บทที่ 8 ท้อง
สองเดือนต่อมา...
เช้าตรู่หญิงสาวก็ไปทำงาน ตกเย็นก็กลับมานอนพักที่อพาร์ทเม้นท์ ทำแบบนี้อยู่สองเดือน ไร้วี่แววของผู้ชายอีกคน ไม่ว่าจะที่ไหนๆก็ไม่เคยได้พบเจอ
มันดีนะที่เขาหายไป เธอไม่รู้จะทำหน้ายังไงถ้าต้องเจอเขาบนเตียงในสภาพที่สติครบถ้วน แต่มันติดตรงที่เงินที่ติดเขาคงไม่มีวันหมด ใครมันจะลดหนี้ให้ฟรีๆกันบ้างล่ะ
ส่วนเรื่องพ่อแม่ เธอก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับพวกท่านเช่นกัน ถึงจะมีความคิดถึงและห่วงใยอยู่บ้างก็เถอะ แต่เธอก็ไม่อยากกลับบ้านไป กลัวกลับไปแล้วจะถูกขายให้ใครอีกก็ไม่รู้ ได้แต่ดำเนินชีวิตไปวันๆตามยถากรรม
[ โทรเข้า > น้ำฟ้า ]
( “ว่าไง” )
( “ไม่คุยกันนานเลย คิดถึง” )
( “เหมือนกัน” )
( “แกๆวันก่อนฉันเจอพี่คิริน พี่เขาหล่อมาก ได้ข่าวว่าไปศัลยกรรมมาด้วย ก็ว่าอยู่หน้าไม่เหมือนเดิม” )
( “อืม” )
( “แกไม่ตกใจเลยเหรอ หรือว่าเจอกันแล้ว” )
( “ปะ...เปล่า” )
( “แกรู้ไหม พ
