LOVE DANGER #2
1242 คำ
LOVE DANGER #2
“ยิ้มอะไรวะ” ไนต์หันไปถามเพื่อนรักที่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว “เฮ้ย!”
“ฮะ” คีย์เลิกคิ้วก่อนจะถอดหูฟังออก “มึงคุยกับกูเหรอ”
“เออดิ เป็นไร”
“ไม่ได้เป็นไร”
“แล้วนั่งยิ้มเชี่ยไร”
“กูฟังเพลง”
“เพลงอะไรของมึง เพราะขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“เพลงก็...ดีนะ แต่คนร้องดีกว่า” คีย์พูดพร้อมกับอมยิ้มมองคนบนหน้าจอ
“จริงจังเหรอวะไอ้คีย์”
“ไม่รู้ดิ รู้แค่...” คีย์เงียบไปพร้อมกับหยุดมองหญิงสาวคนหนึ่งที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า
“พีชต้องไปเตรียมตัวที่ไหนคะ” หญิงสาวสวยพูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งๆ “ทำไมทีมงานไม่บอกอะไรพีชเลย”
“ขอโทษค่ะน้องพีช เดี๋ยวพี่เรียกทีมงานให้นะคะ” หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะรีบวิ่งไปเรียกทีมงานคนอื่นๆ
ลูกพีชส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปเจอคีย์ที่จ้องมาที่ตนเองอย่างไม่วางตา ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอย่างไม่สนใจ พร้อมๆ กับที่ทีมงานวิ่งเข้ามาแล้วพาหญิงสาวไปเตรียมตัว
“หึ หยิ่งใช่เล่นเลยนะ” ไนต์พูดเสียงนิ่ง
“สเปกมึงเลยดิ” หมอกพูดขึ้นพร้อมกับหมุนไม้กลองในมือเล่น
“กูว่าคนนี้ยาก”
“ยากๆ แบบนี้แหละ กูชอบ” คีย์พูดขึ้นยิ้มๆ พร้อมกับมองตามลูกพีชอย่างไม่วางตา
-ผ่านไปสักพัก-
“มึงว่ามันอาการหนักปะ” ไนต์หันไปคุยกับคินก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปที่คีย์ “แม่งมองเหมือนจะกินผู้หญิงคนนั้นเข้าไป”
“ถ้ามันจริงจังก็ดี” คินพูดขึ้นเสียงนิ่ง พร้อมกับมองไปที่คีย์ที่เอาแต่จ้องลูกพีชซึ่งร้องเพลงอยู่บนเวทีตรงหน้า
“ไป” หมอกพูดขึ้นหลังจากทีมงานเดินมาเรียกให้ไปสแตนด์บาย “ไอ้คีย์ ไป” ก่อนจะหันไปสะกิดเรียกคีย์อีกครั้ง
“เออๆ” คีย์พยักหน้ารับก่อนจะลุกเดินตามกลุ่มเพื่อนออกไป แต่ก็ไม่วายหันไปมองลูกพีชพร้อมกับยิ้มออกมา
“ถ้าชอบขนาดนี้ก็จีบเลยดิวะ” ไนต์พูดขึ้นเสียงนิ่ง
“ไม่กล้าว่ะ” คีย์พูดพร้อมกับเดินตรงไปหลังเวที
“ไม่กล้า?” ไนต์ทำหน้าสงสัย “ไม่กล้าอะไรวะ อย่างมึงเนี่ยนะ กูเห็นทีกับคนอื่นไม่เห็นเป็นแบบนี้”
“ก็นั่นคนอื่น” คีย์พูดเสียงนิ่ง “มันไม่เหมือนกัน”
“เออ กูเห็นด้วยกับพวกแม่งละ มึงนี่เป็นหนักจริง” ไนต์พูดเสียงนิ่งก่อนจะส่ายหัวเบาๆ “ไป เลิกมองได้แล้ว ไปเตรียมตัว เดี๋ยวไอ้หมอกก็แดกหัวเอาหรอก” ก่อนจะลากเพื่อนรักให้เดินตามตนเองไป
-หลายชั่วโมงต่อมา-
“ลมอะไรพัดมาคะเนี่ย” น้ำหนึ่งถามชายหนุ่มทั้งสี่คนที่เดินเข้ามาในร้านด้วยสีหน้างงๆ
“ไม่มีลมอะไรพัดมาหรอก แค่อยากกินกาแฟ” หมอกพูดเสียงนิ่ง “ไปร้านอื่นแล้วมันวุ่นวายอะ”
“หึ” น้ำหนึ่งยิ้มขำ “นั่งสิคะ เดี๋ยวไปชงกาแฟมาให้ เอาเหมือนเดิมเนอะ” ก่อนจะหันไปมองหน้าทุกคนพร้อมกับหยุดชะงักลงที่คีย์ “พี่คีย์ดูอารมณ์ดีจังเลยนะคะ มีอะไรพิเศษรึเปล่า?”
