พยาบาทพิศวาส

21

“เธอหนีไม่พ้นหรอก ต่อให้กลัวแค่ไหน เธอก็เสร็จฉันอยู่ดี ฉันจะทำให้เธอเจ็บยิ่งกว่ากล้วยไม้ เจ็บจนต้องคลานลงเตียง” คำพูดกัลป์กลับทำให้ความกลัวทวีคูณในใจขวัญข้าว “ตอนที่กล้วยไม้โดนพี่ชายเธอกับพวกข่มขืน น้องฉันก็คงกลัวแบบนี้แหละ แต่ก็สู้แรงพวกระยำไม่ได้ เธอโชคดีว่ากล้วยไม้มากที่โดนฉันคนเดียว แต่ถ้าวันหนึ่งวันใดเธอทำให้ฉันไม่พอใจล่ะก็ เธอโดนหลายคนแน่”

น้ำเสียงเขาห้วนจัด ขึงขังจนคนฟังใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม สะพรึงกลัวกับกระแสเสียง และอวัยวะกลางตัวที่เธอเลี่ยงไม่มอง แต่ก็ยากยิ่งนักเพราะมันอยู่ใกล้ไม่กี่คืบ

“อ้าปาก” ขวัญข้าวเงยหน้ามองคนสั่ง ทำสีหน้างวยงง “ฉันบอกให้อ้าปากไงเล่า”

แม้ไม่เข้าใจคำสั่ง แต่เธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย หรือพูดได้ว่า ไม่มีทางเลี่ยง เธออ้าปากแต่ยังไม่ทันที่จะอ้าเต็มที่ เขานำกายชายสอดเข้าไปในโพรงปากสาวที่มีสีหน้าตกใจ

“มันยังไม่ตื่นเต็มที่ เธอต้องทำให้มันตื่นด้วยปากของเธอ แล้วอย่าคิดกัดมันเด็ดขาด ถ้าเธอทำล่ะก็ เธอได้ตายคาเตียงด้วยผู้ชายหลายคนแน่” ขวัญข้าวไม่อาจทักท้วงอันใดได้ เพราะเสียงคงไม่ลอดผ่านออกไปได้เนื่องจากมีความยิ่งใหญ่คับแน่นเต็มปาก กัลป์เริ่มปลุกอารมณ์ตัวเองให้พร้อมสำหรับทัณฑ์สวาท เขาขยับเอวเนิบช้าเพื่อให้กายชายเคลื่อนไหวในโพรงปากเธอ “ปากเธอร้อนดีจัง”

ปากพูด เอวก็ขยับไม่หยุด มือใหญ่วางกลางหัวเธอเพื่อไม่ให้หลีกหนีบุรุษเพศที่กำลังวิ่งเข้าวิ่งออกปากจิ้มลิ้ม ความเร็วในการขับเคลื่อนท่อนเนื้อลำเขื่องเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกับความแรงก็เพิ่มมากตาม

ขวัญข้าวเกิดอาการสำลักหลายครั้ง เป็นเพราะกัลป์ไม่ออมแรงส่ง เขาดันเข้าไปลึกมาก ลึกจนถึงลำคอด้านใน แต่เธอพยายามข่มอาการไว้เต็มทีกลัวว่าเขาจะไม่พอใจ และอาจทำตามข่มขู่ ขวัญข้าวจึงตั้งรับอาวุธชายที่ซอยอยู่ในปากต่อไปจนกว่าเขาจะหยุดเอง

ซึ่งดูเหมือนว่ากัลป์กำลังมันกับการกระทำของตัวเอง เขาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ยังคงซอยกายชายเข้าออกปากสาวระอุร้อนต่อไป ใบหน้าเขาฉายชัดถึงความพอใจที่เห็นอาการอยากจะสำลัก ดวงหน้าสาวแดงก่ำ เมื่อเห็นก็ยิ่งสะใจออกแรงมากขึ้น ดันไปจนเกือบทั้งลำ ก่อนดึงออกมาพ้นปากเล็ก ขวัญข้าวทำท่าจะอาเจียนออกมาทันที ไอแคกๆ ทว่ากัลป์ไม่สนใจอาการของขวัญข้าว เขาสนเพียงแค่ว่า ให้เธอเจ็บปวดไม่ต่างกับน้องสาวของตน

วินาทีแห่งความตื่นเต้นระคนหวาดกลัวของขวัญข้าวเดินทางมาถึง เมื่อร่างเล็กถูกผลักให้เอนตัวลงนอน โดยมีร่างสูงใหญ่ขยับตัวมาคุกเข่าตรงกลางระหว่างร่างสาว ขวัญข้าวหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง สะพรึงกลัวกับองคชาตตรงหน้า อีกทั้งเธอรู้ว่า ตอนนี้ตนยังไม่พร้อมสำหรับเกมสวาท แต่คงได้แค่กลัว แล้วหวังว่า เขาจะเมตตาปราณีตนบ้าง

