บทที่ 5 แค่คิดไปเอง
1309 คำ
Panurut part
หลังจากผมซ้อมบาสเสร็จ และกลับมาที่โต๊ะ ก็เห็นว่ามีถุงใส่ผ้าเย็น น้ำดื่ม และเครื่องดื่มบำรุงกำลังวางไว้ที่ข้างกระเป๋า ผมหันมองซ้าย มองขวา ไม่เห็นใครที่อยู่แถวนี้ และไม่รู้ว่าใครเอามาให้ ผมจึงหันไปถามกับเพื่อนๆ
"ไอ้ดิว ถุงน้ำตรงนี้ใครเอามาวางไว้ให้ มึงเห็นใครที่น่าสงสัยเอามาวางรึเปล่า" ผมตะโกนถามกับไอ้ดิวที่กำลังเดินมาทางผมพอดี
"กูก็ไม่เห็นนะ อาจจะเป็นสาวๆ ที่เป็นแฟนคลับมึงหรือเปล่า คงเป็นพวกสาวที่มายืนเชียร์ข้างสนามนั่นแหละ มึงถามทำไมวะ" ไอ้ดิวมันสันนิษฐานเอา เพราะมันก็ไม่เห็นเหมือนกัน ไอ้ตาต้าที่กำลังเดินมาก็ตะโกนบอกกับผม
"กูก็คิดเหมือนกันกับได้ดิวเหมือนกัน คงเป็นพวกสาวที่ตามกรี๊ดมึงนั่นแหละ" ไอ้ตาต้าตอบกลับ แล้วมันก็นั่งลงมองของที่อยู่ในมือผม ช่วงนี้จะมีของแบบนี้ทุกวัน จนผมอยากเห็นหน้าคนที่เป็นเจ้าของถุงผ้าเย็น ที่เอามาวางไว้ให้ทุกเย็น หรือว่าผมจะแอบดู จะรู้กันสักทีว่าใคร
"ก็คงงั้น มึงไม่เห็นต้องสนใจ" ไอ้เตก็ตอบผมด้วยเสียงเรียบๆ ใบหน้าเรียบนิ่งไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง แม้แต่สาวๆที่ตามมาเชียร์มัน ไม่รู้ว่าสาวแบบไหนที่จะละลาย ไอ้เจ้าน้ำแข็งก้อนนี้ของมันลง
"อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ กูรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีคนตาม หรือแอบมอง แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร" ผมคุยกับเพื่อนๆของผม หรือผมแค่คิดไปเอง แต่มันก็น่าสงสัยนะจะเป็นคนเดียวกับเจอบ่อยๆไหมใส่แว่นด้วย ผมแค่คิดรู้สึกว่าน้องเขาน่ารักดี ผมยืนยิ้มคนเดียว
"แค่ได้ของจากสาวๆแค่นี้ ทำเอามึงยิ้มได้หน้าบานเลยเหรอ หรือมึงรู้ว่าเป็นใครเอามาให้ เดี๋ยวนี้ใงทำตัวแปลกขึ้นทุกวัน" ผมทำตัวแปลกตรงไหน ไอ้ตาต้ามันช่างเป็นขี้สงสัย ผมแค่ไม่มั่นใจ ว่าจะใช่คนที่ผมคิดไว้ดีหรือเปล่า ถ้าใช่มันคงดีมากๆ ผมแอบมองน้องบ่อยๆ แต่น้องคงไม่รู้ตัว เพราะมัวแต่ก้มหน้า แล้วรีบเดินผ่านผมอย่างเร็ว จนผมสงสัยว่าน้องคงกลัวผมมาก ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ
"มึงคิดมาก ก็คงจะสาวๆที่แอบชื่นชอบมึงนั่นแหละ มึงก็รู้ว่ากลุ่มเราเป็นคนดังของโรงเรียนเลยนะเว้ย เพจโรงเรียนเอารูปพวกเราไปลงบ่อยๆ" ไอ้ดิวมันพูดด้วยความมั่นหน้าในความหล่อของมัน และมันคิดว่ากลุ่มผมออกจะฮอต ก็คงจะไม่แปลกที่จะมีคนชื่นชอบมากมายโดยเฉพาะผม เพื่อนผมชอบพูดว่าผมทั้งเก่ง หล่อ และฮอต จะแปลกอะไรที่จะมีเด็กสาวน้อยใหญ่มารุมชอบ ผมไม่สนใจที่มันเพ้อ ผมหยิบถุงขึ้นมาดู และเห็นว่าโน๊ตในถุงพร้อมข้อความสั้นๆ ลายมือน่ารักมาก คงเหมือนเจ้าของถุงที่เอามา ผมคิดเอาเองว่าเป็นน้องคนนั้น
