บทที่ 15 ฟอร์มจัด พอเข้าห้อง เขาก็บ่นต่อ แต่เธอในตอนนี้รู้สึกหิวมากกว่าจะรู้สึกกลัวเหมือนเมื่อตอนนั้นแล้ว จำได้นะว่าเธอโทรหาเขาก่อนจะถึงบ้านแม่แล้วนะ แต่เขาไม่รับสายเอง คิดกลับไปก็โมโหตัวเองไม่หาย เสียรู้ครอบครัวจนได้ ใครจะรู้ พอเธอตัดสินใจกลับบ้าน ยังไม่ทันเข้าบ้านเลยก็มีรถคันหนึ่งขับมาจอดแล้วมีผู้ชายสี่ห้าคนลงมาจับตัวเธออย่างไม่บอกกล่าวกันเลย มารู้บนรถว่าถูกพ่อแม่และพี่สาวขายให้เสี่ยสมภพ เธอเสียใจมากๆ ที่หลงกล แต่เธอก็มีไหวพริบ บอกขอเข้าห้องน้ำหน่อย พวกมันก็แวะปั๊มพอดี โชคดีที่มีคนอยู่ในห้องน้ำด้วย เธอเลยขอยืมมือถือเพราะของตัวเองตกอยู่บนรถพวกนั้น เบอร์ที่จำได้ก็มีแต่เขา เธอนึกถึงเขาคนแรก พูดยังไม่ทันจบ ไอ้พวกที่เฝ้าหน้าห้องน้ำมันดันเข้ามา ฉวยมือถือนั้นไปกระทืบจนแตก เธอไม่ทันได้ขอโทษเจ้าของมือถือก็ถูกพวกมันจับเข้ารถแล้วขับออกไปทันที หลังจากนั้นก็พบเสี่ยสมภพ เธอดื้อรั้นไม่ยอม ดิ้นพล่