“ได้ค่ะ แต่อย่าซนมากนะคะเดี๋ยวหกล้ม แม่ทำกับข้าวใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวเราจะได้กินข้าวพร้อมกัน” โมรินพยักหน้าให้ยิ้ม ๆ ในขณะที่โมรีวิ่งออกไปดูดอกไม้และผีเสื้อสวยๆ ที่บินอยู่ในสวนดอกไม้เล็กๆ ข้างบ้านเช่าของมารดา
พันไมล์ที่แอบมองอยู่ริมรั้ว ถึงกับอมยิ้มเมื่อได้เห็นบุตรสาวตัวน้อยวิ่งเล่นอยู่ในสวนเล็ก ๆ
“อาหารแสนอร่อยเสร็จแล้วจ้า มากินได้แล้ว” ประโยคของมารดา เรียกให้เด็กน้อยรีบวิ่งเข้าบ้านในทันที นั่นทำให้พันไมล์ต้องหลบฉาก แอบชะเง้อคอมองลูกเมีย ก่อนที่เขาจะต้องตัดใจ กลับบ้านไปในที่สุด
ท่าทีเหนื่อยล้าของลูกชายทำให้คุณพิมพ์ประภาต้องเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้างลูก” ด้วยความเป็นแม่ลูกที่สนิทกันมาก คุณพิมพ์ประภาจึงรับรู้เรื่องราวปัญหาชีวิตของลูกชายทุกอย่าง
อยู่นอกบ้านพันไมล์อาจจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มหล่อที่ประสบความสำเร็จ แต่เวลาอยู่ในบ้านเขาก็คือลูกชายตัวน้อยของนางเสมอ ทุกแง่มุมที่ไม่เค