กัลป์มองเหยื่อสาว กระตุกยิ้ม เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชัก หยิบถุงยางอนามัยออกมาหนึ่งห่อ เมื่อสวมใส่เรียบร้อย คราวนี้ได้เวลาสังหารกระต่ายน้อยขี้กลัว ไม่มีคำพูดใด ไม่มีคำขู่หรือบอกให้ขวัญข้าวเตรียมพร้อม ทันทีที่เขาแยกเรียวขาสวยให้ออกไปทางด้านข้าง เผยให้เห็นกุหลาบสีสวยท่ามกลางพงไพร

แม้นจะสวย แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความโกรธ ความแค้นในใจกัลป์จางลง สมองและความรู้สึกของเขานึกถึงแต่พรรณพฤกษา หญิงสาวต้องเผชิญกับความระยำของคชากับพวก เขาจึงไม่คิดผ่อนโทษให้ขวัญข้าว เขาดันตัวตนเข้าไปในช่องทางสวรรค์พรวดเดียวทั้งลำ

“กรี๊ด” ความสาวถูกพร่าอย่างไม่ใยดี ไม่มีความทะนุถนอม เขาทะยานตัวเข้าไปในตัวเธอสุดแรง ไม่สนใจสักนิดเดียวว่า ขวัญข้าวจะเจ็บปวดมากแค่ไหน ฟังจากเสียงกรีดร้องและภาพความรู้สึกอาบอยู่บนดวงหน้าเธอก็รู้แล้วว่ามากมายยิ่งนัก

ใช่...มันมากมายเหลือเกิน มากจนขวัญข้าวน้ำตาไหล

ความรู้สึกอีกหลายอย่างถาโถมเข้ามาในจิตใจ ขวัญข้าวสูญเสียความสาวให้กับชายหนุ่มที่ไม่เห็นคุณค่ากับเยื่อบางๆ ที่เขาทำฉีกขาด และยังถูกกระทำอย่างไร้ความปราณี เจ็บจนเกินพิกัดความอดทน บริเวณนั้นตึงไปหมด เกิดความชาขึ้นมาหน่อยๆ และรู้สึกว่า ร่างของตนกำลังฉีกขาดเป็นสองท่อน ขาทั้งสองข้างสั่นระริก ริ้วแห่งความปวดร้าววิ่งพล่านไปทั่วตัว

สำหรับกัลป์ วินาทีกายชายแทรกตัวเข้าไปในรวงผึ้งที่มีน้ำหวานเพียงน้อยนิด แต่ยังดีที่ถุงยางอนามัยมีสารหล่อลื่นเคลือบอยู่ จึงช่วยบรรเทาความเจ็บปวดให้เขาได้ระดับหนึ่ง ทว่าความคับแน่นโอบรัดท่อนเอ็นกลับทำให้หัวใจกัลป์ทำงานหนักมากขึ้น กัลป์ไม่คิดว่าขวัญข้าวจะครองพรหมจรรย์ แต่พอรู้ก็ไม่ได้ทำให้ความโกรธเกรี้ยวเบาบางลง เขากลับสะใจ ยิ้มเหี้ยมที่เห็นขวัญข้าวอยู่ในอาการเช่นนี้

“น้องสาวฉันก็คงเจ็บไม่ต่างกับเธอตอนนี้ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่า มีอะไรกับผู้ชายที่ไม่ได้มีใจสิเน่หาด้วยมันทรมานและเจ็บปวดมากแค่ไหน เธอต้องรู้ และต้องจำให้ขึ้นใจ”

เป็นความรู้สึกที่ขวัญข้าวต้องแบกรับไว้ กัลป์ไม่อ่อนโยนกับเธอสักนิดเดียว ทุกการเคลื่อนไหวคือความเจ็บร้าวระบมทับถมสูงเป็นชั้นๆ เขาสาดพละกำลังเข้าสุดออกสุด อัดกระชั้นแรงๆ จนเธอสะท้านสะเทือน ไม่เพียงแค่ช่องทางสวาทจะถูกเล่นงานอย่างหนักหน่วง ทรวงอกคู่สวยก็เช่นกัน มือใหญ่ทั้งสองข้างขยำบีบและดึงจนช้ำไปทั้งทรวง

“เจ็บ...อืม...เจ็บเหลือเกิน” นอกจากน้ำตาสาวรินไหลไม่ขาดสาย เสียงครางบ่งบอกถึงความเจ็บปวดไหลผ่านปากสั่นไม่หยุดหย่อน ราวกับว่ามันคือการระบายความรู้สึกที่ได้รับ ร่างงามบิดเร่าพยายามขยับตัวหนีร่างหนาที่ซอยร่างเข้าหาอย่างเมามัน