บทที่ 7 ครั้งต่อไปมีได้อีก
หญิงสาวลงจากรถของเขา แล้วยืนอยู่หน้าบ้านของตัวเองนานเป็นชั่วโมง ก่อนจะย่างกรายเข้าไป
“ ยัยทรายแก้ว ทำไมแกกลับมาเร็วจัง ” คนเป็นแม่ที่นั่งมองเงินล้านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เพียงเห็นใบหน้าผู้เป็นลูกสาวก็หุบยิ้มลงในทันที
“ หนูขอตัวก่อนนะคะ ”
“ ฉันถามแกอยู่นะยัยทรายแก้ว ”
“ เขาปล่อยให้กลับมาค่ะ ”
“ จริงดิ! ไม่ใช่แกหนีมานะ เดี๋ยวพวกมันก็แห่กันมาเอาเงินที่ฉันอีก ”
“ เปล่าค่ะ แต่ยังไงยืมเงินเขามา แม่ก็ต้องคืนไปนะคะ เพราะหลังจากนี้หนูจะไม่ช่วยอะไรแม่อีก ”
“ หน็อยนังนี่ แกไม่มีวันรอดพ้นจากฉันได้หรอก แกมันตัวทำเงิน ฮ่าๆ อย่าคิดมาแข็งข้อกับฉัน ”
“ สิ่งที่หนูเสียไปเพื่อแลกเงินมา แม่รู้ไหมว่ามันคือสิ่งสำคัญสำหรับหนู แม่ยังจะเอาอะไรจากหนูอีก ”
“ ในเมื่อมีครั้งแรก ครั้งต่อไปมันก็มีได้อีก ฉันคิดแค่นั้น ”
“ แม่คะ แม่ควรจะพอได้แล้วนะคะ ”
“ จะพอก็ต่อเมื่อแกมีผั
