ช่วยกอดปลอบใจพี่หน่อย

1586 คำ

มือเล็กค่อยเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าผ้า คว้ามือถือมาเลื่อนกดหาเบอร์ของปราณ แต่เธอลืมไป ว่าเธอไม่มีเบอร์เขา หัวใจดวงน้อยสั่นไหว พยายามนิ่งๆแล้วแอบกดอยู่ข้างเบาะ โดยใช้แค่สายตาที่หลุบมองเป็นระยะๆ เเล้วเลื่อนกดส่งโลเคชั่นขอความช่วยเหลือจากปรายฟ้าเพื่อนรักของเธอ เอี๊ยดดดด!! "เชี้ย!! ใครวะ!!"เทมสบถออกมาเมื่ออยู่ๆมีรถยนต์ขับมาปาดหน้าเขาและจอดตัดหน้าจนเขาต้องเบรกตัวเกร็ง ดวงตากลมโตเบิกกว้างทันทีเมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของรถหรูสีขาวที่จอดตัดหน้ารถของเทม ก่อนจะพยายามเปิดประตูรถแล้ววิ่งลงไปหาปราณที่กำลังเดินลงมาจากรถด้วยท่าทีดุดัน ดวงตาแพรวพราวนั้นเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว และเพียงฝันไม่เคยเห็นมันมาก่อน แต่กลับถูกมือหนาของเทมดึงไว้และไม่ได้ปลดล็อครถ ร่างบางจึงไม่สามารถออกไปได้ "อย่าคิดจะหนี!!"เทมเตรียมใส่เกียร์ถอยหลังแล้วเบี่ยงรถไปอีกทาง เพล้ง!! เอี๊ยด!!! "กรี๊ดดดดดด!!"ร่างบางยกมือขึ้นมาปิดหูพร้อม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม