หลังรับประทานอาหารเย็น ลินจันทร์ก็ขอตัวออกมานั่งตรงชานระเบียงหน้าบ้าน นอกจากต้องการมุมสงบส่วนตัว หล่อนยังอยากใช้เวลาสำหรับตัดสินใจครั้งสำคัญว่าจะอยู่ที่นี่ต่อไปหรือแบกหน้ากลับไปหาพุดตาน
ลินจันทร์ปิดเปลือกตาแล้วคิดทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่สืบเท้าเข้ามาใน บ้านหนองใสดินงามก็มีเรื่องให้ปวดหัวตลอด และการประกาศศึกกับทองภูมิก็เป็นสิ่งโง่เง่าที่สุด เขาเป็นคนสำคัญของหมู่บ้าน ถึงจะมีนิสัยบุ่มบ่ามไปหน่อย แต่ใครๆต่างยอมรับนับถือเพราะเสือตัวนี้คือผู้นำรายได้เม็ดงามเข้าชุมชนด้วยการท่องเที่ยวสมัยใหม่
แต่ใครจะเห็นดีเห็นงามเทคะแนนสนับสนุนพ่อเสือยังไงลินจันทร์ไม่สน หล่อนสนแต่ความรู้สึกหนึ่งฤทัยเท่านั้น ทองภูมิเปรียบเสมือนพี่ชายของเธอ ยามนี้ทั้งสองคนต้องมองหน้ากันไม่ติดเพราะมีหล่อนเข้ามาสร้างเรื่องยุ่งเหยิงจนอีรุงตุงนังไปหมด
หญิงสาวมองไปยังผืนฟ้ายามพลบค่ำ ใจคอไม่สู้ดี กระหวัดใจถึงคำพูดและท่าทีขอ