"เป็นกำลังใจให้นะคะพี่รุจ ดื่มน้ำให้หายเหนื่อย เป็นกำลัง และแอบเชียร์ทุกวันเลยนะคะ" ผมเห็นข้อความให้กำลังใจ แต่ไม่ได้ลงชื่อไว้ มีเพียงรูปแว่นตา อยู่ใต้ความความ ผมคิดในใจ รู้สึกว่าสัญลักษณ์แว่นนี้ เหมือนรุ่นน้องคนหนึ่งที่ใส่แว่นหนาๆ แต่ภายใต้แว่นหนา ผมเหลือบมองดูก็มีความน่ารักซ่อนอยู่ เพียงแต่น้องคนนั้นชอบก้มหน้าจึงไม่ค่อยมีคนสังเกตุเห็น ผมไม่รู้ว่าน้องชื่ออะไรเรียนชั้นไหน อยากจะถาม แต่น้องก็เอาแต่หลบ เลยไม่ได้คุยสักสักที ผมคิดว่าจะเป็นน้องคนนั้นรึเปล่า เพราะผมมักจะเห็นน้องคนนั้นแว๊บๆ ตามอาคารเรียน มุมตึก ตามทางเดินอาคารเรียน แต่เวลาที่ผมเดินผ่านน้องคนน้องก็ก้มหน้าหลบสายตลอด และมีท่าทีเฉยๆหรือว่า อาจผทจะคิดไปเองก็ได้
"ไหนเอามาดูสิมีโน๊ตมาด้วย มีชื่อรึเปล่ากูอยากรู้ว่าสาวสวยคนไหนเอามาให้มึง"ไอ้ดิวดูมันจะตื่นเต้นมากกว่าผมเสียอีก ทำอย่างกับสาวเอามาให้มันเอง
"ไม่ได้ลงชื่อไว้ว่าใครแล้วจะรู้ไหมเนี่ย มึงเอาไปกินเลย เป็นกูไม่กล้ากิน กูคิดว่าพวกโรคจิตที่ทำตัวเป็นสต๊อกเกอร์ ได้ข่าวว่าช่วงนี้หนุ่มโรงเรียนเราหลายคนโดนสต๊อกเกอร์ตามติดเป็นวิญญาณ" ไอ้ตาต้ามันพูดซะหน้ากลัว เล่นเอาผมเห็นภาพตามมันแล้ว
"พวกมึงก็คิดไปได้นะ"ไอ้เตมันส่ายหัว หน้ามันเบื่อๆกับความคิดไอ้ตาต้า
"คิดว่ามีคนหนึ่งนะ แต่จะใช่รึเปล่า กูแค่สงสัยว่าน่าใช่" ผมอาจจะแค่คิดไปเอง ผมเห็นน้องเขาบ่อยๆ คิดว่าน่าจะมีความเป็นไปได้ที่สุด
"ใครวะ"ไอ้ดิวและไอ้ตาต้ากระโดดเข้ามาถามผมพร้อมกัน
"ไว้กูแน่ใจแล้ว กูจะบอกพวกมึง กูแค่คลับคล้ายคลับคลา" ผมพูดแค่นั้น ไอ้ดิวกับไอ้ตาต้ามันทำหน้าเซ็ง มันชอบคิดว่าผมมีความลับ คนมันไม่แน่ใจไงถ้าพูดไปก่อนมันคงไม่ดี ไอ้เตมันมองหน้าผมนิ่งๆ ผมเห็นมันยกยิ้มนิดหนึ่ง หรือมันจะรู้
มันเงียบทุกเรื่อง ผมไม่รู้ว่ามันคิดอะไรตามมันไม่ทันสักที
"พวกมึงจะไปไหนกันต่อไหม"ผมถามพวกเพื่อน
"กูนัดสาวดูหนัง พวกมึงไม่ต้องคิดจะตามไปโดยเฉพาะไอ้ตาต้า ทางใครทางมัน กูไปก่อนล่ะ"ไอ้ดิวเบรคไอ้ตาต้าหัวทิ่ม สองคนนี้แข่งกันจีบสาว
"เออ กูก็ไม่คิดจะตามมึงไปเหมือนกัน ไปหาน้องนิต้าดีกว่า ดีกว่าอยู่กับพวกมึงเยอะ"ไอ้ตาต้ามันพูดจบก็เดินออกไปรถเลยไม่สนใจผม
"แล้วมึงละไอ้เตไปไหนต่อ"เหลือไอ้เตคนเดียวผมเลยหันไปถามมัน
"กูจะกลับบ้าน"มันไม่คิดจะจีบสาวบ้างรึงัยผมไม่ค่อยเห็น แต่สาวตามมันเยอะมาก หรือมันจะแอบเก็บแบบเงียบๆ มันไม่ชอบทำตัวโดดเด่น แต่สาวๆในโรงเรียนก็ยังโหวตให้มันติดหนึ่งในห้า ของหนุ่มในฝันของสาวๆทั้งโรงเรียน กลุ่มผมติดโผทุกคน
"แล้วมึงล่ะ ไม่เอาแบบพวกนั้นบ้าง" ไอ้เตมันพูดแค่นี้ ผมพอรู้ว่ามันหมายถึงใคร
"ไม่ล่ะ กูยังไม่เจอคนที่ใช่" ผมไม่ใช่คบคนไปเรื่อยๆสำหรับผมอยากเจอคนที่ใช่เท่านั่น และผมก็คิดว่าเจอแล้วนะ คงต้องรอดูกันต่อไป
"งั้นพวกเราแยกย้ายกันดีกว่า" ผมบอกไอ้เต ผมเก็บโน๊ตใส่กระเป๋า แต่ไม่ได้หยิบของที่อยู่ในถุงออกมาใช้ ขอให้ได้แน่ใจอีกสักหน่อย คงต้องเริ่มสืบแบบจริงจังแล้วสิ เริ่มสืบจากโน๊ตที่รวบรวมเก็บไว้ ผมแน่ใจว่าเป็นคนเดียวกัน คงต้องได้มาทำความรู้จักสักวันหนึ่งนะสาวน้อยของผม พี่รอเธอเดินเข้ามาหา หรือถ้าไม่เดินเข้ามา พี่จะเป็นคนเดินไปหาเธอเอง
- ผู้เขียน
