พยาบาทพิศวาส

20

สายตาอัดแน่นไปด้วยความแค้นมองความนุ่มหยุ่นสองก้อนด้วยความพอใจ ก่อนเงยหน้ามองขวัญข้าวที่เวลานี้ ดวงหน้าหวานฉายชัดถึงความกลัว เธอกำลังขลาดสายตาดุจดั่งเสือร้ายจ้องตะครุบเหยื่อ หมายมั่นว่าต้องเป็นอาหารอันโอชะ อีกทั้งยังหวาดหวั่นกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า เธอไม่อาจดิ้นรนหนีหรือร้องขอความเห็นใจจากกัลป์ได้เลย เพราะมันคือข้อตกลง

“จำใส่หัวไว้ สิ่งที่เธอจะได้รับจากฉันคือความทุกข์ ความเจ็บปวด เธอจะได้รู้ซึ้งถึงความอัปยศที่ต้องทนทุกข์ทรมานตกเป็นของผู้ชายที่ไม่ได้รัก โดนย่ำยีอย่างทารุณ เพราะนั่นคือความรู้สึกที่น้องสาวฉันได้รับจากพี่เลวๆ ของเธอ”

กัลป์คำรามเสียงใส่สาวน้อยร่างเล็ก ดวงตาเขาไม่ลดละความโกรธสักนิดเดียว ราวกับว่าไม่เคยจางหายไปจากจิตใจ ยามนึกถึงพรรณพฤกษาแรงโทสะก็โหมใจ หัวใจกลัดหนอง

จบคำพูดอันน่าสะพรึงกลัว เขาก้มหน้าลงหาบงกชตูมเต่งรูปสวย เป้าหมายคือยอดถันสีชมพูอ่อน กัลป์ดูดกลืนตุ่มเม็ดเล็กเข้าปากแรงๆ กระทำแบบไม่ได้สร้างอารมณ์ให้สาวใต้ร่าง ตรงกันข้ามเขาทำให้เธอเจ็บปวด และอยากให้เธอจดจำวันนี้ไปจนตาย

“อือ...เจ็บ” สาวอ่อนต่อโลกแห่งเกมกามครางด้วยความเจ็บปวด เวลานี้กัลป์ไม่ทะนุถนอมร่างกายเธอสักนิดเดียว ปากเขาทำร้ายพลอยเม็ดงามข้างหนึ่ง อีกข้างจะถูกมือใหญ่ขยำสุดแรง จนเธอกลัวว่าทรวงอกจะหลุดติดมือหนา ไม่เพียงแค่นั้นผิวเนื้อนุ่มหยุ่นถูกปากได้รูปเม้มดูดจนเกิดรอยจ้ำกระจายไปทั่ว ขวัญข้าวเจ็บมาก อยากผลักร่างกัลป์ให้ถอยห่าง เพื่อที่ตนจะได้หลีกหนีความเจ็บปวด ทว่าเธอทำตามใจคิดไม่ได้ ทำสิ่งใดไม่ได้นอกจากยอม น้ำตาและเสียงระบายความรู้สึกจึงเป็นทางเดียวที่หญิงสาวทำได้ตอนนี้

แม้ว่าผิวพรรณขวัญข้าวจะขาวนวลน่าสัมผัส ทรวงอกคู่สวยงดงามอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความแค้นในใจเขาลดน้อยลงเลย เวลานี้กัลป์นึกถึงพรรณพฤกษาน้องสาวสุดที่รัก เธอเป็นคนดี จิตใจสะอาดทั้งกายและใจ นิสัยพรรณพฤกษาอ่อนหวาน อ่อนโยน ไม่มีพิษไม่มีภัยกับใคร และไม่เคยคิดร้ายใครทั้งสิ้น ทว่ากลับต้องพบเจอคนใจหยาบช้า เหี้ยมเกรียมผิดมนุษย์ ทำร้ายและทำลายย่ำยีพรรณพฤกษาอย่างเลือดเย็น คชาทำเรื่องเลวทรามไว้กับน้องสาวเขา แล้วเหตุใดกัลป์จะทำเช่นนั้นกับขวัญข้าวไม่ได้

หนามยอกต่อเอาหนามบ่ง

กัลป์จึงไม่มีความเมตตาปราณีขวัญข้าว ทำทุกอย่างตามห้วงอารมณ์และสัญชาตญาณดิบเถื่อนที่ถูกปลุกขึ้นมาชำระความกับเธอโดยเฉพาะ ไม่แปลกที่นมสาวจะช้ำด้วยน้ำมือเขา

ซึ่งแค่นี้มันยังน้อยไป

ชายหนุ่มใจอัดแน่นไปด้วยความโกรธาสำราญใจกับยอดถันสีสวย ที่ผลัดเปลี่ยนสร้างความทุกข์ตรมให้ขวัญข้าวไม่ว่างเว้น ยิ่งได้ยินเสียงร้องเจ็บและเสียงสะอื้นไห้ของเธอ นั่นเปลี่ยนเสมือนพลังอันแรงกล้าให้เกิดความฮึกเหิม ย่ามใจ ยิ่งทำร้ายขวัญข้าวให้เจ็บมากขึ้น ดึงยอดถันตามด้วยขบเม้มแรงๆ ก่อนดูดเข้าปากอีกรอบ ไม่ออมแรงในการครอบครอง

เจ็บเหลือเกิน...

ขวัญข้าวหนีไม่พ้นความรู้สึกนี้ ทุกวินาทีไม่เคยหลีกหนีพ้น มันกลับเพิ่มทุกขณะจิตตามแรงอารมณ์โกรธเกรี้ยวใจจิตใจกัลป์ ทรวงอกรูปหยดน้ำช้ำไปหมด ยอดถันเจ็บและแสบจากการถูกดูดดึง ขบเม้นและกัด ผิวเนื้อสาวใกล้ปากเขาก็ถูกเม้มดูเป็นรอยจ้ำกระจัดกระจายไปทั่ว เธอเจ็บจนน้ำตาริน เสียงร้องไห้ดังคู่กับเสียงร้องเจ็บ แต่ก็ไม่นำพาความเมตตาสู่หัวใจกัลป์เลยสักนิดเดียว

สมน้ำหน้า...

เขายืดตัวหลังตั้งตรง มองดูผลงานตัวเองด้วยรอยยิ้มพอใจ ไม่มีคำถามที่แสดงความห่วงใย หรือคำปลอบโยน คำขอโทษที่ทำให้ขวัญข้าวเจ็บปวด มีเพียงสายตาสะใจยามเห็นร่องรอยประทับบนตัวเธอ ทว่าในเวลาเดียวกัน เรือนร่างกึ่งเปลือยของขวัญข้าวปลุกกระแสสวาทในตัวได้ทันทีทันใด ทั้งที่เขาควรไม่รู้สึกอันใดกับร่างสาวนอกจากจ้องลงทัณฑ์ ห้วงเวลานั้นกัลป์หลุบตามองใจกลางร่างสาวที่หลบตัวอยู่ใต้กางเกงผ้ายืด เขาอยากเห็นเนื้อนวลเธอจับจิตจับใจ กัลป์ตอบตัวเองไม่ได้ว่า เหตุใดพายุเสน่หาในตัวจึงรุนแรงมากขนาดนี้ มากเสียจนคุมตัวเองไม่อยู่

“ถอดเสื้อผ้าของเธอออกให้หมดเดี๋ยวนี้”

เสียงเข้มสั่ง ขวัญข้าวหน้าแดงจากความอาย มองร่างสูงใหญ่ที่คุกเข่าอยู่บนเตียงด้วยความหวาดหวั่นและกลัว เธอยันตัวลุกนั่ง จัดการถอดเสื้อเชิ้ตออกจากตัว ตามด้วยกางเกง ขณะถอดมือไม้เธอสั่นไปหมด ความกลัวไม่ลดทอนลงเลย เป็นเพราะช่วงวินาทีสำคัญที่สุดในชีวิตกำลังเกิดขึ้น ขวัญข้าวตื่นเต้นจนประสาทสั่น ครั้งแรกในชีวิตสาว อาจไม่งดงามเหมือนเคยวาดฝัน ยิ่งคนที่ได้ครองความบริสุทธิ์คือเจ้าของหัวใจที่อัดแน่นไปด้วยความเคียดแค้นด้วยแล้ว ความกลัวจึงเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

สายตาพึงพอใจเกิดขึ้นในนัยน์ตากัลป์ ยิ่งเห็นความกลัวบนใบหน้าเธอด้วยแล้ว เขายิ่งสะใจ ชายหนุ่มถอดเครื่องนุ่งห่มออกจากร่างทีละชิ้น เริ่มจากเสื้อ ตามด้วยกางเกงและชั้นในชาย ทันทีที่ร่างสูงใหญ่เปลือยกายต่อหน้าขวัญข้าว ดวงหน้าหวานสวยฉายชัดถึงความตื่นตระหนก กลัวจับจิตจับใจ กับความแข็งแกร่งกลางตัวกัลป์ เธอกระเถิบตัวหนีตามสัญชาตญาณ แต่เธอจะหนีไปไหนได้ ขวัญข้าวไม่มีวันหนีรอจากเงื้อมมืออสูรร้ายนามว่ากัลป์ได้เลย มือแข็งแรงคว้าข้อเท้าเล็กไว้มั่น ก่อนลากเข้ามาหาตัวเขา ดวงตากัลป์น่ากลัวมาก