ตอนที่12 เด็ก
เจ้าของห้องตื่นก่อนแต่ยังไม่ขยับย้ายตัวไปไหน เธอแอบชะโงกหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาที่นอนพื้นลมหายสม่ำเสมอ ก่อนจะพากันนอนก็ตีสองเข้าไปแล้วทั้งที่คืนก่อนก็ทำกันหนักหน่วงเอาการแต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายหื่นกามมักมากเลย ‘เพราะเขาอ่อนโยนหรือเปล่า’ หลังจากที่รู้สึกว่าแอบมองเขานานเกินไปก็ลุกไปอายน้ำแล้วลงไปข้างล่างที่น้องชายน่าจะลงไปก่อนแล้ว
“ทำอะไรเหรอ”
“ผัดกระเพราหมูสับ” ณัฐดนัยตอบโดยไม่หันมามองพี่สาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“เรียกเขามากินสิ ณัฐหุงข้าวเผื่อ”
“…” เมื่อพี่สาวปิดปากเงียบเขาที่ตักกับข้าวใส่จานเสร็จจึงหันไปมอง
“มีอะไรพี่ภัส”
“เปล่า”
“เขาเป็นใคร”
“…” คนพี่อึกอักไม่รู้จะเอาคำตอบที่ไหนให้ เขาบอกให้รู้แค่ที่รู้...ซึ่งเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย กระทั่งเจ้าตัวเขามายืนที่หน้าประตูของห้องครัวณัฐดนัยจึงเก็บความสงสัยเอาไว้
“ช่างเถอะ กินข้าวกับผมกันมั้ย”
“ไม่เป็นไ
