ณ โรงแรมแลงแคสเตอร์ ลอนดอน
มุกลดาพยายามต่อสายหาอลินหลายครั้ง รวมทั้งติดต่อผ่านทางโซเชียลออนไลน์เพื่อพูดคุยหากเพื่อนว่างแต่ไร้ซึ่งการตอบรับ เคยได้ยินว่าชานป๋อหลินบ้างานเพราะมีธุรกิจในมือหลายตัว แต่น่าแปลกที่หนึ่งอาทิตย์ที่สองคนนี้อยู่ด้วยกันเพื่อนของหล่อนแทบไม่มีเวลาว่างปลีกตัวมาตอบรับหรือพูดคุยได้อย่างสะดวก...
เหมือนเขาจะคุมอลินให้อยู่ข้างกายตลอดเวลา... จากที่จะเล่าเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นกับหล่อนให้ฟัง อยากเปิดเผยสิ่งที่อัดแน่นในใจเกี่ยวกับเป้าหมาย ความหวัง ความฝัน ที่ทำให้หล่อนเดินทางมายังเมืองผู้ดีนี้ให้เพื่อนได้รับรู้หลังจากที่เก็บงำอยู่คนเดียวนานปี หลังจากที่พ่อแม่เสียไปแล้วหล่อนก็ต่อสู้ลำพังคนเดียวมาตลอด เมื่อมีอะไรก็เอาแต่เก็บไว้ แต่หลังจากที่ได้รู้จัก อลินก็มีความรู้สึกอยากแบ่งปันเรื่องราวส่วนตัวอย่างไว้อกไว้ใจ โดยเฉพาะเรื่องมหัศจรรย์ที่เจอมาวันนี้ยิ่งคันปากอยากเล่า...
“ไว้ค่อยเ
