โดนเด็กหลอก
1142 คำ
บ้านศรันย์ติณห์ยคุณ
"มีไร" ผมที่กำลังเคลียร์บัญชีน้ำหนักปาล์มทะลายที่ชาวสวนนำมาขายในไทเลอร์ออยล์ เงยหน้าขึ้นมามองไอ้ซันซึ่งถือได้ว่าเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญของผมในวันนี้ด้วยความสงสัย
นอกเรื่องหน่อย...ไทเลอร์ออยล์เป็นโรงงานสกัดน้ำมันปาล์มดิบของผมเองครับ โดยที่ในตอนนี้พึ่งจะเปิดสาขาใหม่อยู่ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานีและผลตอบรับที่ได้มามันก็ดีพอสมควรเลยทีเดียวละครับทุกคน
"เด็กมึง ไปคลับกู...คืนนี้"
"อะไรนะ?" ต้องขออภัยด้วยที่บางครั้งหูตาของคนสูงวัยอย่างไอ้อั๋นนั้นมันไม่ค่อยจะดีเท่าที่ควร จริงๆ ก็ได้ยินอยู่บ้างแล้วแหละว่ามันกำลังบอกว่าแฟนของผมกำลังวางแผนคิดจะหนีเที่ยว แต่...ก็ยังมีความหวังว่าตัวเองนั้นจะฟังผิดไป
"กูบอกว่า! ว่าที่เมียมึงกำลังจะหนีมึงไปเที่ยวคลับกู! คืนนี้!"
"อย่ามาหลอกซะให้ยาก วันนี้เหน่เขามีเรียนพิเศษ" ผมเลือกที่จะเชื่อใจแฟนตัวเองและตอบกลับคนที่ตั้งใจจะเดินทางมายั่วยุอย่างไว้ท่า
โป๊ก!
"โอ๊ย! ไอ้ห่า! เจ็บนะ!" ก่อนที่นาทีต่อมากำหมัดหนาๆ ของไอ้ซันจะเขกลงบนหัวไอ้อั๋นเอาซะเต็มเปา
"เรื่องของมึง! ตอนนี้ที่กูสนมันก็มีแค่ว่าทำไมมึงถึงไม่เคยควบคุมเด็กที่อายุน้อยกว่ามึงตั้งสิบกว่าปีได้เลย! เธอดื้อกับมึงกูไม่ว่าเพราะมันเป็นปัญหาของมึง! แต่นี้เธอเล่นให้ซันนี่มางอแงใส่กูว่าจะเลิกถ้าหากกูไม่ยอมให้เด็กมึงได้เข้าไปแดกเหล้าปั่นในคลับกู! กูรับไม่ได้ไอ้อั๋น! อย่างน้อยมึงก็ต้องควบคุมคนของตัวเองให้ได้มากกว่านี้ปะไอ้ควาย!"
"มึงสิควาย! ทั้งๆ ที่มีกฎระบุเอาไว้ชัดเจนแล้วแท้ๆ ว่าอายุต่ำกว่ายี่สิบห้าปีห้ามเข้าเอาซะขนาดนั้นแต่ยังดันโง่ไปตามใจเด็กของตัวเอง! ไม่รู้แหละเรื่องนี้แฟนกูไม่ผิด มึงเองสิที่โง่จัดการแฟนของตัวเองไม่ได้เอง!" ผมยกมือขึ้นกอดอกและออกปากเถียงแทนแฟนตัวเองไปหนึ่งยก ก็พอจะรู้หรอกว่าเด็กผมมันดื้อแต่ถึงอย่างนั้นผมก็มั่นใจว่าเธอจะไม่มีทางบอกให้ซันนี่ไปบังคับขู่เข็ญมันอย่างที่มันกำลังกล่าวหาเธออย่างแน่นอน
เธอดื้อ เธอเหลวไหลไปบ้างไอ้อั๋นรู้ แต่เธอไม่มีทางที่จะบังคับข่มขู่จิตใจคนอื่นอย่างแน่นอน! ตัวเธอก็เล็กเท่าลูกแมวน่ารัก น่าทะนุถนอม อย่างนี้แล้วเธอจะมากระทำการอันต่ำทรามอย่างที่ไอ้ซันมันกำลังกล่าวหาได้ยังไง!
"ไอ้อั๋น! มึงกำลังจะหลงเด็กจนโงหัวไม่ขึ้น ไอ้โง่!"
"มึงไม่หลงเลยมั้ง! มึงหลอกเลี้ยงต้อยเด็กมาตั้งแต่ซันนี่มันยังไม่ทันจะจบมอต้นด้วยซ้ำไอ้ซัน! บางทีมึงอาจจะลืมไป แต่แค่มึงจะดูชั่วน้อยกว่ากูก็ตรงที่มึงเลือกที่จะบอกอายุที่แท้จริงของมึงให้เธอได้รับรู้มาตั้งแต่แรกนี่แหละ"
บางครั้งพรหมลิขิตมันก็ปั่นป่วนดีเหมือนกันนะครับทุกคน เฮ้อ! แต่เอาเถอะ...ได้เจอกันช้าก็ยังดีกว่าไม่มีโอกาสได้เจอกันเลย เนอะ!
