถือ

"พี่ต้องลบคลิป เพราะมันน่าเกียจ"

"ไม่!!!"

"พี่สิงห์" เธอตวาดเสียงดังจนคนมองทั่วคณะ จังหวะที่พลอยใสกำลังแย่งกระเป๋าอยู่นั้น สิงห์ดันกระชากกระเป๋าสุดแรงทำให้ร่างเล็กเซมาคร่อมร่างสูงจนใบหน้าทั้งสองชิดกัน ทำให้พลอยใสสตั้นไปชั่วขณะ ตากลมเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ ก่อนจะหันมองไปทั่ว เธอเห็นคนยืนซุบซิบ มากมาย พอตั้งสติได้เธอรีบลุกขึ้น จากตัวชายหนุ่ม

"ไม่เอาก็ได้วะ" เธอรีบสะบัดก้นเดินหนีเพราะความอายเอามากๆ

ส่วนสิงห์ยังคงนั่งอยู่กับที่ แต่สายตามองตามก้นงอนไม่ห่าง เขาพึ่งเคยใกล้ชิดกลับพลอยใส พึ่งเคยสัมผัสร่างเล็กก็วันนี้ ปกติไม่เคยเข้าใกล้ ใช้แค่ปากเหวี่ยงใส่คนร่างเล็กตลอด ร่างกายที่นุ่มนิ่มแก้มที่เนียนใส ดวงตากลมโต ปากเรียวอมชมพูถ้าจะบอกว่าพึ่งเห็นความสวยชัดๆก็วันนี้

"แม่งซวยฉิบ!" เขาสบถคำหยาบกับตัวเองก่อนจะลุกขึ้น มองดูคนที่ยืนมองตัวเองอยู่ แต่เขาไม่ได้พูดอะไรได้แต่เดินก้มหน้าไปเงียบๆ

" ทำเหี้ยไรอยู่ฟะ มาช้าตลอดมึงอะ" เทวาที่เห็นเพื่อนเดินเข้ามาในห้องวิจัย

"เสือมึงสองคนอยู่บ้านหลังเดียวกันไหม กุแค่สงสัย ทำไมมึงไม่มาพร้อมกัน" เมฆถามขึ้นปกติสองคนไม่เคยมาด้วยกันสักครั้งถึงแม้ว่าจะเป็นแฝดกันหรือบ้านหลังเดียวกันแต่ทำตัวเหมือนไม่ใช่พี่น้องอีกอย่างเขาสองคนก็คงมีพื้นที่ส่วนตัวต่างกัน

"พวกมึงอย่าพูดให้มากรีบๆเข้า เดี๋ยวงานไม่เสร็จ" เสือไม่พูดมากเพียงแต่บอกทุกคนให้เร่งมือก่อนจะจบโปรเจ็กนี่

เวลาผ่านเกือบค่อนวันกลุ่มของเสือ สิงห์นั่งทำงานจนเมื่อยล้า ใบหน้าหล่อเวลานี่ดูยู่ยี้ไปหมดเพราะเคร่งเครียดกับจากตรงหน้า

"เอ่อ...เสร็จสักที" เทวา บิดขี้เกียจไปมา เมื่องานที่พวกเขาทำเสร็จลง

"นั้นดิ.. งานเราผ่านก่อนจบไปเที่ยวสักหน่อยไหมวะ" เมฆเอ่ยชวนเพื่อนๆที่นั่งรวมกันอยู่

"เที่ยว..กูขี่เกียจเที่ยว" สิงห์บอกขึ้นพร้อมหันหน้าไปทางหน้าต่างห้อง

"เสือมึงว่าไง" เทวาหันไปถามอีกคนที่ดูมีสาระและเป็นกลางที่สุด จะว่าไปการเที่ยวพักผ่อนมันก็ดีไปอีกแบบนานๆครั้งจะได้อยู่กับธรรมชาติเพราะปกติชวนกันไปกินแต่เหล้า

"แล้วแต่พวกมึง กูได้หมด"

"งั้นไปพักทะเลไหม กูอยากไปทะเลกูอยากเห็นสาวๆใส่บิกินี่" เมฆที่พูดพร้อมกับแววตาวาววับเมื่อนึกถึงสาวๆที่เดินอวดเรือนร่างใส่ชุดน้อยชิ้น

"งั้นก็ตามนั้น" เสือบอกกับเพื่อนๆ

#บ้านเทวา

"ทะเลหรอ!" แมวน้ำที่ได้ยินพี่ชายตัวเองบอกกับแม่ว่าจะไปพักทะเลกับเพื่อนๆ พอเธอได้ยินถึงกับตาโต

"ให้หนูไปด้วย" แมวน้ำบอกพี่ชายตัวเอง "ถ้าไม่ให้ไปหนูจะฟ้องแม่" เธอต่อรองพี่ชายตัวเอง เพราะเธอกุมความลับของพี่ชายเอาไว้ ความลับที่พี่ชายโดนสาวหลอกเอาเงินไปสองหมื่น ที่แม่ยังไม่รู้ เทวาถึงกับถอนหายใจแรงไม่อยากให้มันไปด้วยแต่ก็ต้องยอม

"ได้ๆ ต้องบอกไอ้เสือก่อน"

"พี่เสือหนูไม่ห่วงหลอก พี่ต้องบอกพี่สิงห์ปากร้ายนู้นนน เพราะหนูจะชวนพลอยกะก๊อบไปด้วย"

สิ้นคำพูดน้องสาว ทำเอาเทวาถอนหายใจอีกครั้ง เพราะรู้ว่าทริปนี้มันต้องสนุกมากแน่ๆ คงมีเรื่องให้ปวดหัวอีกเท่า