หลังจากที่มีคนแอบกอดและหอมแก้ม ลิลินที่อยู่ในร่างแฟนหมอณภัทรก็หลับปุ๋ยไปจนเช้า
และเธอก็ตื่นมาในวันใหม่ที่สดชื่นกว่าเกา แต่ติดที่รู้สึกไม่ค่อยชินกับผิวพรรณของตัวเองสักเท่าไหร่
เพราะปกติมันจะเนียนและนุ่มมากกว่านี้
“เฮ้อ... ออกจากโรงพยาบาลไป ฉันต้องพาร่างเธอไปทำสปา แปลงโฉมครั้งยิ่งใหญ่แล้วล่ะยัยปลายฝน”
เธอบ่นอุบอิบ และนั่งคอตก ก่อนจะค่อย ๆ หันมองไปที่โซฟายาว ที่หมอณภัทรนอนอยู่ด้วยความสงสัย
“เหอะ ๆ นี่เขาไม่กลับบ้านกลับช่องรึไง? เฝ้าอยู่ได้!”
ไม่ใช่แค่พูดพึมพำเท่านั้น ลิลินยังก้าวลงจากเตียงลากเสาน้ำเกลือไปหาหมอณภัทรอีกด้วย
และจากนั้นก็ชะเง้อมอง
มองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า พิจารณาจมูก ปาก คอขาว ๆ ยันปลายเท้าของหมอณภัทรที่เธอไม่เข้าใจ
คนบ้าอะไรหล่อตั่งแต่หัวจรดเท้า แถมไม่มีเล็บขบด้วย เขามีเวลาเข้าร้านทำเล็บบ่อยรึไง? หรือเป็นคนดูแลตัวเองดี?
“มองอะไรฝน?”
หลังจากเหม่อวิจารณ์คนอื่น ลิลินท
