ตอนที่ 1 ต้นเหตุของความแค้นใจ 100%
1738 คำ
ตอนที่ 1
ต้นเหตุของความแค้นใจ 100%
ขณะเดียวกันคนว่องไวสอดมือใหญ่ซุกซนเข้าไปใต้ร่มผ้าผืนเล็ก ทำเอาสาวเจ้าตัวแข็งทื่อ จะอ้าปากห้ามก็โดนปิดปากด้วยจุมพิตหวานล้ำ บ้างก็ดิบเถื่อนเอาแต่ใจ ในเวลาเดียวกันปลายนิ้วเกี่ยวตะขอบราเซียร์ และกำลังจะกระชากออก ทว่า...
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
ธีร์ธวัชหัวเสียสุดๆ อยากจะตะคอกใส่คนเคาะห้องนัก! เคาะไม่รู้จักเวล่ำเวลา!
“เวรชิบ!”
เมื่อได้จังหวะนิลรดารีบผละอกกว้างออกห่าง แล้วเด้งกายลุกขึ้นพร้อมจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง ขณะเดียวกันเสียงเคาะที่หน้าประตูยังดังติดต่อกันไม่ห่างหาย
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
ตามมาด้วยเสียงเรียก “คุณธีร์คะ คุณธีร์”
“รู้แล้ว เดี๋ยวฉันลงไป” สิ้นเสียงห้วนตะคอกบอกปัดสาวใช้ที่ขึ้นมาตามรีบลงมาจากชั้นบนทันที ซึ่งในเวลาเดียวกันนั้นนิลรดาก็อาศัยความว่องไวเร้นกายออกจากห้องกว้าง ครั้นเจ้าของร่างสูงใหญ่จะเอ่ยสั่งการอะไรก็มิทันเสีย และเมื่อลับหลังนิลรดาไปแล้ว ธีร์ธวัชรีบรุดเข้าไปดับความร้อนรุ่มในกายอยู่ห้องน้ำ
สิบนาทีถัดมา... บุตรชายคนโตของมหาดิเรกพงศ์พันธ์ได้นำพาร่างทรงพลังลงมาจากบันไดวนชั้นบนของบ้าน โดยทุกคนต่างนั่งรอพร้อมหน้าพร้อมตา จะเหลือก็แต่เขานั่นล่ะ ดังนั้นชายหนุ่มจึงเร่งฝีเท้าลงบันได แล้วตรงไปยังโซฟาพร้อมหย่อนสะโพกสอบลงนั่งตรงข้ามกับทนายความประจำตระกูลด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง...
เมื่อทนายอ่านพินัยกรรมเสร็จสิ้น ทุกคนต่างตกใจและคาดไม่ถึง และคนที่โดนเซอร์ไพร์สสุดๆ เห็นจะเป็นธีร์ธวัชกับนิลรดา เนื่องจากว่าเงื่อนไขในพินัยกรรมได้ระบุเอาไว้อย่างชัดเจน
“ตามที่พินัยกรรมระบุเอาไว้ ทั้งคุณธีร์ธวัชและคุณนิลรดาต้องแต่งงานพร้อมจดทะเบียนสมรสให้ถูกต้องตามกฎหมาย และต้องมีทายาทโดยชอบธรรมอย่างน้อย 1 คน นับจากวันที่พินัยกรรมฉบับนี้ได้เปิดอ่าน ถ้าเกิน 3 เดือนแล้วทั้งสองคนยังไม่แต่งงานกัน ถือว่ายินยอมให้สมบัติของมหาดิเรกพงศ์พันธ์ตกเป็นของหน่วยงานสังคมสงเคราะห์ต่อไป”
นิลรดาตกใจแต่ก็พูดอะไรออกมามิได้ ทว่าอีกคนนี่สิ! โมโหสุดๆ ใบหน้าคมดุกระด้างขึ้นมาทันตาเห็น และ ไม่เข้าใจว่าทำไมบิดาต้องตั้งเงื่อนไขบ้าๆ นั่นขึ้นมาด้วย ถ้าเขาไม่แต่งงานกับนิลรดาสมบัติทุกชิ้นในมหาดิเรกพงศ์พันธ์จะตกเป็นของหน่วยงานสังคมสงเคราะห์ เท่านั้นยังไม่พอ ยังต้องมีทายาทร่วมสืบสกุลด้วย! เวรนรกชัดๆ
และครั้นพูดถึงสมบัติของมหาดิเรกพงศ์พันธ์นั้นมีน้อยเสียเมื่อไร บ้านหลังใหญ่ก็มูลค่าเกือบร้อยล้าน ไหนจะบริษัทส่งออกปาล์มน้ำมัน ทั้งยังสวนปาล์มน้ำมันและสวนยางพารารวมหลายพันไร่! ให้ตาย!
