ในวันที่เขาต้องไป

1231 คำ

คนที่นอนหันหลังให้เขาอยู่นั้นใจสั่นกับคำว่าเมียที่เขาใช้เรียกเธอ แต่ก็เป็นแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น เพราะคอยเตือนตัวเองเสมอว่าเธอไม่คู่ควรกับเขาเลยสักนิด "เธอเป็นของพี่นะปลายฝน เธอไม่มีสิทธิ์ไปจากพี่ถ้าพี่ไม่อนุญาต" จุ้บ เขาจุมพิตที่ขมับของเธอหนึ่งครั้งแล้วลุกไปอาบน้ำ ในขณะที่เธอเก็บเสื้อแขนยาวสีขาวมาสวมใส่อยู่นั้น โทรศัพท์มือถือของเขาก็มีสายเรียกเข้า คาริสา ที่ผ่านมาถ้าเขาอยู่ที่นี่กับเธอเขาจะปิดเครื่องตลอดเวลา เธอไม่รู้ว่าคาริสาที่โทรหาเขาตอนนี้คือใคร และมีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า "พี่พายุคะ มีคนโทรมาค่ะ" ว่าจะไม่สนใจแต่ปลายสายก็โทรเข้ามาไม่หยุด เธอจึงเรียกเจ้าของโทรศัพท์เผื่อเขามีเรื่องเร่งด่วนจริงๆ พายุรีบใช้ผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวออกมาทั้งที่ตัวยังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ เขารีบเดินมาหยิบโทรศัพท์แล้วออกไปรับสายที่ระเบียงทันที ปลายฝนมองท่าทีของเขาผ่านกระจกใส เขามีอาการหงุดหงิดตอนที่คุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม