Chapter 1 ของเดิมพัน
1032 คำ
Chapter 1
ของเดิมพัน
3!
2!
1!
GO!!!
ปัง!
การแข่งขันเริ่มต้นขึ้นรถยนต์ทั้งสองคนกระชากเกียร์ออกตัวไปอย่างรวดเร็วหลังจากเสียงสัญญาณดังขึ้น ทั้งคู่ขับออกไปอย่างรวดเร็วโดยเบียดชิดกันไปตามทางซึ่งไม่มีทีท่าว่าจะยอมกันง่าย ๆ
ร่างบางที่นั่งมองเหตุการณ์อยู่น้ำตาร่วงไหลอาบแก้มอย่างหนัก เธอไม่คิดเลยว่าชีวิตของเธอจะตกอยู่ในสภาพที่เลวร้ายแบบนี้ ไม่คิดเลยว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของเธอจะทำกับเธอได้ขนาดนี้!
ชีวิตเธอจะเป็นยังไงต่อไป...
ถ้าหากว่าวินชนะ...?
มาร์ทชนะ...?
แต่ทว่า...
เฮ!!!
กรี๊ดดดด!!!
เสียงเชียร์และเสียงโห่ร้องดังไปทั่วทั้งสนามลุ้นกับการแข่งขันผู้คนรอบข้างเธอก็ต่างพนันกันต่าง ๆ นานา เธออยากออกจากสถานการณ์นี้อยากออกไปให้ไกล ๆ ซะเดี๋ยวนี้
เอี๊ยด!!!
การแข่งขันจบลงตามด้วยฝุ่นควันที่เกิดจากการเบรกอย่างรุนแรงของรถที่เข้าถึงเส้นชัยเป็นคันแรก เสียงเชียร์ร้องดังขึ้นไปทั่วทั้งสนามผู้ที่ชนะเดินตรงเข้ามาด้วยสีหน้าที่ภาคภูมิใจ
วินแพ้!
“ไอ้เหี้ยมาร์ท มึงเล่นสกปรก!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นด้วยอารมณ์ที่โกรธจัดรีบวิ่งตรงมาหาฝ่ายผู้ชนะอย่างเอาเรื่อง
“แล้วไง?”
“ไอ้เชี่ยเอ้ย! ไอ้สัส!!!”
หมับ!
“แพ้แล้วอย่าพาล! นอกจากมึงจะเอายัยนี่มาเป็นของเดิมพันแล้วก็อย่าลืมเอาเงินมาจ่ายกูด้วย!” มาร์ชเอ่ยบอกอย่างคนมีชัยพลางดึงรั้งตัวของโยเกิร์ตเข้ากอดโอบกอดเอาไว้
สายตาของวินเจ็บปวดขึ้นทันที แต่มันไม่ใช่ความเสียใจที่เขากำลังทำให้แฟนสาวเดือดร้อน เพราะคนอย่างเขาไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีเลยแม้แต่น้อย!
แต่ทว่า...
“ฮึ...มึงยังกากเหมือนเดิมเอายัยนี่มาเดิมพันแล้วเสือกแพ้” เสียงเข้มของผู้ที่มาใหม่แทรกขึ้นน้ำเสียงเยาะเย้ยทำให้ทั้งหมดหันไปตามเสียง
“ไอ้ลูคัส!” วินทำท่าจะตรงเข้ามาหาเรื่องแต่ถูกคนรอบข้างดึงรั้งห้ามเอาไว้เสียก่อน
“เสียเงินไปสิบล้านแถมยังเอายัยโง่นี่ไปเดิมพันอีก”
“เรื่องของกู นี่มันผู้หญิงของกู!” วินตอบกลับอย่างเหลืออด แต่ความพ่ายแพ้ก็ทำให้เขาอับอายมากพอแล้ว แต่นี่ยังมาถูกบุคคลที่สามอย่างลูคัสเข้ามาซ้ำเติมและมองอย่างเหยียดหยามอีกก็ยิ่งทำให้เขายอมไม่ได้
“ไอ้มาร์ท...” ลูคัสหันไปสนใจผู้ที่ชนะซึ่งกำลังยืนมองเหตุการณ์อยู่ใกล้ ๆ “กูอยากแข่งกับมึง ของเดิมพันเป็นยัยนี่”
ทว่าคำพูดนั้นของลูคัสทำให้โยเกิร์ตเบิกตากว้าง ตอนนี้เธอไม่ต่างจากสิ่งของไร้ค่าชิ้นหนึ่งเท่านั้น เธอกำลังถูกเดิมพันซ้ำไปซ้ำมาทั้งที่เธอก็เป็นมนุษย์ มีความรู้สึกและมีหัวใจเหมือนกัน!
