ลมพายุที่ถูกซัดมาด้วยอารมณ์โกรธนั้นพุ่งเข้าทำลายบ้านเรือนของมนุษย์ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่เสียจนพังราบเป็นหน้ากลอง เสียงกรีดร้องของชาวบ้านที่ดังระงม ทำให้หญิงสาวตกใจตื่นจากความฝันนั้นด้วยใจที่เต้นระทึก
‘น่าเวทนาชาวบ้านเหล่านั่นยิ่งนัก ที่ต้องมารับเคราะห์จากโทสะของเทพผู้นั้น’
หญิงสาวขยับกายลุกจากอ่างน้ำที่แสนสบายนั้นก่อนจะผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อจะออกไปรับสำรับเย็นกับฮูหยินผู้เฒ่าที่เรือนใหญ่ตามคำเชิญที่มีบ่าวมาแจ้ง
“มาแล้วหรือถิงเอ๋อร์ มานั่งลงข้างย่าสิ” หญิงชรายิ้มแย้มอย่างมีความสุข ทอดสายตามองดูหญิงสาวตรงหน้าที่เดินเข้ามานั่งข้างกายอย่างชอบใจ ด้วยตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้านางก็นึกถูกชะตาอยู่แล้ว ยิ่งยามนี้เมื่อได้เห็นร่างบางที่อยู่ในชุดใหม่ทั้งหน้าตายังสะอาดสะอ้าน แม้จะไร้เครื่องประทินโฉมแต่ก็ไม่ได้ลดความน่ามองแต่อย่างใด หญิงสาวมีผิวขาวอมชมพูอย่างคนสุขภาพดี ทั้งเค้าโครงหน้าก็ยังงดงามอย่
