วิวาห์เหวี่ยงรัก

8

‘พี่ธันมีแผนอะไรกันแน่’

“วุ้นแก้วไม่เชื่อพี่วันนี้ก็ไม่เป็นไร แต่ให้พี่ได้มีโอกาสพิสูจน์หน่อยนะครับ ว่าพี่ไม่ได้พูดโกหก ร่างกายพี่มันไม่โกหก” ธีทัศค่อยๆ โน้มตัวลงไปประกบริมฝีปากวรินทร์รัมภาอย่างแผ่วเบาเพื่อดูเชิงหญิงสาว ขณะที่วรินทร์รัมภารู้สึกดั่งต้องมนตร์สะกด เธอแน่นิ่งยอมให้เขาจูบเธอเสียอย่างนั้น มิหนำซ้ำยังเผลอจูบตอบเขาอย่างเก้ๆ กังๆ อีก

“ตะ แต่วุ้นแก้ว” วรินทร์รัมภาพยายามดึงสติตัวเองกลับมา แต่ไม่ทันการณ์ กลับถูกธีทัศบดขยี้ริมฝีปากอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่นุ่มนวลเหมือนครั้งแรก จูบของเขาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา

“ให้โอกาสพี่นะ ถ้าต่อจากนี้วุ้นแก้วขอให้หยุด พี่จะไม่บังคับ” ธีทัศไม่รอคำตอบ เขาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างดุดันตามที่ใจปรารถนา แล้วดันลิ้นร้อนเข้ามากวาดชิมน้ำผึ้งในโพรงปาก แม้เขาจะผ่านผู้หญิงมามาก แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทั้งกลิ่นกายและความหอมหวานของวรินทร์รัมภาทำให้เลือดในกายยิ่งพลุ่งพล่าน ราวกับคนที่ไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่า วรินทร์รัมภาหอมหวาน น่ารัก น่ากลืนกินไปทั้งตัว

วรินทร์รัมภาที่ใหม่สดในเรื่องแบบนี้ถูกเขาฉกชิมจูบแรกในชีวิตไปแล้วได้แต่มึนงงกับรสสัมผัสที่ธีทัศมอบให้จนร่างบางหอบสะท้าน พร้อมกับเสียวที่ช่องท้อง เป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน แม้ภายในใจอยากจะตบหน้าตัวเองนักที่ดันชอบความรู้สึกแบบนี้ แม้อยากจะปฏิเสธเขาเท่าไร แต่ร่างกายกลับไม่ทำตาม ท่อนแขนกลมกลึงดันโอบรัดร่างใหญ่ของเขาไว้เสียอย่างนั้น

ธีทัศมีสีหน้าพอใจก่อนจะเริ่มปลดชุดเจ้าสาวของวรินทร์รัมภาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ทันใดที่ชุดร่วงลงไปที่ข้อเท้า หน้าอกอวบคู่งามก็ปรากฏแก่สายตาเขา เขาแทบคลั่งเมื่อเห็นเธอเกือบเปลือยแบบนี้ วรินทร์รัมภาซ่อนรูปเหลือเกิน หน้าอกของเธอใหญ่กว่าที่เขาคิดไว้มาก มือหนารั้งเอวคอดบางไร้ไขมันเข้ามาแนบชิด ร่างแกร่งของธีทัศกำลังบดเบียดกับร่างบางที่มีอาการขนลุกชันจากรสสัมผัสของเขา

วรินทร์รัมภาหลุดเสียงร้องตกใจเมื่อเขาเอามือหนาสองข้างกดสะโพกกลมมนดันมันแนบชิดกับร่างแกร่งของเขา

“อุ๊ย! พี่ธัน ปล่อยค่ะ”

เขาอมยิ้ม กลั้วหัวเราะเบาๆ มองคนเขินจัดจนเส้นเลือดสูบฉีดไปทั้งตัว ยิ่งทำให้เธอดูสวยจัด ตอนนี้เจ้าสาวตัวน้อยของเขาเหลือเพียงแพนตี้สีหวานที่ห่อหุ้มเท่านั้น แม้เขาอยากจะกระชากมันให้พ้นจากร่างเล็กให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ต้องอดใจเอาไว้ก่อน กลับมาสนใจอกอิ่มของเธอแทน ปลายถันสีชมพูหวานมันชวนให้เขาเข้าไปชิม

“สวยมาก วุ้นแก้วสวยที่สุดเลย พี่ขอนะครับ” เขาไม่รอคำตอบ แต่ก้มลงไปดูดชิมบริเวณยอดถันของเธออย่างหิวกระหาย ขณะที่มืออีกข้างที่เคล้นคลึงบั้นท้ายก็ย้ายขึ้นมาเคล้นคลึงหน้าอกอีกข้าง สัมผัสของธีทัศทำให้วรินทร์รัมภาเสียการควบคุม เขาทำให้เธอขนลุก บางครั้งแทบตัวลอย เธอไม่มีอำนาจหรือเรี่ยวแรงอะไรจะไปห้ามเขาอีกแล้ว ได้แต่ปล่อยตัวให้เขาเชยชมอย่างว่าง่าย

‘ตรงนั้น’

ทุกตรงที่เขาอยากสัมผัส

“อ๊ะ พี่ธันขา” วรินทร์รัมภาเปล่งเสียงร้องออกมาเมื่อชายหนุ่มแกล้งงับที่บริเวณยอดถันอกเธอเบาๆ

ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ร่างบอบบางขัดขืนต้านทานเขาต่อไม่ไหว “ชอบไหมครับ” ธีทัศเอ่ยถาม ก่อนจะสลับไปดูดหน้าอกอีกข้างของเธออย่างเท่าเทียมกัน

วรินทร์รัมภาไม่มีคำตอบให้เขา แต่เสียงร้องบวกกับท่าทางชัดแล้วว่าเธอพึงพอใจในสัมผัสของเขาแค่ไหน ธีทัศค่อยๆ อุ้มร่างกายเกือบเปลือยเปล่าของวรินทร์รัมภาไปที่เตียง ทันทีที่แผ่นหลังบางถึงเตียงเขาก็รีบเข้าไปประกบริมฝีปากเธออีกครั้งทันที

“อื้อ ดีเหลือเกิน เยี่ยมมากเด็กดีของพี่” ธีทัศครางออกมา เขารู้สึกดีจนแทบอยากจะผลักดันความเป็นชายของเขาเข้าไปหาเธอแล้ว แต่ต้องห้ามใจไว้ เพราะอยากค่อยๆ ละเลียดชิมเธอที่เหมือนขนมหวานชั้นเลิศทีละนิด

ธีทัศค่อยๆ จูบเธออีกครั้งตั้งแต่บริเวณซอกคอ ลงมาที่หน้าอก และไล่ลงมาที่หน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน เขาวนเวียนอยู่ที่หน้าท้องสักพักจนร่างเล็กกว่าแทบเกร็งไปทั้งตัว รู้สึกสมองขาวโพลนไปหมด แต่เธอก็ไม่ได้ห้ามเขาแต่อย่างใด เมื่อเห็นอย่างนั้นชายหนุ่มจึงได้ใจอาศัยทีเผลอค่อยๆ เอานิ้วมาเกี่ยวแพนตี้ซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้ายออกจากเรียวขางาม

วรินทร์รัมภากลับมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อมือสากเริ่มลูบไล้ที่ต้นขาและเข้ามาสัมผัสที่ ‘จุดนั้น’ ของเธอ หญิงสาวต้องกัดปากเพื่อไม่ให้ตัวเองเผลอครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน แม้สติจะคอยบอกเธอว่าให้ห้ามปรามเขา เพราะเขากำลังเอาเปรียบเธออยู่ แต่ก็มิอาจปฏิเสธความต้องการของร่างกายได้!

