ตอนที่ 1 เพลิงราคะจากสามี

4307 คำ

ตอนที่ 1 เพลิงราคะจากสามี ทันทีที่เท้าหนาก้าวพ้นประตูธรณี ภาสกรเหวี่ยงร่างเมียสาวขึ้น บนเตียงกว้าง ถาโถมร่างทรงพลังของตนตามลงมา ภาภิรมย์ลนลานหาทางหนีทีรอด ทว่าวงแขนแกร่งสองข้างวางดักทางเอาไว้ ใบหน้าคมฝังลงซุกซอก คอผ่อง ฟันคมขบเม้มตามเนินเนื้อพรรณอ่อนนุ่ม ภาภิรมย์เบี่ยงหน้าหลีกหลบด้วยความตระหนกหวาดกลัว “พี่ภาสขา...ยะ อย่า” เอ่ยห้ามไม่ทันจบ เสียงห้วนกระด้างดังแทรกทันควัน! “ถึงเวลาฉัน ‘หย่า’ กับเธอแน่ ภาภิรมย์!” ซาตานร้ายทาบกลีบปากร้อนชื้นลากสัมผัสลำคอผ่อง ภาภิรมย์ขนกายลุกชันด้วยความซ่านสยิว หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวหวั่นกลัวด้วยความไม่เคย แม้นตนจะร่วมชายคากับเขามานับสัปดาห์แต่ทว่าไม่เคยใกล้ชิดกันเช่นนี้ นอนเตียงเดียวกันก็จริงแต่ไม่เคยมองหน้ากันสักครั้ง เพราะเป็นเธอที่เข้านอนก่อนทุกคืน และเขาเองก็กลับเข้าบ้านดึกทุกวัน! “มะ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ” เสียงกระท่อนกระแท่นของแม่ม้าสาวจอมพยศเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ชั้นดี แล้วยิ่งได้ยินคำแก้ตัวบวกกับความใสซื่อ แล้วนั้น ก็พลอยทำให้เขาโมโหขึ้นเรื่อยๆ “ไม่ใช่อย่างไรฮะ!” ตะคอกใส่เสียงดัง พร้อมฝังหน้าลงเนินอวบอัด อ้าปากงับเศษผ้าบางเบาออกไปให้พ้นทาง พลางลากปลายลิ้นร้อนสัมผัส เนื้อนุ่มที่โผล่พ้นขอบชั้นในตัวสวย “กะ ก็พี่ภาส อ๊ะ!” ครางแผ่วออกมาเมื่อความร้อนชื้นลากผ่าน เม็ดยอดเต่งที่ตั้งชูชันเบียดพ้นร่มผ้า ภาภิรมย์เสียวสยิวสุดๆ ร่างบางดีดดิ้น แต่ทว่าภาสกรไม่สน ยิ่งเธอดื้อเขายิ่งเพิ่มแรงละเลงที่ปลายชิวหา พร้อมพ่นวาจาแสบทรวงต่อว่าเมียคนสวยไปด้วย “ในเมื่อเธอ ‘ต้องการ’ ฉันก็จะ ‘สนอง’ ให้ ไม่จำเป็นต้องไป ‘เสนอ’ คนอื่นให้เหนื่อย” มือร้อนร้ายของผู้ชายช่ำชองลากผ่านสีข้างเว้าโค้ง แล้วสัมผัสหน้าท้องแบนราบเรียบไร้ไขมัน ภาภิรมย์ถึงกับขยับกายถดถอยหนี “ภะ ภีม ไม่ได้เสนอ อุ๊ย!” พูดจบกัดริมฝีปากกลั้นเสียงไม่ให้มัน ดังลอดออกมา ทว่าภาสกรเห็นแล้วมันเขี้ยวแม่คุณยิ่ง! มือหนาสอดเข้าไปข้างในเสื้อตัวเล็กแล้วกระชากมันออกไปให้พ้นทาง พร้อมกระตุกปากเอ่ยถามเสียงดุกระด้าง “แล้วออกไปกับมันทำไมต้องใส่ไอ้ชุดบ้าๆ นี้ด้วยฮะ” ที่ถามเพราะเขาไม่พอใจ แต่งตัวออกไปข้างนอกบ้าอะไร ใส่เสื้อเอวลอยกับกางเกงแบบกระโปรงสั้นๆ มันใช้ได้ที่ไหน หกคืนที่ผ่านมา เขาปล่อยให้เธอสบายมากละ แล้วประเด็นสำคัญหน้าที่เมียก็ยังไม่สมบูรณ์แบบ คืนนี้ล่ะ เขาจะใช้สิทธิ์ความเป็นสามีให้คุ้ม! ภาสกรเห็นเมียสาวดิ้นเร่า เขายิ่งสาแก่ใจ มุมปากหยักแสยะแย้มยิ้ม เมื่อเห็นแม่คุณเริ่มไม่อยู่นิ่ง พ่อหนุ่มนักรักจึงส่งปลายกรณ์แข็งแกร่งเกี่ยวสัมผัสสะดือบุ๋มสวย “ก็มัน อ๊ะ อ๊ะ ซี้ดส์” สะโพกอวบอัดยกขยับไปตามจังหวะหมุนวน พร้อมเรียวปากสวยที่เม้มเป็นเส้นตรง ต้องพลั้งเผลอปล่อยเสียงคราง กระเส่า คนโทสะอัดแน่นเต็มอกเห็นอากัปกิริยาของเมียแต่งคนสวยแล้วอดสาดวาจารุนแรงใส่มิได้ “ถ้า ‘อยาก’ นัก ฉันก็จะจัดให้ จะได้ไม่ ‘ร่าน’ ออกไปข้างนอก!” สิ้นคำห้วนกระด้าง! มือร้อนกระชากกางเกงขาสั้นแบบกระโปรงสีหวาน หลุดแล่งออกไปจากร่างบางอย่างไม่ปรานี ภาภิรมย์หวีดร้องลั่นพร้อมกับ ดีดดิ้นพยศ “ว้ายยย! กรี๊ดดด!” แข้งขาเรียวเสลาที่ไป่เป๋สะบัดซ้ายสะบัดขวา ถูกเข่าแกร่งกดแนบ พื้นเตียงนุ่ม “อยู่นิ่งๆ” สั่งเสียงห้วนกระด้าง “พี่ภาส อ๊ะ” ภาภิรมย์เอ่ยเรียกชื่อสามี ในขณะที่เขาละเลงปลาย ลิ้นร้อนกับเจ้าเม็ดบัวที่โผล่พ้นล้นออกมานอกบราเซียร์ผืนบาง ภาสกรดูดดื่มอย่างหิวกระหาย รสชาติหวามหวานของเธอ มันทำให้เขาไม่อยากละปากห่างไป แห่งหนใด และยังนึกก่นด่าตนเองในใจที่ปล่อยให้แม่คุณนอนสบายมา ตั้งหกวัน! แกพลาดแล้วภาสกร! ด้านภาภิรมย์สาวเจ้าถึงกับแอ่นหยัดอกอวบให้สามีดูดกลืนกินได้ถนัด อารมณ์ของเธอถูกคนเจนสนามบิวต์จนเตลิดเปิดเปิง กายบางบิดเกลียว อย่างเสียวสยิว เรียวปากสวยเปล่งเสียงหวานครางแผ่ว ภาสกรใช้ฟันคมฉีกกัดบราเซียร์ออกจากเจ้าบัวตูมอวบใหญ่ นัยน์ตาคมเบิกกว้างเมื่อเจอสิ่งซุกซ่อนอยู่ด้านใน พระเจ้า! นี่มันของแท้แม่ให้มาหรือว่า พึ่งมีดหมอ? ‘ใหญ่’ และ ‘อวบอิ่ม’ จริงๆ แต่จะเท็จแท้แค่ไหนเดี๋ยวรู้กัน! ละเลงปลายลิ้นร้อนชื้นพิสูจน์ ลากผ่านผ่ากลางก้อนนุ่ม ดูดกลืน จนเต็มอุ้งปากร้อนแล้วปล่อยออก ภาภิรมย์ถึงกับครางเสียงกระเส่า ภาสกร ได้ยินเสียงเมียสาวแล้วพึงพอใจสุดๆ เห็นใสซื่อบริสุทธิ์อย่างนี้ ที่จริงแล้ว ‘แรง’ พอตัว เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างเคลิบเคลิ้ม ภาสกรจึงยันกายลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แล้วจับข้อขาเรียวตั้งชัน ภาภิรมย์กระดกสะโพกถอยห่างตามสัญชาตญาณ ทว่า... “อย่าดื้อ! ไม่งั้นเธอเจ็บหนักแน่!” ไม่ใช่แค่ขู่ แต่เขาจะทำจริงๆ ภาภิรมย์ได้ยินเช่นนั้นเธอจึงยอมอยู่นิ่ง ทว่าในใจเต้นระรัวไม่เป็นส่ำ แล้วยิ่งเขาลากปลายลิ้นร้อนฉ่าผ่านแพนตี้ตัวบาง หญิงสาวยิ่งซ่านสยิวบิดเอี้ยวกายเหมือนน็อตหมุนเกลียว ภาสกรเห็นจริตแม่คุณแล้วได้แต่นึกเยาะหยันในใจ ‘มารยาได้ยอดเยี่ยมจริงๆ’ จากนั้นมือร้อนใหญ่กระชากแพนตี้ที่มีน้ำหวานซึมซับออกมาเหวี่ยงทิ้งปลายเตียง ครั้งแรกที่ดอกไม้งามเผยสู่สายตา ภาสกรถึงกับลำคอแห้งผาก อยากจะชิมยิ่งนัก! พ่อคนหื่นไล้เลียริมฝีปากหยักอย่างกระหายจัด! และบอกได้คำเดียวเลยว่า ‘สวย’ ชายหนุ่มไม่รอช้าฝังใบหน้าซุกลงกลางหว่างขา ตวัดปลายลิ้นร้อนชิมเม็ดอวบอิ่มสีชมพูสดใส ภาภิรมย์สะดุ้งตื่นตกใจ ด้วยความไม่เคย ภาสกรถึงกับครางขัดใจพร้อมได้เอ่ยคำขู่ออกมา “ถ้าดื้อไม่หยุด ฉันจะ ‘เอา’ เธอเดี๋ยวนี้” สิ้นเสียงตวัดปลายลิ้นร้อน ลงไปแรงๆ อีกครั้ง ทำเอาสะโพกสวยมนต้องดีดเด้งรับ “พี่ภาสขา...” เรียกสามีเสียงหวาน ขณะเดียวกันนั้นเสียวซ่านทั่วทั้งสรรพางค์กาย “เธอนี่มัน ‘ร่าน’ จริงๆ ภาภิรมย์แค่ไม่กี่นาทีก็ฉ่ำเยิ้มหมดแล้ว” พูดออกไปเช่นนั้น ทว่าปากและลิ้นร้อนยังไม่ยอมละห่างดอกไม้งาม เขายัง ปาดไล้ปลายลิ้นลิ้มรสน้ำหวานอย่างพออกพอใจ ในขณะที่ภาภิรมย์เสียวซ่านระคนทรมานสุดๆ มือเรียวเล็กกำขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่น พร้อมกับเปล่งเสียงหวานหักห้าม เมื่อเขาแกล้งกดปลายลิ้นร้าย เข้ามายังปากทางสวรรค์ “มะ ไม่ ยะ อย่า” ภาสกรกระตุกยิ้มแล้วตวัดปลายลิ้นแรงๆ อีกครั้ง สาวเจ้าถึงกับยกสะโพกมนส่ายร่อนตาม... “พี่ภาสขา...ภีม...” เธอทรมานขนาดไหน เขาทรมานมากกว่าเป็นหลายร้อยเท่า แต่ต้องกักเก็บความทรมานเอาไว้แล้วเอ่ยถามในสิ่งที่ตนอยากรู้ “บอกมาก่อน ว่าเธอไปทำอะไรกับมันมา” ถึงเขาจะเกลียดเธอ แต่เขาก็ไม่ชอบให้เธอไปกับผู้ชายคนอื่น “มะ ไม่ได้ไป ค่ะ อ๊ายยย...” ร้องครางลั่นด้วยความสยิวสุดๆ เมื่อปลายลิ้นร้ายกาจตวัดรัวเร็วและแรง พร้อมกับคนใจร้ายบริภาษวาจา เจ็บจี๊ดต่อว่า “ตอแหล!” ภาภิรมย์มองหน้าสามี แล้วเอ่ยยืนยัน “จริงๆ นะคะภีมไม่ได้ไปกับเขา” นั่นเพราะว่าตอนเช้าหลังจากสามีออกไปทำงานแล้ว ภาภิรมย์จึงออกไปข้างนอกโดยมีเพื่อนสาวคนสนิทมารับไปเปิดหูเปิดตาที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง จวนกระทั่งถึงตอนเย็นสองสาวจึง แวะมาทานอาหารร้านประจำ ทำให้เจอกฤติวุธเข้าพอดีทั้งสามก็พูดคุยกันตามประสาเพื่อนที่เพิ่งเจอหน้ากันอยู่นาน จวบเหมาะกับเพื่อนสาวของเธอดันมีธุระด่วนเข้ามา ทำให้หน้าที่ไปส่งภาภิรมย์อยู่บ้านตกเป็นของกฤติวุธ “ฉันเห็นมันขับรถมาส่งเธอ บอกมาว่าไปไหนกับมัน บอก!” เค้นเอาคำตอบจงได้ ในขณะใบหน้าหล่อคมดุกระด้างจนภาภิรมย์ หวาดกลัวแต่เธอ ยังใจกล้าขยับเรียวปากเอื้อนเอ่ยบอก “ปะ ไปข้างนอก” ถ้อยวลีไม่แจ้งกระจ่าง ทำเอาภาสกรถึงกับพุ่งปรี๊ด! เขาเป็นเพื่อนเล่นเธอหรือไง ตอบมาได้ว่าไปข้างนอก! คำตอบเด็กอนุบาล! เห็นดวงหน้างามทำราวไม่รู้สึกรู้สา ยิ่งรู้สึกโมโห และบอกเลยว่า วิธีลงโทษของเขามันก็ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์นั่นล่ะ! “ไปอะไร! ไป ‘เอา’ กับมันมาใช่ไหม?” สิ้นเสียงตะคอกห้วน อสูรร้ายบีบเคล้นอกอวบใหญ่สองข้างจนล้นง่ามมือ ภาภิรมย์แอ่นอกเด้งขึ้นด้วย ความตระหนกตกใจกลัว พร้อมกับความซ่านเสียวที่วิ่งพล่านทั่วทั้ง สรรพางค์กาย “ไม่นะคะ อู๊ยยย...พี่ภาสขา...