“บ้าชะมัด” ธีร์ธวัชสบถออกมาอย่างหัวเสีย พร้อมปรายสายตาไปยังคู่ร่วมกรณี ทว่าสาวเจ้าไร้ทีท่าจะปฏิเสธหรือโต้แย้งใดๆ เขาล่ะโคตรไม่พอใจสุดๆ ถอนหายใจเข้าออกหนักๆ ติดกันถึงสองครั้ง
ด้านคุณหญิงเดือนแขเมื่อเห็นอากัปกิริยาของบุตรชายไม่เข้าท่าจึงรีบเอ่ยเตือน
“ตาธีร์ฟังคุณอาทนายก่อนลูก”
ธีร์ธวัชไม่สนใจ ซ้ำยังถกเถียงอย่างไม่ยอมแพ้ “ผมไม่มีทางทำตามเงื่อนไขบ้าๆ นั่น! ลูกชายก็ใช่จะมีแต่ผม ให้ไอ้ครามแต่งกับยัยเด็กซุ่มซ่ามนั่นเลยปะไร”
ร้อนมาถึงอีกคนที่นั่งร่วมฟังอย่างคามินทร์ ทำให้คนหวงความโสดต้องออกโรงปกป้องตนเองพร้อมยังตำหนิพี่ชายเบาๆ
“อ้าว พี่ธีร์ไหงพูดอย่างนี้ล่ะครับ คุณพ่อท่านให้พี่แต่ง พี่ก็ต้องแต่งสิครับ จะดื้อทำไม!”
“ไอ้น้องเวร! จะช่วยฉันหน่อยก็ไม่ได้” หมดคำจะถกเถียง ชายหนุ่มจึงเอ่ยได้เพียงเท่านี้ แต่ยังไม่หยุดทำท่าทีฟึดฟัดให้คนในบ้านได้ประจักษ์
“ตาธีร์ อย่าเพิ่งโวยสิลูก!” ปรามลูกชายอีกครั้ง ก่อนจะหันไปเอ่ยถามทนายประจำตระกูล “คุณทนายคะ ไม่พอมีแนวทางอื่นเลยหรือคะ นอกจากจะให้ตาธีร์แต่งงานกับนิลรดา”
“ไม่มีครับ” ทนายวิชาญตอบอย่างคล่องปาก ด้านธีร์ธวัชเห็นว่าหมดหนทางจริงๆ ก็โวยวายยกใหญ่ ไม่สนใจหน้าอินหน้าพรหมที่ไหนเอาเสีย
“อย่างไรผมก็ไม่แต่ง! และไม่มีวันแต่งด้วย! ใครบ้าที่ไหนจะเอาเด็กซุ่มซ่ามนั่นมาทำเมีย!”
‘เด็กซุ่มซ่าม’ ที่เขาว่าก็นั่งทำหน้านิ่ง และเงียบกริบ ไม่ปริปากปล่อยวลีใดๆ ให้ลอดออกมา เมื่อหญิงสาวตัดสินใจกับตนเองแล้วว่า ถ้าสิ่งใดที่คุณท่านต้องการ เธอพร้อมจะทำ แม้นมันจะขัดใจหรือไม่เข้าท่าแต่เธอก็ไม่หวั่น ถือซะว่าเป็นการตอบแทนพระคุณท่าน
“ตาธีร์นั่นลูกจะไปไหน! ตาธีร์!” คุณหญิงเดือนแขร้องถามลูกชาย เมื่อเห็นว่าร่างสูงผายเดินกระแทกส้นเท้าปังๆออกไปอย่างไม่ไว้หน้าใคร นั่นเพราะธีร์ธวัชพิโรธโกรธกรุ่นอย่างหนัก!
ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะหันมาตอบ ร่างสูงเดินตรงไปยังโรงรถ แล้วสตาร์ทติดเครื่องยนต์ พร้อมทะยานพาหนะคู่กายออกไปอย่างรวดเร็วและรุนแรงตามอารมณ์
คุณหญิงเดือนแขได้แต่ส่ายศีรษะให้บุตรชาย ก่อนจะหันมาเอ่ยกับทนายที่นั่งหน้าเรียบอยู่โซฟา
“ต้องขอโทษคุณวิชาญด้วยนะคะ ที่ตาธีร์ทำเสียมารยาทเมื่อครู่”
“ไม่เป็นไรครับ ถ้าหมดธุระของผมแล้ว ผมขอตัวนะครับ สวัสดีครับ” กล่าวลาเสร็จสรรพ ยกมือขึ้นไหว้ตามมารยาท ทั้งคุณหญิงเดือนแข คามินทร์ รวมถึงนิลรดาพลันยกมือรับไหว้พร้อมเอ่ยขอบคุณตอบกลับอย่างเป็นมิตร
“ขอบคุณมากๆ ค่ะ สวัสดีค่ะ/ขอบคุณครับ”
ออฟฟิศ ไร่ มหาดิเรกพงศ์พันธ์
ภายในห้องทำงาน... สองร่างเปลือยเปล่ากอดกันกลมเกลียวอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ เมื่อความเคร่งเครียดอัดแน่นในกาย ชายหนุ่มวัย 35 ปีก็มักนำมาระบายกับบรรดาสตรีที่เต็มใจมาหา อย่างในวันนี้หลังจากที่มาถึงออฟฟิศ ธีร์ธวัชก็สั่งลูกน้องไปรับเอาแม่คู่ขาซ้อมสวาทอย่างมัสยามาส่งให้ถึงออฟฟิศ ครั้นแม่คุณเดินนวยนาดเข้ามาข้างในห้อง ธีร์ธวัชไม่พูดพร่ำให้เสียเวลาจัดการพาแม่คุณทัวร์สวรรค์ชั้นเจ็ดทันที
แต่ครั้นปรนเปรอรสสวาทแก่กันอย่างร้อนฉ่า ทว่าไม่สุขสมเฉกเช่นทุกครั้งที่เคย แม้นสวรรค์จะรออยู่รอมร่อก็ไม่ได้เอื้อมแตะ เพราะภาพดวงหน้าสวยหวาน ไหนจะกลิ่นหอมกรุ่นละมุนจมูกของเด็กซุ่มซ่ามนั่น! ไหนจะเงื่อนไขบ้าๆ ที่มันฝังในหัวสมอง! ทำให้ผู้ชายเจ้าของฉายา ‘เซ็กส์ร้อนฉ่า’ ต้องหมดอารมณ์เอาดื้อๆ สวรรค์สวยงามเบื้องหน้าล่มจมหายในชั่วพริบตา!
นายหัวหนุ่มสุดหล่อโมโหสุดๆ ครั้นสมองเวียนไปหาเหตุผลในพินัยกรรม เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมบิดาต้องตั้งเงื่อนไขบ้าบอนั่นขึ้น! รู้ทั้งรู้ว่าเขาเกลียดลูกสาวแม่บ้านอย่างนิลรดามาแต่ไหนแต่ไร! ไฉนถึงได้ตั้งกฎบ้าๆ นั่นขึ้น! เขาเป็นลูกชายแท้ๆ แต่กลับไม่มีสิทธิ์ในสมบัติสักชิ้น น่าเจ็บใจโคตรๆ
อาการที่เกิดขึ้นของชายหนุ่มทำให้คู่ขาที่เคยค้าเคยขี่อย่างมัสยาต้องขยับกลีบปากอวบอิ่มเซ็กซี่ทักถามด้วยความงุนงงกอรปกับที่เธอคั่งค้างกลางคัน สวรรค์แสนสุขรอคอยอยู่ตรงหน้าแต่ไม่เข้าใจว่าทำไม คนร้อนฉ่าประดุจไฟอย่างเขาถึงไม่พาเธอไปเยือน...
“ธีร์ขา... ธีร์ไม่สบายหรือเปล่าคะ ทำไมถึงทำอย่างนั้น” เอ่ยถามด้วยความเอาใจระคนออดอ้อน ขณะสะโพกมนยังส่ายสะบัดเย้ายวน ทว่าเวลานี้ธีร์ธวัชไม่มีอารมณ์จะทำอะไรต่อแล้ว
“ผม...” เจ้าตัวเขาเองก็พูดไม่ออกเช่นกัน ไหนจะต้องข่มความทรมานที่กำลังผจญ ณ ตอนนี้ด้วย ให้ตายเถอะ!
“ธีร์มีอะไรจะบอกมัสหรือเปล่าคะ...” ไล้มือเรียวสัมผัสหน้าอกกว้างแกร่ง ปลายนิ้วเกี่ยวขนสีทองอ่อนบนอกปลุกเร้า ทว่าธีร์ธวัชหาได้สนใจ หนำซ้ำยังชักสีหน้าพลางตอบเสียงเข้มห้วนกระด้าง
“เปล่า!”
เห็นเขาเริ่มอาการไม่ดี มัสยาเองก็อยากจะเอาใจ แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น คือแม่คุณอยากกินให้อิ่ม ไม่ใช่ค้างคาเอาไว้อย่างนี้ ทว่าคนชินสนามต้องทำอย่างมีชั้นเชิง “เมื่อกี้มัสยังเห็นธีร์ดีๆ อยู่เลย แต่ทำไมจู่ๆ ธีร์ถึงทำอย่างนั้นคะ ธีร์เหนื่อยหรือเปล่า ถ้าธีร์เหนื่อยเดี๋ยวมัสทำให้นะคะ” เอ่ยปากอาสา และเลื่อนมือเล็กลงมาต่ำ พลันจะสัมผัสอาวุธร้อนดุจเหล็กกล้าอันคุ้นมือ ทว่าธีร์ธวัชผละออกห่าง แล้วบอกปฏิเสธเสียงดัง
“ไม่ต้องมัส! วันนี้พอแค่นี้!” แม้นจะเห็นท่าไม่ดี แต่สาวเจ้ามิยอมหยุด ลุกขึ้นตามฝ่ายชายพลางแนบอกอวบหยุ่นทั้งสองไปกับแผ่นหลังกว้าง ซุกหน้าสัมผัสออดอ้อนเอาใจแล้วเอ่ยเสียงหวานระคนเซ็กซี่ตามฉบับ
“’งั้นเราไปเที่ยวในเมืองกันไหมคะ เผื่อว่าธีร์จะหายเครียด ดูหน้าสิคะ ทำยังกับว่ากินรังแตนมาเป็นสิบ”
ธีร์ธวัชถอนหายใจยาวพรืด แล้วหันมาเอ่ยบอก “ผมไม่ว่าง ต้องขอโทษมัสด้วยนะ”
“แต่ว่า ธีร์คะ” เจ้าของเรือนกายชวนน้ำลายไหลไม่ทนฟัง ทั้งยังบอกปัดไปอย่างรำคาญ
“เอาไว้วันหลังนะ คุณกลับไปได้แล้ว” พูดจบคว้าธนบัตรสีเทาหลายใบมายัดใส่มือหญิงสาวและจำนวนเงินมันก็ทำให้คุณเธอพอใจ ยอมรับปากกลับไปง่ายดาย
“ค่ะ ธีร์”
จากนั้นชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง โชว์ความอลังการของร่างกาย เอื้อมมือไปหยิบเอาผ้าขนหนูผืนสีขาวมาพันรอบเอวสอบ ก่อนจะเดินหายลับเข้าไปข้างในห้องน้ำ หวังอาศัยความเย็นดับความร้อนระอุในกาย ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะสนใจปรายหางตากลับมามองคู่ซ้อมสวาทคนสวยที่กำลังจัดแจงเสื้อผ้าอยู่บนโซฟา...
- ผู้เขียน
