บทที่ 10 เรียกผิดนิดหน่อยเอง

1497 คำ

บทที่ 10 เรียกผิดนิดหน่อยเอง เช้าตรู่... เมื่อคืนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเธออาบน้ำเสร็จออกมาอีกที เขาหลับไปแล้ว กลายเป็นว่านอนกกนอนกอดกันไป “ จะไปทำงานแล้วเหรอ ” น้ำเสียงงัวเงียของเขาดังขึ้น “ ค่ะ ” “ ทำไมเธอไม่ปลุกฉัน ” “ กลัวจะรบกวนค่ะ ” “ วันนี้ฉันมีงานเช้าเหมือนกันนะ ” “ ขอโทษค่ะ ทราย...เอ่อ..ฉันไม่รู้ ” “ ช่างมัน ถ้าเธอไม่รีบ ก็รอฉันก่อนเดี๋ยวไปส่ง ” “ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไปเองดีกว่า ” “ บอกให้รอก็รอสิ ” “ ค่ะ ” เขาเข้าห้องน้ำไป ส่วนเธอก็เดินหาของกินในตู้เย็น เพราะหิวแล้ว “ กินอะไรของเธออีก ดูสิเลอะหมดแล้ว ” “ อุ้ย! ” ตกอกตกใจหมด จู่ๆก็เสียงดัง คนกำลังกินเพลินๆ มือหนายื่นมาเช็ดมุมปากให้ ทำเอาสายตาทั้งคู่ประสานกัน ความรู้สึกที่ผ่านสายตา มันวนกลับไปตอนคบกันใหม่ๆ ความรู้สึกเก่าๆจึงผุดออกมา ใบหน้าคมโน้มลงมาประกบจูบริมฝีปากเรียวในทันที เป็นจูบที่ช้าๆไม่ได้เร่งรีบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม