บทที่ 18

1406 คำ

บทที่ 18 “ก็พามาระบุสถานะไง คุณจะได้เลิกเรียกหาไอ้สิทธิ์บ้าๆ นั่นสักที” เธอผงะตาโตทันที เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าเขาหมายถึงสิทธิ์อะไร และนั่นก็ทำให้เธอจำต้องหาวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์อันตรายนี้ ด้วยการ…กัด “โอ๊ย! เป็นหมารึไงพริมรตา” คนถูกกัดแขนตะโกนร้องลั่น “ไม่ได้เป็นหมา แต่ถ้าคุณยังไม่ยอมปล่อยฉันล่ะก็ ฉันจะกัดให้แขนขาดเลยคอยดู” ว่าแล้วคุณเธอก็ก้มลงไปหมายจะกัดแขนเขาอีกครั้ง แต่ก็ต้องชะงักเพราะคำขู่ของเขา “เอาสิ ถ้าคุณกัด ผมจูบ จะจูบให้ขาดใจตายไปเลยด้วย อ้อ! แล้วก็ไม่ได้จูบแค่ปากนะ แต่จะจูบทั้งตัวไม่ให้เหลือสักตารางนิ้วเลยคอยดู” ดูจากสายตาเขาตอนนี้ แน่นอนว่าเธอไม่นึกอยากจะเสี่ยง จากที่ตั้งใจจะอาละวาด ก็กลายเป็นสงบปากสงบคำ “เริ่มจากตรงไหนก่อนดีล่ะ” สีหน้าที่บอกว่าไม่ได้ล้อเล่นของเขาทำให้เธอรีบส่ายหน้าหวือ “งั้นจะคุยกันดีๆ ได้รึยัง” เขาถามเสียงห้วน ในขณะที่เธอก็พยักหน้าหงึกหงัก ถึงแม้ว่าห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม