ตอนที่11 กฏของตัวเอง
“ใครมาส่งน่ะพี่ภัส” พรลภัสรู้สึกผิดขึ้นมาทันทีที่เห็นน้องชายรีบออกมาหาหลังเธอหายไปหนึ่งคืนแม้จะโทรมาบอกแล้ว
“ณัฐ อย่าบอกว่านั่งตรงนี้ทั้งคืนนะ”
“ตอบก่อน” ดวงตากลมโตหลุกหลิกไปมาเมื่อน้องชายจ้องหน้าอย่างคาดคั้น
“เพื่อน”
“เพื่อนคนไหนขับรถหรูขนาดนั้น”
“ได้กินข้าวหรือยัง”
“ทอดไข่กินแล้ว”
“โอเค พี่ไปนอนก่อนนะ” เธอเดินหนีตัดบทสนทนา ณัฐดนัยเขารู้ดีว่าถ้าคาดคั้นแล้วเธอไม่บอกก็ไม่ต้องอยากรู้
…..
ไนท์คลับหรูหราเคล้าคลอเสียงไวโอลินเบา ๆ คือที่ประจำที่พวกเขามักจะมานั่งชิลเวลาที่เบื่อแสงสี และเพลงดัง ๆ ที่ผับ
“ได้ข่าวว่าลงเครื่องก็รีบไปหาเด็กคนนั้นเลยเหรอวะ”
“บังเอิญเจอ” หมอนพดลพยักหน้าแต่ไม่ค่อยเชื่อเท่าไร หาเรื่องบังเอิญมากกว่า
“มึงจะเก็บไว้นานมั้ย”
“อะไร”
“พรลภัสไง” ชนะวินทร์ขมวดคิ้วก่อนจะหันมองเพื่อนเต็ม ๆ สายตา เงียบกันอยู่นานแต่พอพูดก็เป็นเรื่องผู้หญิงของเ
