เพียงฝันนอนหลับไปตั้งแต่4โมงเย็น รู้สึกตัวขึ้นมาอีกทรก็เกือบ2ทุ่ม ดวงตากลมค่อยๆลืมขึ้นมา ความรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวแถมยังปวดหัวจนแทบระเบิด
"ตื่นแล้วหรอแก"เสียงใสของปรายฟ้าเอ่ยถาม
"เอ่อ...อืม"เพียงฝันตกใจเล็กน้อยที่เห็นปรายฟ้าแทนที่จะเป็นปราณ ดวงตาคู่สวยมองไปรอบๆห้อง
"เฮียออกไปซื้อกับข้าว...เช็ดตัวหน่อยไหม...แกยังตัวร้อนอยู่เลย"
"ฉันอยากอาบน้ำ"เพียงฝันค่อยๆขยับตัวลงจากเตียงกว้างด้วยความยากลำบาก
"ไม่ได้!...เฮียสั่งไว้ว่าห้ามอาบ"
"ก็ฉันเหนียวตัว...ฉันรู้สึกไม่สบายตัว...ให้ฉันอาบเถอะแก"เพียงฝันพยายามรบเร้าปรายฟ้า เพราะรู้ดีว่าปรายฟ้าเป็นคนใจอ่อน
"ทำไมถึงได้ไม่สบายแบบนี้?...ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำงานเยอะ...ไม่ฟังกันเลย"เพียงฝันขมวดคิ้ว ปรายฟ้ายังไม่รู้เรื่องนั้นหรอ? เป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในใจ
"เมื่อคืนมีเลี้ยงสาย...ฉันกลับดึกด้วยแหละ...สงสัยอากาศกลางคืนจะเย็นเลยไม่สบาย"เธอแก้ตัว
