บทที่ 15
“ไม่ต้องกลัว มีผมอยู่ตรงนี้ ผมจะปกป้องคุณเอง” เขาที่สังเกตเห็นมาโดยตลอดเดินมาเข้ากุมมือเธอราวกับจะปลอบประโลม เธอเงยหน้าช้อนสายตามองเขา มีคำพูดมากมายที่อยากจะพูด ซึ่งดูเหมือนเขาจะรับรู้ถึงความรู้สึกตอนนี้ของเธอดี
“ไว้ใจผม เพราะผมจะไม่มีวันปล่อยมือคุณ ตราบเท่าที่คุณยังต้องการ” เธอมองเขาด้วยความซาบซึ้งพลางพยักหน้าให้ด้วยความขวยเขิน เมื่ออีกฝ่ายกุมมือเธอไม่ปล่อยจริงๆ โชคดีที่พวกเขาขยับมายืนอยู่ด้านหลังบ่าวสาว ไม่อย่างนั้นเธอคงวางหน้าไม่ถูก ถ้าต้องทำแบบนี้ต่อหน้าธารกำนัลมากมายที่อยู่ในงาน กระทั่งถึงช่วงเวลาที่เธอวางหน้าไม่ถูกจริงๆ เมื่อบ่าวสาวเดินออกไป เพื่อเปลี่ยนชุด
“คุณ!” เธอพยายามดึงมือกลับ แต่เขากลับไม่ยอมปล่อย เธอจึงต้องหันไปเอ็ด
“ก็บอกแล้วว่าจะไม่ปล่อย ไปเถอะ คุณเองก็ต้องเปลี่ยนชุดเหมือนกันนี่” ไม่เพียงแต่ไม่ปล่อย แต่ยังจับจูงให้เธอเดินไปพร้อมกันหน้าตาเฉย คงมีแต่เธอกระมังที่