“คราวนี้พี่ขอชิมหน่อยนะครับ” ธีทัศไม่รอคำตอบอีกเช่นเคย ทันทีที่เขาได้เห็นร่างกายเธอทั้งหมดอย่างเต็มตา ร่างสูงก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปเชยชมความงามตรงหน้า แม้ที่ผ่านมาเขาจะไม่เคยก้มหัวทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน แต่แปลกที่วรินทร์รัมภาดึงดูดเขาเหลือเกิน

“อ๊า…พี่ธันคะ อย่า...” วรินทร์รัมภาร้องครางออกมาเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน เธอรู้สึกเสียการทรงตัวอย่างแรงเมื่อถูกความร้อนชื้นสอดแทรกเข้าไป ธีทัศใช้เวลาสาละวนชิมความหวานจัดอย่างที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัส เขาเงยหน้าขึ้นมองก็รู้ว่าความอดทนของหญิงสาวแทบจะหมดสิ้น

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” วรินทร์รัมภาครางเสียงหวาน พร้อมกับยกสะโพกเข้าหาริมฝีปากเร่าร้อนของเขาอย่างลืมอาย เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร รู้แต่เพียงว่าเธอต้องการให้เขาช่วยปลดปล่อยมัน! แต่จู่ๆ คนเจ้าเล่ห์อย่างธีทัศกลับหยุดมันเสียอย่างนั้น

“วุ้นแก้วยังใหม่ วันนี้พอก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำต่อ”

เขาแกล้งเธอ หยุดแบบนี้ก็เท่ากับฆ่าเธอสิ “ทะ ทำไมคะ” วรินทร์รัมภาถามออกไปด้วยความเขินอาย ชายหนุ่มลุกขึ้นมาอมยิ้ม มองหน้าวรินทร์รัมภาอย่างเจ้าเล่ห์ชวนหมั่นไส้

“ทีนี้ยังอยากให้พี่หยุดอยู่ไหมครับคนดี” ธีทัศถามออกมา แม้ตัวเขาเองก็แทบจะอดกลั้นไม่ไหวแล้ว แต่เขาอยากได้ยินจากปากวรินทร์รัมภาว่าเธอต้องการเขามากแค่ไหน

“วุ้นแก้ว…” วรินทร์รัมภาก้มหน้าด้วยความเขินอาย เธอไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเขา ตอนนี้เธออยากให้เขาช่วยเธอให้หลุดจากความทรมานนี้เหลือเกิน

“ถ้าอย่างนั้นแค่พยักหน้าอนุญาตก็พอ พี่ขอนะครับ พี่อยากเป็นเจ้าของวุ้นแก้ว” ธีทัศคนเจ้าเล่ห์ก้มลงไปกระซิบข้างหูหญิงสาวเชิงขออนุญาตและให้เธอตอบรับด้วยการส่งสัญญาณให้เขา คนที่ถูกเขาแกล้งทรมานราวกับเอาขนมหวานมาหลอกล่อป้อนจวนจะเข้าปากแล้วดึงออกห่างค่อยๆ พยักหน้าเบาๆ เธออายแทบพลิกแผ่นดิน แต่ไม่อาจห้ามใจกับไฟปรารถนาในครั้งนี้ได้

เมื่อหญิงสาวอนุญาต ธีทัศก็ลุกขึ้นถอดชุดเจ้าบ่าวของเขาจนเปลือยเปล่า ดวงตาอ่อนใสเบิกกว้าง เมื่อปะทะกับความกำยำของธีทัศที่ขาวผ่องไปทั้งตัว ไหล่ของเขากว้างบึกบึน หน้าท้องมีซิกซ์แพ็กเรียงตัวกันสวยงาม รูปร่างของเขาไม่แพ้นายแบบเลยสักนิด แต่เมื่อเธอไล่สายตาผ่านหน้าท้องลงไปแล้วเห็นว่าฝ่ามือหนากำลังกอบกุมความแข็งขึงดุดันที่จดจ้องมาทางเธอ ก็ทำให้หัวใจดวงน้อยป่วนปั่นพานจะหายใจไม่ออก

วรินทร์รัมภาเห็นความเป็นชายทั้งตัวของเขาแล้วก็รีบหันหน้าหนีทันที ทว่ายิ่งเธอทำแบบนี้ยิ่งทำให้เขาอยากขยับเข้าไปในตัวของเธอให้ไวๆ!