“ฮึ! กูว่ายัยโง่ที่มึงว่าก็น่าสนใจดีนะ กูไม่แข่ง!” มาร์ชแค่นหัวเราะและมองออกว่าความต้องการของผู้เดิมพันคนใหม่คืออะไร
“ไอ้ลูคัส มึงต้องการอะไร” วินถามอย่างไม่วางใจ
“อย่าเสือก” เสียงเข้มตอบกลับไปทั้งที่สายตาก็ยังกดมองหญิงสาวไม่วางตา เพราะไม่ว่าอย่างไรแล้วเขาก็ต้องได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นของตัวเองให้ได้!
“ฮึ! ไอ้ลูกหมาเอ๊ยมึงอยากได้ก็เอาไปเลยกูยกให้” มาร์ชส่ายหัวและเดินเข้าไปตบเบา ๆ ที่บ่าแกร่งของลูคัส เขาไม่รู้เรื่องอะไรมาก่อน แล้วก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย ในเมื่อลูคัสอยากได้ผู้หญิงคนนี้เขาก็ยกให้ ส่วนเรื่องเงินที่วินคั่งค้างเขาก็ยังยืนยันที่จะทวงคืนเหมือนเดิม
“เฮ้ย! ได้ไงวะ!”
“อย่าปากมากหาเงินมาจ่ายมันให้ได้ก่อนเถอะไอ้สวะ!!”
“แต่ยัยนี่เป็นแฟนกู”
“มึงยังกล้าเรียกว่าแฟนอีกเหรอ? แค่มึงเอายัยโง่นี่มาเป็นของเดิมพันมึงก็เลวเต็มทนอยู่และไอ้เหี้ยเอ๊ย!!”
หมับ!
พรึ่บ!
ลูคัสตรงเข้าไปกระชากที่คอเสื้อของวินอย่างคนลืมตัว แต่เมื่อเสียงของมาร์ชแทรกขึ้นก็ทำให้เขาจำต้องผละออกและหันไปตั้งสติกับตัวเองว่าไม่ควรวู่วามทำอะไรเกินควร
“กูไปก่อนนะ เชิญกัดกันตามสบาย”
“มานี่ เธอเป็นของเดิมพันของฉัน!” ร่างบางถูกกระชากให้เข้าหาร่างของลูคัสจนเธอเซกระแทกกับอกของเขาอย่างจัง
หมับ!
“มะ...ไม่นะ ไม่ไป!” เสียงเล็กร้องขึ้นพยายามสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของเขาแต่ไม่เป็นผลเพราะมือร้ายของเขาบีบข้อมือเธอเอาไว้แน่น
“อย่าลืมหาเงินมาให้มันล่ะ...ไอ้น่าโง่!” ลูคัสพูดทิ้งท้ายใส่วินก่อนจะลากโยเกิร์ตให้เดินตามมาด้วย แม้ว่าเธอจะยังรั้นต่อต้านเขา แต่ยังไงผู้หญิงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้อยู่ดี
ลูคัสลากโยเกิร์ตอย่างแรงให้เดินตามไปที่รถที่จอดอยู่สนามแข่งรถ แขนเล็กเป็นรอยแดงเถือกด้วยน้ำมือของเขา
“ไม่ไป ปล่อยฉันนะ!” โยเกิร์ตต้านแรงของลูคัสและพยายามแกะมือเหนียวของเขาออก
“โถ่เว้ย!!”
พลั่ก!
ตุ้บ!
ร่างบางถูกผลักให้ล้มลงกับพื้นอย่างแรงจนหัวเข่าของเธอกระแทกลงกับพื้นจนเลือดออกและข้อเท้าพลิก
“อะ...โอ๊ย!” ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความเจ็บ
“ฮึ สำออย” หัวใจแข็งแรงวูบโหวงเมื่อเห็นร่างบางล้มลงกับพื้น แต่ทว่าเขากับต้องหักห้ามและปรับสีหน้าให้เป็นปกติเพราะไม่อยากแสดงความเป็นห่วงออกมาให้เธอเห็น
“โอ๊ยฉันเจ็บนะลูคัส”
“ลุกขึ้น มานี่เลย!”
“ไม่ไป! ปล่อยนะ”
“เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอเป็นของเดิมพันของฉัน! คืนนี้เธอเป็นของฉัน!”
“ไม่! ฉันไม่ไปกับนายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”
“ไม่ไปใช่มั้ย...ได้!”
หมับ!
“ว้ายยยย” ร่างบางลอยหวือจากพื้นเพราะถูกร่างสูงอุ้มพาดบ่าแถมยังล็อกขาเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นอีกด้วย
“คืนนี้ฉันจัดเธอหนักแน่โยเกิร์ต!”
- ผู้เขียน