ภีม...” ปลายนิ้วแกร่งเขี่ยขยี้เม็ดเต็มเต่งสีชมพูใส พร้อมกับไซ้มืออีกข้างลงมาด้านล่าง กรีดไล้ปลายกรณ์ร้อนฉ่า ตามร่องกลีบชุ่มฉ่ำน้ำหวาน ภาภิรมย์เสียวซ่านสุดๆ กายบางบิดหมุนเกลียว พร้อมเรียวปากสวยเผยอพ่นเสียงครางกระเส่า “ถ้าอยากให้ฉัน ‘ทำต่อ’ ก็บอกมาว่าเธอไปไหนมา แล้วทำไมต้องไปกับมันด้วย” ยิ่งภาพไอ้หมอนั่นโบกมือให้เมียเขาโผล่เข้ามาในมโนนึก เขายิ่งโมโห! ทางด้านภาภิรมย์แม้นจะเสียวสยิวแค่ไหน แต่เธอก็ไมใบ้รับประทาน คุณเธอยังพ่นเสียงแผ่วกระเส่าตอบโต้เขาตลอดเวลา “ภีมแค่ออกไปซื้อของ แล้วเจอเขาพอดี ซี้ดส์...” ลงโทษคนปากแข็งด้วยการแทรกนิ้วร้อนร้ายแหวกเข้าไปข้างในดอกไม้ฉ่ำเยิ้ม พร้อมกับถอดถอนออกมา ภาสกรลอบมองใบหน้างามที่กำลังทรมานซ่านซ่าในห้วงอารมณ์สวาท แล้วตอกคำห้วนสวนกลับ! “โกหก!” กระนั้นนิ้วร้อนร้ายมิวายวนเวียนดอกไม้งาม เฉียดซ้ายทีขวาที ภาภิรมย์ถึงกับยกขยับสะโพกอวบอัดตาม แล้วยังพ่นเสียงหวานยืนยันกับสามี “จริงๆ นะคะ” ภาสกรแทบไม่สนใจเสียงผะแผ่วนั่นด้วยซ้ำ! เพราะว่าตอนนี้เขาอยาก ‘ห้ำหั่น’ ตัวตนเข้าไปทักทายดอกไม้งามนั่นเต็มแก่แล้ว “หึ!” สิ้นเสียงครางในลำคอ มือหนาตรึงสะโพกมนเอาไว้ไม่ให้เคลื่อนขยับ พร้อมกับเฉียดลำนิ้วร้อนเข้ากับเม็ดเกสรอิ่มให้แม่คุณสยิวเบาๆ ภาภิรมย์ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรกันแน่! คนอ่อนประสบการณ์ด้านนี้จึงกัดฟันกลั้นใจแล้ว เอ่ยสั่ง “ปะ ปล่อยภีมนะคะ” ภาสกรได้ยินถึงกับแสยะมุมปากยิ้มร้ายกาจ พร้อมเอ่ยเสียงทอดห้วนถามคนปากแข็งอย่างเจ้าเล่ห์ “ฉ่ำเยิ้มขนาดนี้ยังบอกให้ปล่อยอีกเหรอ?” พูดจบแกล้งเฉียดปลาย นิ้วร้อนเข้าไปใหม่ พร้อมกันนั้นอ้าปากร้อนครอบยอดเม็ดเกสรสีชมพูใส อย่างช่ำชอง ภาภิรมย์เสียวสะท้านสรรพางค์ ขนกายเส้นเล็กลุกตั้งชัน ขณะเดียวกันนั้นสะโพกอวบอั๋นส่ายร่อนไปตามที่ธรรมชาติเสี้ยมสอน “ภะ ภีม อ๊า...” เสียงหวานแผ่วกระเส่า บวกกับดวงหน้าสวยหวาน ที่ยามนี้ดูเซ็กซี่เย้ายวนสุดๆ ภาสกรเห็นแล้วนึกอยากกลั่นแกล้ง เขาจึงโน้มหน้า เข้าหาอกอวบใหญ่ ไล้ตวัดปลายลิ้นร้อนเลียรอบเม็ดบัวเต่ง ดูดดุนแรงๆ จวนหนำใจแล้วเอ่ยสั่งเสียงดัง! “อ้อนวอนฉันสิ!” ขณะเดียวกันนั้น กรณ์ร้อนแกร่งยังหยุดอยู่นิ่ง ไม่ยอมขยับ มันทำให้สาวน้อยใต้อาณัติทรมานสุดๆ ภาภิรมย์ไม่รู้หรอกว่าอาการที่ตนเผชิญอยู่ ณ ตอนนี้เรียกว่าอะไร เธอรู้แค่ว่า ถ้าอยู่สถานการณ์เช่นนี้ต่อไป มีหวังเธอได้ใจขาดตายแน่! แล้วยิ่งเสียงเร่งเร้าของเขาอีก มันทำให้เธอพลั้งเผลอตาม “พี่ภาสขา ภีม...” กัดริมฝีปากของตน ในขณะที่สะโพกมนส่ายร่อน ทว่าคนประสบกามสูงกลับตรึงสะโพกแม่คุณเอาไว้ไม่ให้ส่ายดิ้นไปมากกว่านี้ เพราะมันจะกลายเป็นเขาเสียเองที่ทนทรมานไม่ไหว “ว่าไง” เร่งถามยิกๆ เพื่อให้คนใต้ร่างรีบเอ่ยตอบ เพราะเขาเอง ก็พรักพร้อมจะประหารเธอด้วยเพลิงราคะเต็มที่แล้ว และยิ่งแม่คุณเงียบนิ่งไม่ไหวติง พ่อคนหื่นจึงแหวกกลีบดอกไม้งามออกแล้วแทรกนิ้วร้อนร้ายเข้าไป “ภีม...อ๊า...” ความคับแคบและแรงบีบรัดทำให้ นักรักตัวพ่อถึงกับ ‘คึก’ แข็งเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว แล้วไหนจะท่าทีของแม่คุณนั่นมันช่างยั่วให้เขา อยากลองสัมผัสนัก! แต่ต้องยับยั้งใจด้วยการบอกตนเองว่า ทุกอย่างล้วน เป็นจริตมารยาของผู้หญิงหลายหน้า! แทรกลำนิ้วร้อนเข้าไปได้ครึ่งทางแช่ฝังเอาไว้ และไม่กล้าจะทะลวงลึกเข้าไปมากกว่านั้น เพราะพื้นที่ส่วนลึกของเธอ เขามีสิ่งที่ ‘อลังการ’ มากกว่าจะส่งเข้าไปสัมผัส ภาภิรมย์นิ่วหน้าน้อยๆ แต่ยังอดทนไม่พ่นวลีใดๆ ลอดออกมา แต่ทว่าสามีหนุ่มเริ่มขยับเท่านั้นล่ะ กลีบปากบางที่เม้มเป็นเส้นตรง ถึงกับอ้าเผยอแล้วเอ่ยเสียงแผ่ว “พะ พี่ภาส เอาออกเถอะนะคะ ภีม จะ เจ็บ” ยกขยับสะโพก ถอยห่าง พลางทำให้อีกคนโกรธกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งยังมิวายเยาะหยันในใจ ‘สำออยล่ะสิไม่ว่า แค่นี้ทำเป็นเจ็บ! เชื่อตายล่ะ’ “แค่ ‘นิ้ว’ ก็เจ็บ แล้วถ้าเจออะไรที่มัน ‘ใหญ่โต’ กว่านี้เธอจะไม่เป็นลมล้มพับไปเลยเหรอภาภิรมย์” พูดจบภาสกรถอนนิ้วร้ายออกมา ทำให้ภาภิรมย์ที่กำลังเอ่ยตอบ ต้องกลืนคำพูดลงคอแล้วเปล่งเสียงครางกระเส่าออกมาอย่างซ่านเสียวสุดใจ “แต่ภีม อ๊ะ! อ๊า...” ภาสกรแทรกนิ้วแกร่งร้อนที่ถอดถอนออกมาแทงจ้วงเข้าไปใหม่ และยังเคลื่อนเข้าเคลื่อนออกเบาๆ สาวเจ้าถึงกับร่อนสะโพกตามเป็นจังหวะตามที่ธรรมชาติสอน ภาสกรเห็นแล้วอดใจแล้วอดใจอีก และพ่อคุณยังไม่หยุดสาดวลีบาดทรวงกระหน่ำใส่เมียสาว “เธอนี่มัน ‘ร่าน’ จริงๆ ภาภิรมย์” “...” หญิงสาวนิ่งเงียบไม่ตอบเพียงเม้มปากเป็นเส้นตรง เจ็บใจที่เขาพูดเช่นนั้น แต่ถ้าจะสั่งให้เขาหยุดก็กระไรอยู่ หญิงสาวจึงได้แต่น้อมหน้า รับคำด่าทอของคนใจร้าย... ด้านภาสกรแม้นปากจะต่อว่าเมียสาวอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่าที่ครางออกมาแล้ว ชายหนุ่มไม่รอช้าให้เสียเวลา รีบจัดการส่งเธอไปเก็บเกี่ยวดวงดาวบนท้องนภามาครอบครองไว้อย่างสวยงาม ร่างบางเกร็งกระตุกพร้อมกับโพรงร้อนอ่อนนุ่มตอดรัดนิ้วแกร่งเป็นจังหวะๆ จวนภาสกรครางทุ้มต่ำในลำคอ ขณะเดียวกันภาภิรมย์กรี๊ดร้องครางสุดเสียง “กรี๊ดดด...” “แค่นิ้วก็เสร็จ ‘ร่าน’ เรียกพี่จริงๆ” คำบริภาษของเขาทำเอาภาภิรมย์อายแสนอาย ทั้งยังไม่กล้าเลื่อนสายตามองใบหน้าคมคร้ามสามี กลุ่มน้ำหวานพรั่งพรูออกมาจากดอกไม้งามทำเอาคนตัวใหญ่ทนทรมานต่อไปไม่ไหว มือหนาจับขาเรียวเสลาวางพาดไว้บ่ากว้าง แล้วก้มโน้มหน้าฉกริมฝีปากหยักหนาดูดชิมน้ำหวานที่ไหลเอ่อล้น ตวัดไล้เลียอย่าง หิวกระหาย “อ๊า...” “เธอนี่มัน ‘ร่าน’ ขนานแท้ภาภิรมย์ ไอ้หมอนั่นมัน ‘ฝึกปรือ’ เธอมา กี่ครั้งแล้วล่ะ” ทั้งที่ตักตวงความหวามหวานจากร่างบาง แต่ยังมิวายสรรหาถ้อยคำผรุสวาทมาพูดทำร้ายจิตใจเธอ “มัน ไม่ใช่อย่างนั้น อ๊ะ! อ๊ายยย!” พูดไม่ทันจบ ปลายลิ้นร้อนชื้นละเลงอย่างหื่นกระหาย แทรกปลายชิวหาร้อนเซาะเข้าไปในร่องหลืบสวรรค์ ภาภิรมย์ยกสะโพกกระดกตามแรงอารมณ์ที่เป็นอยู่ “ยังปากแข็งอยู่อีก คืนนี้เธอไม่ได้นอนแน่!” เพิ่มแรงราคะเข้าไป จนภาภิรมย์เกร็งไปทั้งร่าง มือบางกำผ้าปูที่นอนจนยับย่น “พี่ภาสขา...” เสียงกระเส่านั้นเหมือนเครื่องเร่งเร้าให้นักรักตัวพ่ออย่างภาสกรอดทนต่อไปไม่ไหว ตัวตนยิ่งใหญ่ปวดหนึบเจียนจะระเบิดอยู่แล้ว คนตัวโตมองดวงหน้าหวานแล้วเอ่ยบอกเสียงดัง! “ฉันจะพิสูจน์ความจริง ตามหลักฐานก็คืนนี้!” ยืดกายขึ้นสูงแล้วกระชากกางเกงสแล็คและชั้นในสีขาวสะอาดออกพร้อมกัน เผยเจ้า ‘ยักษ์’ เขื่องเป็นอิสระ ภาภิรมย์ผินสายตาเจอะเจอเข้าถึงกับตาค้างพลางส่งเสียงครางผะแผ่ว “พะ พี่ภาส” สาวเจ้าเบือนหน้าหนีไปทางอื่น แต่ทว่าภาสกรไม่ยอม เขาคุกเข่าลง แล้วเอื้อมมือคว้าดวงหน้าเรียวสวยมาสบตา ขยับปากพ่น เสียงเข้มทุ้มถาม “เป็นไง ตกใจเหรอ!” เห็นนัยน์ตาคู่งามไหวระริกแล้วนึกขำ แล้วยิ่ง ได้ยินคำสารภาพแบบซื่อๆ ของแม่คุณเข้าแล้ว ภาสกรถึงกับแสยะมุมปากยิ้ม “ภีมกลัว...” “อย่าทำไร้เดียงสาหน่อยเลย ฉันเห็นแล้วทุเรศลูกตา” จงใจพูด และมันก็ได้ผลดีซะด้วย เมื่อภาภิรมย์เจ็บจี๊ดถึงหลืบเร้นหัวใจ จะมีสักครั้งไหมที่เขามองเธอเป็นผู้หญิงมีค่า แล้วทำไมต้องมองว่า เธอเป็นผู้หญิงกร้านโลกด้วย ถึงจะไปร่ำเรียนอยู่เมืองนอกเมืองนา ทว่าเธอ ไม่เคยใจง่ายกับใคร คำที่มารดาสอนมาตั้งแต่เยาว์วัยยังจำได้ขึ้นใจและไม่มี วันลืม ‘เกิดเป็นหญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัว’ หญิงสาวมองหน้าผู้ชายที่ขึ้นชื่อสามี แล้วอ้อนวอนทางสายตา ทั้งยังพ่นเสียงหวานเอ่ยสำทับ “อย่าทำภีมเลยนะคะ ภีมกลัว” คนตัวใหญ่ไม่ฟัง ทั้งยังใช้มือหนาตรึงสะโพกมนไว้มั่น จากนั้นประคองส่วนปลายร้อนฉ่าเขี่ยเกสรดอกไม้งามที่มีหยาดน้ำหวานฉ่ำเยิ้ม ภาภิรมย์ถึงกับสะดุ้งตื่นตกใจ ขยับกายถอยห่าง “อ๊ะ ยะ อย่า” ภาสกรไม่สนใจเสียงหักห้าม ชายหนุ่มแตะปลายอาวุธร้อนสัมผัสดอกไม้แรกแย้มด้วยความเสียวสะท้าน ขณะปากหยักร้ายกาจยังคอยพ่น เสียงห้วนกระทบกระเทียบ “ลองดูสิ! ว่าฉันกับไอ้หมอนั่นใครมันจะลีลาเด็ดดวงกว่ากัน” “ภีม กะ กลัว” กระถดสะโพกหนี แต่มือหนาว่องไวกว่าไขว่คว้า เอวกิ่วบางเอาไว้แนบแน่นจนดิ้นขยับมิได้ ตามมาด้วยคำกล่าวว่าร้ายที่ดังกระทบโสตประสาท “ร่านอย่างเธอกลัวเป็นด้วยเหรอภาภิรมย์” ปลายร้อนที่เขี่ยดอกไม้ฉ่ำปวดหนึบจนทานทนต่อไปมิได้ อสูรร้ายแทรกส่วนปลายเข้าไป สาวเจ้าถึงกับ เบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว “อ๊ะ...จะ เจ็บ” คลายมือเล็กที่กำผ้าปูที่นอน แล้วยกขึ้นผลักอกกว้างกระด้างให้ผละออก พร้อมกระถดถอยร่างหลบหนี แต่มีหรือที่ ‘หื่น’ ตัวพ่อ จะล่าถอย แล้วยิ่งเห็นอากัปกิริยาของหญิงสาวแล้วอดยั้งปากไม่อยู่ “โดนแค่นี้ทำเป็นเจ็บ หึ!” สิ้นเสียงห้วน คนใจร้ายแทงจ้วงตัวตน เข้าไปครึ่งทาง ภาภิรมย์ร้องครางด้วยความเจ็บร้าวที่วิ่งมาพร้อมกับความ ซ่านเสียวสยิว “ภีม...โอ๊ยยย...อ๊ายยย...” น้ำตาเม็ดน้อยไหลซึมออกมา พร้อมกับความเจ็บปวดที่พานพบ ภาภิรมย์ครางสะอื้น ภาสกรได้ยินแล้วถึงกับหัวใจกระตุกวูบ ชายหนุ่มพักช่วงล่างเอาไว้แล้วไล้กลีบปากร้อนจูบซับหยาดน้ำตาอุ่นออกจากดวงหน้าสวยหวาน กระนั้นสันกรามบึนยังบดเป็นสันนูน เมื่อเบื้องล่างที่เชื่อมประสานหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวนั้นโอบรัดแน่นเจียนแทบหายใจไม่ออก ชายหนุ่มโอ้โลมหญิงสาวพร้อมเดินหน้าให้เบามือที่สุด ขณะเดียวกันสะโพกสอบเริ่มโยกขยับทางซ้ายทีขวาที เพื่อหาช่องทางแหวกความคับแน่นนั้นเข้าไปให้จงได้ ชายหนุ่มใช้ความช่ำชองที่มีทั้งหมดทั้งมวลหลอกล่อให้คนอ่อนประสบการณ์เคลิ้มตาม ฝ่ามือร้อนนวดสัมผัสก้อนเนื้อนุ่มใหญ่ทั้งสอง พลันเขี่ยสะกิดเม็ดยอดปลายเต็มเต่งให้เธอหลงลืมความเจ็บปวดเบื้องล่างที่เผชิญ นานร่วมหลายนาทีที่เขาใช้เวลาบิวต์เมียสาวคนสวย และเมื่อเห็นว่าแม่คุณเริ่มคลายความเจ็บแล้ว ภาสกรแทรกส่วน ร้อนฉ่าที่เหลืออยู่เข้าไปจนหมด “อ๊ะ โอ๊ยยย...อ๊า...อื้อ...” เสียงหวานกระเส่ากลืนหายไปพร้อมจุมพิตร้อน ปลายลิ้นหนาดูดดุนทุกซอกมุม เกี่ยวกระหวัดเย้าหยอกให้คนตัวเล็กเพลิดเพลิน ขณะเบื้องล่างเริ่มโยกขยับตามจังหวะ ค่อยๆ เนิบช้า เพื่อให้เมียคนสวยเจ็บน้อยที่สุด แม้นจะปากร้ายใจทมิฬ แต่เขาก็เข้าใจเมียสาว เมื่อ ‘ตัวตน’ ขนาดใหญ่ของเขามันมีอิทธิฤทธิ์มากล้น แล้วยิ่งแม่คนขี้เซาเจอะเจอเป็น ครั้งแรกน่ะนะ ถ้ารุนแรงไปกว่านี้มีหวังได้นอนซมจับไข้หลายวันแน่! “ยังเจ็บอยู่ไหม” แม้นจะห่วงใย แต่เขาไม่แสดงเสี้ยวความรู้สึก ส่วนดังกล่าวให้หญิงสาวรับรู้ เขาเลือกที่จะใช้ความเย็นชากับเธอ “จะ เจ็บ” ตอบตามความเป็นจริง ก็มันเจ็บจริงๆ นี่นา... แม้นจะไม่เท่าคราแรกที่เขาเอามันเข้ามาก็ตามเถอะ! “ถ้าเจ็บก็อย่าดื้อ อยู่นิ่งๆ แล้วคอยทำตามที่ฉันสั่ง โอเคไหม” หญิงสาวเม้มปากเป็นเส้นตรงไม่ยอมตอบ จนคนความอดทนต่ำ ต้องเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง “โอเคไหม” แกล้งผลักตัวตนเข้าไปลึกล้ำ จนคนปากแข็งสะดุ้งตื่นและเผลอเผยอปากพ่นเสียงหวานกระเส่าออกมา “อะ โอเคค่ะ อ๊า...” ได้ยินเช่นนั้นภาสกรใช้ประสบการณ์ที่มีบำเรอบทเพลงพิศวาส ให้เมียสาว เสียงเข้มครางคำรามต่ำด้วยความทรมานสุดๆ เมื่อดอกไม้งาม ที่เขาดูแคลนนักหนานั้น ตอดรัดแน่นจนกายจะแตกแยกออกเป็นเสี่ยงๆ “แน่นเหลือเกิน แน่นดีจริงๆ” บดโขยกโยกเข้าโยกออกเป็นจังหวะ ภาภิรมย์ร่อนสะโพกตามอย่างซ่านเสียว ขณะเดียวกันมือเรียวบางที่เขาจับ วางแหมะไว้บนบ่ากว้างเริ่มซุกซน ไล้สำรวจเรือนกายของคนขึ้นชื่อว่าเป็นสามีโดยสมบูรณ์อย่างใสซื่อ แม่คุณจะรู้หรือเปล่าว่าสัมผัสแผ่วเบานั้นมันเป็นตัวกระตุ้นให้อารมณ์เขาลุกโชน คนเหนือร่างกัดฟันแล้วกัดฟันอีก กลั้นแล้วกลั้นอีก และในใจ พลันก่นด่า ‘ผู้หญิงอะไรหน้าใสซื่อ แต่เวลาอยู่ในห้วงแห่งราคะ โคตรเย้ายวนเป็นบ้า’ แล้วยิ่งเห็นนัยน์ตาคู่งามเซ็กซี่ทอดมอง ภาสกรถึงกับอดยั้งใจไม่ไหว เคลื่อนขับแรงสวาทสาดใส่ไม่มียั้ง มอบบทเรียนรักครั้งแรกในชีวิตคู่แก่เธออย่างเสียวกระสัน… โหมกระหน่ำแรงพิศวาสนานหลายนาที และเมื่อวิมานฉิมพลีพุ่งเข้ามา ภาสกรรีบเร่งจังหวะและจับจูงมือเมียสาวไปคว้าเอาความสุขนั้นมาครอบครอง “อา...” ทั้งสองเปล่งเสียงครางออกมาพร้อมกัน ขณะนั้นอาวุธร้าย พ่นพิษเข้าไปข้างในกายสาวจนหมดเกลี้ยง และมีบางส่วนเอ่อล้นออกมาผสมกับกลุ่มน้ำหวานจากบุบผาสวรรค์ ส่วนภาภิรมย์นั้นถึงกับปรือเปลือกตาไม่ขึ้น และเธอก็เพิ่งรู้แจ่มแจ้งนี่แหละว่า การมี ‘เซ็กส์’ หนึ่งครั้งมันช่างแสน เหน็ดเหนื่อยยิ่งนัก! มิน่าเขาถึงว่า ‘เซ็กส์’ ช่วยลดน้ำหนัก ที่แท้มันก็ขยับกายทุกสัดส่วนจนได้เหงื่อนี่เอง! และไม่ทันที่ภาสกรจะกลืนกินเมียเป็นหนที่สอง เสียงสัญญาณโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูพลันแจ้งเตือน ครืด...ครืด... ภาสกรกัดฟันกลั้นความอดทน แล้วหันไปมองเบอร์ที่โชว์หราหน้าจอ ‘แอนนี่’ เห็นชื่อเท่านั้นล่ะ ชายหนุ่มรีบผลักตนเองจากเมีย แล้วรีบคว้ามือถือขึ้นมารับสาย ทันทีที่เครื่องมือสื่อสารแนบหูเสียงทุ้มกรอกทักทายอย่างไม่เกรงใจใครอีกคนที่ยังนอนหันหลังให้อยู่ข้างๆ “ครับ ที่รัก” ภาภิรมย์ได้ยินแล้วเจ็บหัวใจแปลบ! เรียกผู้หญิงคนอื่นว่า ‘ที่รัก’ ได้เต็มปากเต็มคำ! หึ! แล้วเธอล่ะเมียแท้ๆ แต่กลับเรียกเหมือนข้าทาส มันช่างยุติธรรมยิ่งนัก! และแม้นจะเจ็บร้าวเคืองใจแค่ไหนแต่เธอมิได้แสดงออก ให้เขาเห็น... ภาสกรนิ่งเงียบนานหลายอึดใจ จากนั้นจึงได้เอ่ยตอบกลับไป “เดี๋ยวผมไปหา ที่รักรอผมอยู่นั่นนะครับ” “ครับ โอเคครับ จุ๊บ!” หลังวางสาย ภาสกรปรายสายตามองเมียสาวแวบหนึ่ง ก่อนจะผุด ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง คว้าผ้าเช็ดตัวผืนสีขาวสะอาดมาพับรอบเอวสอบ แล้วเร้นกายเข้าห้องน้ำ ภาภิรมย์เห็นและรับรู้แต่เธอไม่ปริปากถาม เพราะถึงไม่ถามก็รู้ดีแก่ใจว่าคืนนี้ไม่มีทางที่เขาจะนอนร่วมเตียงกับเธอ แม้นจะเสร็จกิจจากเรื่องอย่างว่า แต่เขาไม่แยแสเธอสักนิด! คิดไปแล้วโคตรปวดหัวใจสุดๆ แล้วไอ้น้ำตาเวรตะไลมันก็ไหลออกมาไม่รู้หยุด ไม่รู้ว่ามันจะไหลอะไรนักหนา ภาภิรมย์พยายาม ไม่ร้องแต่ก็อดไม่ได้ หญิงสาวจึงซุกหน้าเข้าหาหมอนใบใหญ่แล้วร้องไห้ มันซะเลย! และคืนนี้คงเป็นเหมือนเคยที่เธอต้องนอนเปลี่ยวคนเดียว...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more