“อย่าไปสนใจเลยหนึ่ง พวกคลั่งรัก” ไนต์ส่ายหน้าอย่างเอือมๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าคีย์ “มึงเลิกมองโทรศัพท์แล้วยิ้มสักทีได้มั้ย กูขนลุก”
“มันแค่เจอคนที่มันชอบอะ ไม่มีไรหรอก” หมอกพูดกับน้ำหนึ่งที่มองไปที่คีย์อย่างไม่วางตา
“คนที่ชอบ” น้ำหนึ่งทวนคำของหมอก “พี่คีย์มีคนที่ชอบด้วยเหรอคะ”
“อย่าไปสนใจเลย” หมอกพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ไปทำกาแฟกัน เดี๋ยวพี่เป็นลูกมือเอง”
“ค่ะ” น้ำหนึ่งยิ้มเจื่อนก่อนจะหันไปเหลือบมองคีย์เล็กน้อย
-ผ่านไปสักพัก-
“ร้านจะเปิดเมื่อไหร่” คินหันไปถามรุ่นน้องสาว
“น่าจะอีกสักเดือนค่ะ”
“เก่งเหมือนกันนะเราเนี่ย” ไนต์ยิ้มให้น้ำหนึ่ง
“ไม่หรอกค่ะพี่ไนต์ หนึ่งยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะเลย ส่วนใหญ่คนที่จัดการจะเป็นพี่เหนือมากกว่า หนึ่งจะไปโฟกัสเรื่องกาแฟแทน” น้ำหนึ่งตอบก่อนจะเบนสายตาไปมองคีย์ที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างนอก
“อยากรู้เหรอว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร” หมอกถามขึ้นอย่างรู้ทัน
“เอ่อ...”
“ลูกพีช” หมอกพูดพร้อมกับมองคนตรงหน้า
“ชื่อคุ้นจังเลยนะคะ”
“อื้อ เค้าเป็นนักร้อง”
“อ่อ”
“แต่ไอ้คีย์มันไม่น่าจะจริงจังอะไร ก็คงเหมือนผู้หญิงทั่วๆ ไปแหละมั้ง” ไนต์พูดขึ้นมาเสียงนิ่ง
“รอบนี้กูว่าไม่นะ” คินพูดพร้อมกับหันไปมองคีย์ “กูรู้สึกว่าคนนี้พิเศษกว่าคนอื่่นๆ”
ไนต์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย ต่างกับหมอกที่นั่งเงียบแล้วหันไปมองหน้าน้ำหนึ่งที่มองไปที่คีย์ด้วยแววตาเศร้า
“ว่าแต่เราเหอะเมื่อไหร่จะมีแฟนกับเค้าบ้าง” ไนต์ถามขึ้นยิ้มๆ
“ยังหรอกค่ะ หนึ่งยุ่งๆ อะ”
“เป็นถึงดาวคณะเลยนะ ไรวะหนึ่ง”
น้ำหนึ่งยิ้มขำออกมา “หนึ่งอยากอยู่คนเดียวอะ มีแค่พี่ชายหล่อๆ สี่คนก็พอแล้ว เอ่อ มีพี่แก้วอีกคนด้วย”
“ไม่อยากมีใคร หรือรอใครอยู่” ไนต์ยิ้มแซวหญิงสาว “เลือกให้ดีๆ ละกัน ถ้าไม่ชัวร์บอกพี่ เดี๋ยวพี่ช่วยดู”
“จะช่วยน้องดู มึงเอาตัวเองให้รอดก่อนมั้ย” หมอกพูดเสียงนิ่ง
“มึงวนเข้าเรื่องกูทำไมเนี่ย” ไนต์หันไปทำตามขวางใส่หมอกก่อนจะยกกาแฟขึ้นมาจิบ ก่อนที่ชายหนุ่มจะพากันคุยถึงอัลบั้มที่กำลังจะปล่อยออกมา
-หลายวันต่อมา-
แกร๊ก!
“แฮงก์เหรอ”
“เออดิพี่” คีย์ตอบพร้อมกับเดินไปนั่งบนเก้าอี้ก่อนจะหันไปมองหน้าเจ “พี่ ทีหลังนัดล่วงหน้าก็ดีนะ”
“โทษที พอดีมีเรื่องเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย”
“ครับ” คีย์พยักหน้ารับ
“นักร้องที่จะมาทำโปรเจกต์ร่วมกับเราตอนแรกเค้ามีปัญหาเรื่องสัญญาเลยต้องเปลี่ยนเป็นคนอื่นแทน”
“ใครเหรอครับ”
“ลูกพีช รู้จักใช่มั้ย”
“ฮะ! ลูกพีชเหรอ” คีย์ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ
“อื้อ” เจพยักหน้ายิ้มๆ
“น้อยๆ หน่อยคีย์ แค่ร่วมงานกันโอเคมั้ย แค่งาน” ซินดี้หันไปพูดกับหนุ่มรุ่นน้องอย่างรู้ทันความคิด
“โหพี่ คนนี้ผมปลื้มมานานแล้วนะ” คีย์ตอบอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหันไปหาเจ “แล้วนี่ยังไงต่อพี่ จะให้เริ่มงานเลยมั้ย ผมเริ่มได้เลยนะ”
“ใจเย็นๆ พี่แค่แจ้งเราก่อน” เจยิ้มขำคนตรงหน้า “เดี๋ยวพี่จะนัดคุณลูกพีชเข้ามาคุยกับเรา แต่ยังไม่แน่ใจเรื่องวันนะ อาจจะต้องรอทางนั้นคอนเฟิร์มมาอีกที”
“ได้พี่” คีย์พยักหน้าอย่างอารมณ์ดี
“ท่าทางจะชอบจริงๆ นะเนี่ย” เจเอ่ยแซว “งั้นเดี๋ยววันนี้เรามาคุยแผนงานคร่าวๆ ละกัน”
“ครับ”
“เอ่อ เดี๋ยวต่อไปจะมีน้องผู้ชายมาประสานงานตรงนี้แทนพี่นะ เพราะพี่ต้องวิ่งดูหลายโปรเจกต์ กลัวว่าจะดูได้ไม่ดี”
“ครับ ผมได้หมด”
“โอเค งั้นเริ่มเลยนะ” เจพูดขึ้นอย่างใจดีก่อนจะเริ่มอธิบายรายละเอียดต่างๆ ให้คีย์ที่นั่งฟังอย่างตั้งใจ
- ผู้เขียน
