“ไม่! เค้าไม่เป็นอะไรทั้งนั้น ตัวมันคนเห็นแก่ได้ นิสัยเสีย”
เชี่ย ผมไม่เคยโดนใครด่าแสกหน้าแบบนี้มาก่อนเลย ปืนอยู่ไหนวะ ยิงทิ้งแม่ง!
“หุบปากเลยนะ!”
“ชิ! ออกคำสั่งตลอด เค้าไม่ใช่ลูกน้องตัวนะ” พูดจบก็เบะปากใส่ผม ก่อนจะนั่งลงไปในอ่าง และถูเนื้อถูตัวตัวเองไม่สนใจ
ส่วนผมจะเอาไงล่ะ แม่งทำตัวไม่ถูก อยากจะกระชากไปมัดในห้องและขืนใจอีกรอบก็ผลิตน้ำไม่ทัน
ยิ่งตอนนี้นะยัยสีชมพูทำอะไรก็น่า ไปซะหมด ผมได้ลองและอยากตุนไว้เยอะ ๆ เพราะของดี ๆ สด ๆ มันหายาก
“อาบด้วยกัน” ผมพูดเรียบ ๆ และเตรียมตัวลงอ่าง
แต่ทว่า...
“ไม่! ตัวออกไป เค้าอยากอยู่คนเดียว” เธอปฏิเสธไม่พอ แถมปัดฟองในอ่างใส่ผมจนฟุ้งไปทั่วห้องน้ำ
แม่ง ผมจะทำยังไงได้ล่ะ
รู้อยู่แกใจว่าที่ตัวเองทำมันมากพอแล้ว จึงยอม ๆ ปล่อยให้เธออาบน้ำไป และผมก็รีบหันหลังให้เดินออกมา
ก่อนจะใส่เสื้อผ้า แล้วลงไปอุ่นอาหารในครัวแทน
ซึ่งอาหารสำเร็จพวกนี้ ผมสั่งเตรียม
