LOVE DANGER #3
1248 คำ
LOVE DANGER #3
“ยิ้มมาเลยนะมึง” ไนต์เอ่ยแซวเพื่อนรักที่เดินกลับมาจากห้องประชุม
คีย์ยักคิ้วอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับคุยกับบางคนในไลน์
“ถูกใจเลยดิ”
“แน่นอน” คีย์ตอบก่อนจะเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า “มึงว่ากูจีบเค้าดีมั้ยวะ”
หมอกชะงักนิ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจากแผ่นโน้ตในมือ “มึงแน่ใจเหรอว่ามึงชอบเค้า”
“ไม่รู้ดิ แต่กูก็ไม่อยากปล่อยให้เค้าผ่านไปเฉยๆ”
“ก็ลองดู” คินตอบเสียงนิ่ง
คีย์พยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินไปคว้าบุหรี่แล้วออกไปสูบด้านนอก
“มันชอบผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เหรอ” หมอกพูดขึ้นเบาๆ
“ทำไมอะ” ไนต์หันไปถามหมอกอย่างสงสัย “ก็ดูมันจริงจังอยู่นะ”
“…”
“ทำไมทำหน้างั้นวะ หรือมึงก็ชอบลูกพีช?”
“เหอะ” หมอกยิ้มขำออกมาก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “ไม่ใช่สเปกกู”
“แล้วสเปกมึงต้องแบบไหน”
“แบบโยมั้ง”
“อ่าว ไอ้เวรนี่” ไนต์มองเพื่อนรักอย่างไม่พอใจ
“ทำไม มึงหวงแฟนเก่าเหรอวะ ไหนบอกไม่ได้จริงจังไง” คินพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างล้อเลียน
“เลิกยิ้มแบบนี้เลยนะไอ้คิน” ไนต์ชี้หน้าเพื่อนรักอย่างคาดโทษ “น่าเบื่อพวกมึงจริงๆ” ก่อนจะลุกเดินออกไปสูบบุหรี่กับคีย์แทน
-อีกด้าน-
ครืดด ครืดด ติ๊ด!
“ค่ะพี่เหนือ”
(ไม่คิดจะกลับบ้านเลยเหรอ)
“อะไรอ่า นี่โทรมาบ่นกันเหรอ” น้ำหนึ่งยิ้มขำออกมา “หนึ่งยุ่งๆ เรื่องที่ร้าน เรื่องเรียนด้วย”
(พี่ก็บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวพี่จัดการเอง) น้ำเหนือบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนใจกับความดื้อของน้องสาว
“หนึ่งไหว”
(แล้วแต่ นี่เรียนเสร็จยัง)
“เสร็จแล้วค่ะ”
(พี่มาคุยงานที่กรุงเทพ มาเจอพี่ที่โรงแรม เดี๋ยวพี่ส่งโลเคชั่นไปให้)
“ได้ค่ะ” น้ำหนึ่งตอบขึ้นอย่างอารมณ์ดี “เจอกันนะคะ”
ติ๊ด! ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วหันไปคุยกับเพื่อนรัก “เฟี๊ยต ไปก่อนนะ”
“อ้าว ทำไมรีบกลับอะ”
“พี่เหนือมากรุงเทพอะ”
“อ่อ เคๆ” เฟี๊ยตยิ้มให้เพื่อนรักตรงหน้า “ฝากบอกพี่เหนือด้วยนะว่าฉันยังโสด”
น้ำหนึ่งยิ้มขำออกมาเบาๆ “ฝากบอกเมลล์ด้วยนะ”
“จ้า ขับรถดีๆ”
น้ำหนึ่งยิ้มกว้างก่อนจะลุกเดินไปที่ลานจอดรถพร้อมกับขับรถหรูออกไปทันที
.
.
ตึ้งง!
น้ำหนึ่งก้าวออกมาจากลิฟต์ก่อนจะมองไปรอบๆ พร้อมกับกวาดสายตาหาพี่ชายของตนเองก่อนจะเห็นน้ำเหนือที่โบกมือมาให้ตนเอง
ตึกตัก ตึกตัก
พลั่ก!
ตุ้บบ!
“ขอโทษครับ” ชายหนุ่มก้มลงไปหยิบกระเป๋าพร้อมกับมองน้ำหนึ่งด้วยแววตาเป็นห่วง “คุณเจ็บตรงไหนมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ” น้ำหนึ่งส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะรับกระเป๋ามาจากชายหนุ่ม
“ขอโทษจริงๆ นะครับ”
“มะ...”
“รัณย์” เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกับปรายตาไปมองน้ำหนึ่งอย่างไม่ค่อยเป็นมิตรนัก “พีชต้องไปสตูดิโอ”
“อื้ม” ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะส่งยิ้มให้น้ำหนึ่งพร้อมกับเลี่ยงตัวเดินเข้าลิฟต์ไป
“หนึ่ง” น้ำเหนือเดินตรงเข้ามาหาน้องสาว “เป็นไรเปล่า”
“ไม่เป็นไรค่ะ” น้ำหนึ่งส่ายหน้าก่อนจะเดินเข้าไปกอดพี่ชาย “คิดถึงจัง”
“ไม่ต้องมาอ้อน คิดถึงแต่ไม่ยอมกลับบ้านเนี่ยนะ”
“ก็หนึ่งยุ่ง”
“ข้ออ้าง” น้ำเหนือบ่นน้องสาวพร้อมกับผละอ้อมกอดออก “รู้จักเหรอ?”
