“แกเป็นผีเหรอ? ถ้าโกหกฉันจะแช่งนะ!”
‘ปากดี! ชาติไหน ๆ ก็ไม่เปลี่ยน! นี่แหละข้าถึงไม่อยากมาพบเจ้าเป็นคนแรก ช่วยหยุดร้องไห้หยุดด่าและหยุดอคติกับข้า ข้าจะมาถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย’
“ช่วยอะไร? แสดงตัวออกมาสิ! อย่าเก่งแต่ปาก ปล่อยให้ฉันตกมาอยู่ในสภาพนี้จนฉันรู้สึกชินไปแล้ว แล้วนี่ยังไงพอกลับร่างได้ อยู่ ๆ ฉันต้องกลับไปตายรังที่บ้านเหรอ หมอเขากำลังใจสั่นเลยนะ ทำไมต้องพรากเราออกจากกันด้วย”
‘มนุษย์นี่เข้าใจยาก ปากบอกไม่ชอบใจแต่พอจะจากไปก็เศร้า แต่ถ้าเจ้าเป็นปลายฝน เจ้าจะไม่ได้พรากจากเขาไปไหนเลยนะ’
“มีอะไรก็พูดมาเลยตรง ๆ อย่าอ้อมค้อม! ฉันมีเวลาไม่มาก”
‘เจ้าใจร้อนเสียจริง เอาล่ะที่มาวันนี้ข้ามีคำถาม เจ้าอยากกลับร่างถาวรหรือไม่ แต่อย่าพึ่งร้อนใจตอบ คิดตรองดี ๆ เพราะถ้าเจ้าเลือกแล้ว เจ้าจะไม่สามารถกลับร่างเดิมได้อีกตลอดชีวิต’
“อะไรนะ?”
‘ไปคิดไตร่ตรองดี ๆ ครบสามวันเมื่อไหร่ ข้าจะมาเอาคำตอบ’
เสี
