LOVE DANGER รักอันตราย

LOVE DANGER #1 แกร๊ก! อึก! อึก! อึก! “พวกมึงจะไปไหนต่อ” คีย์กระดกเบียร์ในมือพร้อมกับหันไปถามเพื่อนรักอีกสามคน “กลับห้อง” คินตอบเสียงนิ่ง “เหมือนกัน” หมอกตอบพร้อมกับลุกเดินออกจากห้องซ้อมเป็นคนแรก “มึงอะ” คีย์หันไปถามไนต์ก่อนจะโยนกระป๋องเบียร์ให้ แกร๊ก! “กูมีนัด” ไนต์ตอบพร้อมกับยกกระป๋องเบียร์ในมือขึ้นกระดกด้วยท่าทีผ่อนคลาย “กูไปละ” คินพูดขัดขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ “มันเป็นไรวะ ทะเลาะกับแก้วเหรอ” คีย์หันไปถามไนต์ “นิสัยปกติของเพื่อนมึง มึงยังไม่ชินอีกเหรอ” “เออ” คีย์พยักหน้าเบาๆ “แล้วมึงจะไปไหน” “ยังไม่รู้เลยว่ะ เบื่อๆ” คีย์ตอบเสียงนิ่ง “คงกลับห้อง” ก่อนจะเดินไปคว้าเบียร์ในตู้เย็นมาเปิดอีกกระป๋อง “พอมั้ยล่ะไอ้คีย์ เดี๋ยวมึงต้องขับรถ” “2 กระป๋องทำอะไรกูไม่ได้หรอก” คีย์ส่ายหน้ายิ้มๆ “แล้วนี่มึงนัดกับใคร” “เรื่องของกู” “มีเป็นตัวเป็นตนได้แล้วมั้ง” “บอกใคร? บอกตัวเองเหรอ” “ไอ้เวรนี่” คีย์พูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าเอือมๆ “ไปยังอะ” “เออ” ไนต์พยักหน้ารับก่อนจะเดินนำเพื่อนรักออกจากห้องซ้อมไป -ผ่านไปสักพัก- กริ๊งงง~ หญิงสาวหน้าตาน่ารักเงยหน้าขึ้นมาจากแก้วกาแฟตรงหน้าก่อนจะมองไปที่ประตูร้านที่มีชายหนุ่มคุ้นตาส่งยิ้มมาให้พร้อมกับเดินตรงเข้ามานั่งตรงเคาน์เตอร์ “พี่คีย์” “อื้อ” คีย์พยักหน้า “ว่าแล้วว่าต้องอยู่ที่นี่” “ทำไมหน้าแดงล่ะคะ ป่วยเหรอ” น้ำหนึ่งถามขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผาก “ตัวไม่ร้อนนี่” “ไม่ได้ป่วย” “แล้วทำไมหน้าแดงล่ะคะ” น้ำหนึ่งถามขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าครุ่นคิด “ดื่มมา?” “อือฮึ” “พี่คีย์ ดื่มมาแล้วยังจะขับรถอีก ไม่รู้เหรอว่ามะ…” “กาแฟอะไรเหรอ กลิ่นหอมดีนะ” คีย์เอ่ยแทรกขึ้นอย่างเปลี่ยนเรื่อง “ขอพี่ชิมหน่อย” ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้ากาแฟตรงหน้า เพียะ! “โอ๊ย” คีย์ร้องขึ้นเบาๆ พร้อมกับมองหน้าน้ำหนึ่ง “ตีพี่ทำไมอะ” “ไม่ได้พี่คีย์ พี่ดื่มแอลกอฮอล์มาแล้วจะมาดื่มกาแฟอีกเนี่ยนะ มันอันตราย” “พี่ไม่เป็นไรหรอกน่า มา เดี๋ยวพี่ช่วยชิม” ครืดด! น้ำหนึ่งเลื่อนแก้วไปทางอื่นก่อนจะหันไปหยิบน้ำเปล่ามาวางตรงหน้าแทน “ดื่มน้ำดีกว่าค่ะ” คีย์ยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะหยิบขวดน้ำมาเปิดแล้วกระดกด้วยสีหน้านิ่งๆ “กินอะไรมายังคะ แล้วทำไมอยู่ดีๆ ถึงมานี่ได้ล่ะ” “ยังไม่กิน” คีย์ตอบเสียงนิ่งพร้อมกับวางขวดน้ำลงบนโต๊ะ “เบื่อๆ ก็เลยมาหา” “สาวๆ ของพี่ล่ะ” “ไม่มีสาวๆ ของพี่” คีย์ตอบพร้อมกับยิ้มมุมปากก่อนจะเปลี่ยนเป็นเดินไปทิ้งตัวบนโซฟาแทน “กินอะไรรึยัง ออกไปหาอะไรกินมั้ย” “หนึ่งสั่งมาแล้ว” น้ำหนึ่งตอบยิ้มๆ ก่อนจะมองไปที่หน้าร้านที่มีรถมอเตอร์ไซค์ขับมาจอดพอดี “น่าจะมาแล้วค่ะ หนึ่งออกไปเอาก่อนนะ” ก่อนจะเดินผ่านหน้าคีย์ออกไปเอาอาหาร คีย์มองตามหญิงสาวที่เดินผ่านหน้าไปอย่างไม่วางตาก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย กริ๊งงง~ “ทานข้าวกันค่ะพี่คีย์” น้ำหนึ่งยิ้มกว้างพร้อมกับเดินมานั่งตรงโซฟาก่อนจะจัดแจงหยิบอาหารออกมา “นี่ซูชิที่พี่คีย์ชอบ อันนี้ก็ด้วย” ก่อนจะวางอาหารไว้ตรงหน้าชายหนุ่ม “พี่ว่าเรากระโปรงสั้นขึ้นมั้ย” “คะ?” น้ำหนึ่งทำหน้างงก่อนจะก้มลงมองกระโปรงตนเอง “ไม่นี่คะ” “ทำไมเปลี่ยนมาใส่ทรงเอ” “ไม่มีเหตุผลอะไรเลยค่ะ แค่อยากใส่” น้ำหนึ่งยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมกับยื่นตะเกียบให้ “ทานข้าวกันค่ะ” “แล้วทำไมสั่งมาเยอะแบบนี้” คีย์มองอาหารตรงหน้า “ขี้เกียจสั่งบ่อยๆ อะ” น้ำหนึ่งตอบเสียงนิ่ง “เลยสั่งมาทีเดียว” “นี่พี่แย่งหนึ่งกินสินะ” คีย์ถามยิ้มๆ พร้อมกับคีบซูชิเข้าปาก “อร่อยมั้ยคะ?” “อื้อ” คีย์พยักหน้า “ไม่ได้กินข้าวเที่ยงใช่มั้ยคะ” น้ำหนึ่งเงยหน้าถามชายหนุ่ม “บริษัทพี่นี่แย่จริงๆ เลยนะ ดูแลศิลปินไม่ดีเลย” “เปล่าหรอก พวกพี่ซ้อมกันจนเพลินอะ” คีย์ตอบพร้อมกับเอื้อมมือไปคีบขิงดองในกล่องของหญิงสาว “ขอนะ” น้ำหนึ่งพยักหน้าพร้อมกับยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะก้มกินข้าวต่ออย่างอารมณ์ดี -หนึ่งชั่วโมงต่อมา- “จะอยู่ต่ออีกนานมั้ย” คีย์เอ่ยถามน้ำหนึ่ง “ไม่นานค่ะ” “อื้อ” “ทำไมเหรอคะ” “ถามดูเฉยๆ มันดึกแล้ว” “หนึ่งอยู่คนเดียวจนชินแล้วค่ะ พี่คีย์กลับได้เลยนะ” น้ำหนึ่งยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะหันไปสนใจเมล็ดกาแฟต่อ ครืดด ครืดด คีย์หยิบมืิอถือขึ้นมาดูก่อนจะกดรับสาย ติ๊ด! “ครับ” (คีย์ ว่างมั้ย? เราเหงาอะ เจอกันหน่อยมั้ย) คีย์นิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองน้ำหนึ่งที่เงยหน้ามายิ้มให้ตนเอง “คงไม่อะ วันนี้ไม่ว่าง” ติ๊ด! “สาวๆ โทรตามเหรอคะ” น้ำหนึ่งเงยหน้าขึ้นถามชายหนุ่ม “อื้อ” “แล้วไม่ไปเหรอ” “ไม่อะ” คีย์ส่ายหน้าก่อนจะเอนตัวพิงโซฟา “จะปล่อยให้น้องสาวอยู่คนเดียวได้ไง” “…” “สาวๆ จะมาสำคัญมากกว่าน้องได้ไง จริงมั้ย?” น้ำหนึ่งยิ้มกว้างก่อนจะก้มหน้าดูเมล็ดกาแฟต่อ ก่อนจะหันไปมองคีย์ที่กระเถิบเข้ามาใกล้ตนเอง “ทำไมเหรอคะ” “น่าแปลกเนอะ” “เรื่อง?” “หน้าหวานๆ แบบนี้ทำไมถึงมาชอบกาแฟได้” “ก็เจอมาตั้งแต่เด็กนี่คะ จำความได้พ่อก็พาไปเดินดูเจ้าเมล็ดพวกนี้แล้ว” “…” “ถามว่าชอบมั้ย อื้มม ก็ตอบไม่ถูกนะ แต่คิดว่าถ้าขาดไปก็คงจะรู้สึกแปลกๆ” “ผูกพันว่างั้น” น้ำหนึ่งพยักหน้ายิ้มๆ “หนึ่งว่าความผูกพันนี่ น่ากลัวกว่าความรักอีกนะคะ มันเป็นรูปแบบความสัมพันธ์ที่มักถูกมองข้ามอะ พอมารู้ตัวก็…ไม่ทันแล้ว” “อะไรเนี่ยเรา มีความรักเหรอ?” “เปล่าซะหน่อย” น้ำหนึ่งตอบพร้อมกับก้มหน้าหลบตาชายหนุ่ม “ไม่จริงมั้ง” คีย์เอ่ยขึ้นยิ้มๆ “ถ้ามีต้องเอามาให้พี่สแกนก่อนนะรู้มั้ย” ก่อนจะลูบหัวคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู “ถ้าเค้าเป็นคนไม่ดีพี่จะได้ไม่ให้คบ” “แบบไหนถึงจะเป็นคนไม่ดีคะ” น้ำหนึ่งถามขึ้นอย่างอยากรู้ “แบบพี่นี่ไง” คีย์ยิ้มขำออกมา “อย่าเจอผู้ชายแบบพี่ก็พอ” “ผู้ชายแบบพี่ แบบไหนเหรอ?” “ก็ผู้ชายที่ไม่พร้อมจะรักใครแค่คนเดียวไง” คีย์ตอบยิ้มๆ “ไม่สิ แค่ตอนนี้พี่ยังไม่เจอคนที่ทำให้รู้สึกอยากจะรักเค้าแค่คนเดียวต่างหาก” “งั้นเหรอคะ” น้ำหนึ่งยิ้มให้ชายหนุ่มบางๆ “ขอให้พี่เจอเร็วๆ นะ” “ทำไมล่ะ” “หนึ่งอยากให้พี่มีความสุข” “หึ น่ารักจริงๆ” คีย์เอามือยีผมหญิงสาวก่อนจะเปลี่ยนเป็นชวนคุยเรื่องอื่นๆ ไปเรื่อยเปื่อย