“คะ? ใครเหรอ”
“คุณภารัณย์อะ”
“ภารัณย์” น้ำหนึ่งทำหน้างง “ภารัณย์ไหนอะ”
“คนเมื่อกี้ไง”
“อ่อ ไม่รู้จักค่ะ พอดีเดินชนกันเค้าก็เลยขอโทษหนึ่ง”
“อ่อ นึกว่ารู้จักกัน” น้ำเหนือพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะโอบไหล่น้องสาว “ไปกินข้าวกัน”
“หิวมากเลยอะ”
“ทำไมไม่หาอะไรกินรองท้องมาก่อน”
“เดี๋ยวผลาญตังค์พี่เหนือได้ไม่เยอะ” น้ำหนึ่งพูดพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี
“เรานี่มันจริงๆ เลยนะ” น้ำเหนือมองน้องสาวอย่างเอ็นดูก่อนจะเดินพาไปยังโต๊ะที่จองไว้
-หลายชั่วโมงต่อมา-
ครืดด ครืดด
ติ๊ด!
“ค่ะพี่คีย์”
(อยู่ไหน พี่มาหาที่ร้านไม่เจอ)
“ไปข้างนอกมาค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ” น้ำหนึ่งถามขึ้นพร้อมกับยิ้มออกมา
(พี่ลืมของไว้ในร้านเราอะ)
“อ่อ อยู่หน้าปากซอยแล้วค่ะ รอแป๊บหนึ่งนะ”
(อื้ม ไม่ต้องรีบ พี่รอได้) คีย์พูดขึ้นเสียงนิ่งก่อนจะตัดสายทิ้งไป
น้ำหนึ่งยิ้มกว้างพร้อมกับเร่งความเร็วรถขึ้นก่อนจะทำหน้าเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง “พี่คีย์จะหิวมั้ยเนี่ย ซื้อข้าวไปให้ดีกว่า” ก่อนจะตบไฟเลี้ยวแวะร้านอาหารข้างหน้าที่เป็นร้านโปรดของชายหนุ่ม
-ผ่านไปสักพัก-
ปัง!
ตื๊ด!
น้ำหนึ่งกดล็อกกุญแจรถก่อนจะเดินยิ้มเข้าไปหาคีย์ที่ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าร้าน
“ขับรถเร็วนะเนี่ย” คีย์เอ่ยทักยิ้มๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปช่วยน้ำหนึ่งถือของในมือ แล้วเดินตามเข้าไปในร้าน
“ลืมไว้ตรงไหนคะ เดี๋ยวหนึ่งไปหยิบให้”
“ไม่เป็นไร” คีย์วางของก่อนจะเดินไปคว้าซองเอกสารบางอย่างที่วางไว้บนหลังเคาน์เตอร์
“พี่คีย์หิวมั้ยคะ กินข้าวมั้ย” น้ำหนึ่งเอ่ยถามชายหนุ่ม
“ไม่อะ พี่มีธุระ” คีย์เอ่ยเสียงนิ่งพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้หญิงสาว “จะอยู่นี่อีกนานมั้ยเนี่ย”
“สักพักค่ะ”
“อย่าดึกมากนะ”
“ค่ะ” น้ำหนึ่งพยักหน้า “จะไปแล้วเหรอ”
“ทำเสียงแบบนี้คือไร เหงาเหรอ?”
“เปล่า” น้ำหนึ่งตอบเสียงเบาก่อนจะเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในร้านด้วยสีหน้าเหวี่ยงๆ
กริ๊งงง~
“คีย์ ไปกันยัง”
คีย์หันไปมองด้านหลังก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย “ลงมาทำไม?”
“ก็คีย์ช้าอะ” หญิงสาวทำหน้าเหวี่ยงก่อนจะมองไปที่น้ำหนึ่งที่ยืนหน้านิ่งอยู่กับคีย์ “คุยเสร็จยัง? โทษทีนะ วันนี้คิวฉันอะ อย่าระราน”
“ไบร์ท” คีย์พูดเสียงเข้ม “นี่น้องของฉัน อย่าเสียมารยาท”
หญิงสาวปรับสายตาอ่อนลงก่อนจะหันไปมองหน้าคีย์ “ไปกันได้ยัง”
“ไปรอที่รถ เดี๋ยวตามออกไป” คีย์พูดเสียงนิ่งก่อนจะหันไปมองหน้าน้ำหนึ่ง “ขอเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ย”
“ตามสบายเลยค่ะ” น้ำหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนยิ้มให้ไบร์ทอย่างเป็นมิตร “ทานน้ำมั้ยคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ” ไบร์ทตอบก่อนจะมองน้ำหนึ่งอย่างพิจารณาก่อนจะล้วงกระเป๋าเพื่อหาอะไรบางอย่าง
ตุบ!
น้ำหนึ่งมองสิ่งของที่หล่นมาจากกระเป๋าของคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ชาวาบไปทั้งตัว
“ขอโทษค่ะ” ไบร์ทยิ้มมุมปากก่อนจะก้มลงไปหยิบกล่องถุงยางมาใส่กระเป๋าเหมือนเดิม “ดีนะที่เห็นว่าตก ไม่งั้นแย่แน่เลย วันนี้ต้องใช้ซะด้วย”
น้ำหนึ่งยื่นนิ่งหลบตาหญิงสาวก่อนจะหันไปมองคีย์ที่เดินกลับมาจากห้องน้ำ
“บอกให้ไปรอที่รถไง”
“บนรถมันเบื่ออะ” ไบร์ทพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มออกมาก่อนจะเดินไปกอดแขนคีย์ไว้ “ไปกันเหอะ” พร้อมกับเงยหน้าสบตาชายหนุ่มอย่างสื่อสารอะไรบางอย่าง
“อื้อ” คีย์พยักหน้าเบาๆ “ไปก่อนนะหนึ่ง”
“ค่ะ เอ่อ ขับรถดีๆ นะคะ” น้ำหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มให้ทั้งคู่ที่พากันเดินออกจากร้านไป
- ผู้เขียน
