ตกเย็น...
ด้วยเพราะความเพลียหลังจากถูกเขากระทำรุนแรง บวกกับร้องไห้เสียใจเลยทำให้เธอนั้นเผลอหลับ ทั้งที่ยังคลุมโปงอยู่ คนที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่นั้นเมื่อเห็นว่าเธอนั้นเงียบไปก็รีบเดินเข้าไปเปิดผ้าห่มออก หวังให้เธอได้หายใจสะดวกขึ้น
แต่พอเปิดออกมาใบหน้าสวยหวานที่มีแต่เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า ก็ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปเช็ดออกให้ แต่ทันทีที่ฝ่ามือของเขาสัมผัสโดนเธอนั้น ก็ต้องรีบชักมือออก เนื่องจากว่าตัวเธอร้อนราวกับไฟ
“เชี้ย!! มึงทำอะไรลงไปวะไอ้ปลื้ม” สบถออกมาอย่างหัวเสียกับสิ่งที่ได้ทำลงไป จนทำให้พิษไข้นั้นเล่นงานเธอเข้า “เชี้ยเอ้ย!!” เอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกผิด
กล่าวโทษตัวเองอยู่สักพักก็รีบเดินดุ่มๆ เข้าไปเอากระมังใบเล็กใส่น้ำ พร้อมกับผ้าผืนเล็กเพื่อทำการเช็ดตัวระบายความร้อนให้เธอ
“อื้ม” ทุกครั้งที่ผ้าเปียกๆ สัมผัสโดนใบหน้าของเธอ ก็เอียงหลบความเย็นนั้นด้วยความรำคาญใจ
มือหนาจึงรี