"กูไม่น่ามาบอกมึงเลยจริงๆ ปล่อยให้เด็กมึงได้แฟนใหม่ที่ยังหนุ่มยังแน่นมาควงแทนไอ้เพื่อนเวรอย่างมึงไปซะก็ดี" ดูมันประชดประชันผมสิครับทุกคน!
"เออ! ขอบใจมึงไอ้เวรแต่ขอให้เชื่อกูเถอะว่าเธอไม่ได้บังคับเด็กมึงให้ไปบังคับมึงอีกทีนึงอย่างแน่นอน มีแต่มึงเองเถอะทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็นไปได้ว่าเด็กตัวเองเอาแต่ใจมากขนาดไหน" ก็ไม่ได้อยากจะนินทาเด็กมันหรอก แต่ถ้าหากใครกำลังคิดว่าแฟนของผมเธอเอาแต่ใจแล้วนั้น น้องซันนี่น่ะคูณร้อยเข้าไปเลยจะบอกให้!
"กู... กูจะมาบอกมึงแค่นี้แหละ กูไปละ!"
"เหอะ...พอพูดเรื่องจริงทำเป็นรับไม่ได้" ผมส่ายหัวให้กับเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ที่ในตอนนี้ได้ขับรถออกไปจากบ้านของผมแล้วอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะหันไปบอกป้ายี่ ที่เป็นทั้งแม่บ้านและแม่ครัวของบ้านผมให้รับรู้ถึงเรื่องที่ผมกำลังจะทำหลังจากนี้
"ป้ายี่... บอกป๊าว่า...
"ทำไมลื้อไม่บอกอั๊วเองอาอั๋น ทำไมถึงต้องฝากไอ้ยี่มันมาบอก" ป๊าของไอ้อั๋นในวัยห้าสิบสองปีที่นานๆ ทีจะมีโอกาสได้พูดคุยกับลูกชายอย่างผมเพราะระยะหลังๆ นี้ผมพยายามที่จะหลบหน้าไม่ให้ป๊าเห็น ได้เร่งฝีเท้ามายืนดักทางของไอ้อั๋นในทันทีที่สังเกตว่าไอ้ลูกชายคนนี้มันตั้งท่าจะเดินหนีป๊ามันอีกแล้ว ฮ่าๆๆ
"ป๊าครับ... อั๋นยังไม่พร้อมสำหรับการที่จะให้เธอรับรู้ถึงอายุที่แท้จริงของอั๋นจริงๆ ครับป๊า"
"ทำไม" เจ้าสัวต่งซิน ผู้ที่อยากจะได้เสน่ห์มาเป็นลูกสะใภ้ของตัวเองตวัดตาเขียวปั๊ดขึ้นมามองลูกชายคนเดียวอย่างไอ้อั๋น
"ลื้อไม่จริงใจนะสิ... ถ้าเป็นคนอื่นอั๊วไม่ไปขอให้จริงๆ ด้วยนะจะบอกให้ไม่ได้ขู่"
"โธ่... เธอพึ่งจะอายุสิบเจ็ดนะครับป๊า อีกอย่าง...อย่างไอ้อั๋นนะเหรอจะไม่จริงใจกับเธอ ถ้าอั๋นไม่รักเธอจริงอั๋นก็คงไม่ขอให้ป๊าไปทาบทาบให้ตั้งแต่เธอพึ่งจะจบประถมหกหรอกน่า อั๋นก็รู้อยู่หรอกว่าป๊ารักและอยากได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้มากแค่ไหน แต่ลูกชายป๊ามันแก่แล้วไง...เลยกลัวว่าเธอจะรับไม่ได้แล้วทิ้งมันไป"
"แต่ถ้าลื้อยังช้าไปกว่านี้ หมามันจะคาบไปแดก"
"ป๊า! อั๋นลูกป๊า ลูกชายคนเดียวของป๊าเลยนะเว้ย! มาแช่งลูกชายของตัวเองแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย!" ผมที่ถึงแม้อยากจะออกปากต่อว่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงกว่านี้แต่มันก็ติดว่าอีกฝ่ายเป็นพ่อก็เลยทำได้แค่โวยวายตามหลังพ่อที่เดินหายเข้าไปในห้องโถงใหญ่ของบ้านแทน
"ป๊านะป๊า! จำเอาไว้เลย!"
น่าเห็นใจคนแก่อยู่เหมือนกันนะคะ 🫢
- ผู้เขียน
